شیخ حر عاملی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیخ حر عاملی

شیخ حر عاملی
اطلاعات شخصی
زاده
شیخ محمد بن حسن حُرّ عاملی

۱۰۳۳
روستای «مشغره» از توابع جبع
درگذشته۲۱ رمضان ۱۱۰۴ ـ ۶ خرداد ۱۰۷۲
محل دفنحرم علی بن موسی الرضا
۳۶°۱۷′۱۷٫۴۶″ شمالی ۵۹°۳۷′۰٫۶۳″ شرقی / ۳۶٫۲۸۸۱۸۳۳°شمالی ۵۹٫۶۱۶۸۴۱۷°شرقی / 36.2881833; 59.6168417
محل اقامتمشهد
آثار معروفوسائل الشیعة
جواهر السنیة
صحیفه ثانیه
الایقاظ من الهجعة برهان علی الرجعة
خلق الکافر
الفوائد الطوسیة
بدایة الهدایة
امل الآمل
اثبات الهداة
و …
تحصیلاتسوریه، عراق، مشهد
استادانحسن حر عاملی
محمد حر (عموی او)
عبدالسلام (جد مادری)
علی فرزند محمود مشغری عاملی
ملا محسن فیض کاشانی
و …
شاگردان
  • مصطفی حویزی
    دو فرزندش شیخ محمدرضا و شیخ حسن
    سید محمد حسینی اعرجی
    سید محمد فرزند محمد بدیع رضوی
    مولا محمد فاضل مشهدی
    علامه مجلسی
    و …
دستخط شیخ حر عاملی، در ۱۱۱۴ قمری، که تمام کتاب امالی شیخ صدوق را کتابت کرده‌است.

شیخ محمد بن حسن حُرّ عاملی معروف به شیخ حر عاملی (۱۶۹۳-۱۶۲۴م) (۱۰۳۳ قمری در روستای «مشغره» از توابع جبع در لبنان - ۲۱ رمضان ۱۱۰۴ قمری)، از علما و فقهای شیعه در قرن ۱۱ هجری و مؤلف کتاب وسائل الشیعة است.

زندگی شخصی[ویرایش]

مقبره شیخ حر عاملی

نسب[ویرایش]

او از نوادگان حر بن یزید ریاحی است. نسب وی با ۳۶ واسطه به حر بن یزید ریاحی می‌رسد.[۱]

فرزندان[ویرایش]

او چهار پسر به نام‌های محمدرضا، حسن، احمد، محمود و دختری داشت که به امّ سید صالح مشهور بود و همسر شاگرد حرّعاملی، سید محمد بن ابراهیم شرف‌الدین (نیای مادری سید حسن صدر)، بود.[۲][۳][۴][۵][۶] طبق منابع محمدرضا، همچون پدرش، فقیه و محدّثی اخباری بود. از جمله آثار او تدوین مجموعه‌ای از اشعار شیخ بهایی بوده‌است.[۳][۷] وی در ۱۱۱۰ درگذشت و در کنار پدرش به خاک سپرده شد.[۸]

برادران[۹][ویرایش]

برادر کوچک‌تر وی، احمد بن حسن، نیز از عالمان شیعه بود و به تاریخ‌نگاری علاقه خاص داشت. وی کتابی در تفسیر قرآن، دو اثر تاریخی، حاشیه‌ای بر المختصر النافع و چند اثر دیگر تألیف کرده‌است.[۱۰] وی بعد از درگذشت برادرش شیخ الاسلام مشهد شد. در ۱۱۱۵ شاه سلطان حسین او را به اصفهان فراخواند. در ۱۱۲۰ فرزندش صالح به دنیا آمد. پس از این تاریخ اطلاع دیگری از او در دست نیست.[۱۱]

دیگر برادر او، زین‌العابدین، نیز از عالمان شیعه بود و شعر نیز می‌سروده‌است. شرحی با عنوان المناسک المَرویة فی شرح الإثنَیْ عشریة الحَجّیة بر رساله حج شیخ‌بهایی و اثری در تاریخ به زبان فارسی نوشته‌است. وی در هنگام بازگشت از سفر حج، در ۱۰۷۸ در صنعا درگذشت.[۱۲]

علی، دیگر برادر وی، نیز از عالمان بود که نزد پدرش و شیخ حرّ عاملی تحصیل کرد. وی در ۱۰۷۸ درگذشت.[۱۳][۱۴]

تحصیل[ویرایش]

شیخ حسن ظهیر، شهید ثانی و پدرش از استادان او بودند. تا چهل سالگی در کشور سوریه و منطقهٔ جبل عامل، نزد استادان شیعی آموزش دید و بعدها به عراق و خراسان عزیمت کرد. وی برای زیارت علی بن موسی به ایران رفت و مدتی در اصفهان با علامه مجلسی بود و هر دو برای هم اجازه نقل روایت صادر کرده‌اند. سپس به مشهد رفت و پس از مدتی «قاضی القضاة» و «شیخ الإسلام» خراسان شد.

استادان[ویرایش]

  • حسن حر عاملی (پدر)
  • محمد حر (عموی او)
  • عبدالسلام (جد مادری)
  • علی فرزند محمود مشغری عاملی
  • زین‌الدین فرزند محمد بن حسن فرزند شهید ثانی
  • حسین فرزند حسن بن ظهیرالدین عاملی ظهیری
  • سید حسن حسینی عاملی
  • عبدالله فوشی حر
  • ملا محسن فیض کاشانی
  • مولی محمد طاهر
  • سید علی فرزند علی موسی عاملی
  • محقق آقا حسین خوانساری
  • سید هاشم بحرانی
  • مولا محمد کاشانی

شاگردان[ویرایش]

  • مصطفی حویزی
  • دو فرزندش شیخ محمدرضا و شیخ حسن
  • سید محمد حسینی اعرجی
  • سید محمد فرزند محمد بدیع رضوی
  • مولا محمد فاضل مشهدی
  • سید محمد موسوی عاملی فرزند بن علی بن محیالدین
  • مولا محمدصالح فرزند محمدباقر قزوینی مشهور به (روغنی)
  • مولا محمدتقی عبدالوهاب استرآبادی مشهدی
  • مولا محمدتقی دهخوار قانی قزوینی
  • سید محمد بن احمد حسینی گیلانی
  • مولا حسن بن محمد طاهر قزوینی طالقانی
  • سید نورالدین جزایری
  • محدث مولا محمد صالح هروی
  • محمود میمندی
  • محمود بن عبدالسلام المَعْنی[۱۵]
  • علامه مجلسی
  • ابوالحسن بن محمد النباطی العاملی
  • سید محمد بن زین‌العابدین موسوی عاملی
  • دامادش سید محمد بن ابراهیم شرف‌الدین (1049-1139)[۱۶]

آثار[ویرایش]

درگذشت[ویرایش]

تصویری از مقبره شیخ واقع در حجرهٔ سوم صحن انقلاب حرم علی بن موسی الرضا

او در ۲۱ رمضان ۱۱۰۴، برابر ۶ خرداد ۱۰۷۲، در سن ۷۱ سالگی (بر اساس تقویم قمری) درگذشت و در سرداب مدرسه میرزا جعفر [۲۵] (ارامگاه شیخ حر عاملی) در صحن انقلاب حرم امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به خاک سپرده شد.[۲۶]

پانویس[ویرایش]

  1. «شیخ حر عاملی که بود؟». دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۰۵.
  2. «محمد بن حسن حر عاملی - ویکی فقه». wikifeqh.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۶-۰۵.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ امل‌الآمل. ج. قسم ۱. قم: چاپ افست قم. 1362 ه‍. ش. صص. ۱۵۷. کاراکتر zero width joiner character در |سال= در موقعیت 7 (کمک); پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  4. اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات. ج. جلد ۱. تهران: چاپ هاشم رسولی محلاتی. صص. مقدمه شهاب‌الدین مرعشی نجفی. پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک)
  5. الاجازةالکبیرة. ج. جلد ۱ (ویراست اعداد و تنظیم محمد سمامی‌حائری). قم. 1414 ه‍. ق. صص. صفحه ۸۳ - الطریق و المَحَجَّة لثمرةالمُهْجَة. کاراکتر zero width joiner character در |سال= در موقعیت 7 (کمک); پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  6. صدر، حسن (2008م. 1429ه‍. ق). تکملة امل‌الآمل. ج. جلد ۱. بیروت: چاپ حسین علی محفوظ، عبدالکریم دباغ، و عدنان دباغ. صص. ۳۰۲–۳۰۳. کاراکتر zero width joiner character در |سال= در موقعیت 13 (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  7. ریاض‌العلماء و حیاض الفضلاء. ج. جلد ۵. قم: چاپ احمدحسینی. 1401ه‍. ق. صص. ۹۰. کاراکتر zero width joiner character در |سال= در موقعیت 6 (کمک); پارامتر |first1= بدون |last1= در Authors list وارد شده‌است (کمک); تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)
  8. حسن صدر، تکملة امل‌الآمل، ج۱، ص۳۴۶–۳۴۷، چاپ حسین علی محفوظ، عبدالکریم دباغ، و عدنان دباغ، بیروت ۱۴۲۹/۲۰۰۸.
  9. «محمد بن حسن حر عاملی - ویکی فقه».
  10. محمد بن حسن حرّعاملی، امل‌الآمل، قسم ۱، ص ۳۱–۳۲، چاپ احمدحسینی، بغداد (۱۹۶۵)، چاپ افست قم ۱۳۶۲ش.
  11. آقابزرگ طهرانی، ج۸، ص۷۰–۷۱، به نقل از الدرالمسلوک.
  12. محمد بن حسن حرّعاملی، امل‌الآمل،قسم ۱، ص ۹۸-۱۰۰، چاپ احمدحسینی، بغداد (۱۹۶۵)، چاپ افست قم ۱۳۶۲ش.
  13. حمد بن حسن حرّعاملی، امل‌الآمل، قسم ۱، ص ۱۱۸، چاپ احمدحسینی، بغداد (۱۹۶۵)، چاپ افست قم ۱۳۶۲ش.
  14. عبداللّه بن عیسی افندی اصفهانی، ریاض‌العلماء و حیاض الفضلاء، ج۳، ص۴۱۰، چاپ احمدحسینی، قم ۱۴۰۱-.
  15. اهل «مَعن» از توابع بحرین.
  16. مهدوی، سید مصلح الدین (۱۳۷۱) ، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، گل بهار اصفهان، صص185-186
  17. تألیف سید شرف‌الدین علی حسینی مرعشی حائری.
  18. در بردارنده قواعد کلی که از ائمه (ع) دربارهٔ اصول دین، فروع دین، طب، اصول فقه و … وارد شده و بیش از هزار باب است و به چاپ رسیده‌است.
  19. الذریعة، ج ۱، ص ۲۷۱.
  20. همان، ج ۲، ص ۵۰۶.
  21. همان، ج ۷، ص ۲۴۶.
  22. الفوائد الطوسیة، ص ۶.
  23. ریاض العلماء، ج ۵، ص ۷۵.
  24. شهداء الفضیلة، ص ۲۱۰.
  25. مهدوی، سید مصلح الدین (۱۳۷۱)، خاندان شیخ الاسلام اصفهان، گل بهار اصفهان، صص۱۱۸–۱۲۲
  26. سجع البلابل، ج ۱، مقدمه.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]