شب سمور
 روی جلد، انتشاراتِ عکسِ معاصر، ۱۳۶۶ | |
| نویسنده(ها) | بهرام بیضایی |
|---|---|
| کشور | تهران |
| زبان | فارسی |
| گونه(های) ادبی | فیلم‌نامه |
| ناشر | عکسِ معاصر |
تاریخ نشر | ۱۳۶۶ |
| شمار صفحات | ۸۴ |
| کتابخانه کنگره | PN۱۹۹۷ /ش۲۲ ۱۳۶۶ |
| کتابخانه ملی ایران | م۶۷-۳۲۶ |
| از سلسلهٔ مقالات دربارهٔ |
 |
|---|
| فهرست‌های کارها |
| دیـگر |
|
|
|
شبِ سمور فیلمنامه‌ای از بهرام بیضایی است از سالِ ۱۳۵۹. بر اساسِ این فیلم‌نامه فیلمِ خطِّ قرمز (۱۳۶۰) ساخته شده است.
متن[ویرایش]
شب سمور به سالِ ۱۳۵۹ نگاشته شد[۱] و نخستین بار در نیمهٔ دوّمِ ۱۳۶۰ در شمارهٔ یکُمِ کتاب چراغ منتشر شد.[۲][۳] سپس‌تر، سالِ ۱۳۶۶، متنِ بازنگری‌شده‌ای از کار به صورتِ کتابی در انتشاراتِ عکسِ معاصر طبع شد.[۴]
داستان[ویرایش]
داستان یک جشن عروسی و شبِ پس از آن را در پاییزِ ۱۳۵۵ نشان می‌دهد.
خلاصه[ویرایش]
جشنِ عروسیِ لاله است با آقای امانی. جشنی کوچک با شرکای امانی و همسرانشان و خواهر و شوهرخواهرش و نیز پدر و مادر و پسرداییِ لاله و دوستش و همسرِ او. در جریانِ جشن تلفن بارها به صدا درمی‌آید و کسی از پشتِ خط امانی را می‌خواهد. پس از مهمانی، امانی لاله را در خانه تنها می‌گذارد و به بهانهٔ کار شبانه بیرون می‌زند. تا برگردد، لاله با چیزهایی که از خانه پیدا می‌کند، کم‌کم گمان می‌برد که امانی مأمور ساواک است و شرکا همانا همکارانش. پس از بازگشت امانی، شب سمور آغاز می‌شود. شب عروسی لاله، شب شکنجه و کشتار می‌شود. ولی در پایان او که زنده می‌ماند لاله است.
فیلم[ویرایش]
سالِ ۱۳۵۹ بیضایی کوشید تا با امکاناتِ محدود این فیلم‌نامه را – که کمابیش از آغاز تا پایان در خانه‌ای می‌گذرد – به فیلم دربیاورد. ولی نشد.[۵]
سالِ بعد مسعود کیمیایی فیلمِ خطِّ قرمز را با پروانهٔ نویسنده با اقتباس از شب سمور ساخت.[۶][۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- مرگ و دوشیزه (نمایشنامه)
- ضدمسیح (فیلم)
- مجلس شبیه در ذکر مصایب استاد نوید ماکان و همسرش مهندس رخشید فرزین
- اتفاق خودش نمی‌افتد!
- ماهی (فیلم‌نامه)
- سگ و زمستان بلند
- آماده باشی یا نه
پانویس[ویرایش]
- ↑ بیضایی، «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی»، ۲۴.
- ↑ «چراغ. کتابخانه ملّی ایران. گردآورنده: سیما کوبان». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اكتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک) - ↑ کوبان، «چراغ»، ۷۰ تا ۱۲۲.
- ↑ «بیضایی، بهرام. شب سمور. تهران: انتشارات عکس معاصر. ۱۳۶۶». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ اكتبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۶. تاریخ وارد شده در
|archive-date=را بررسی کنید (کمک) - ↑ بیضایی، «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی»، ۲۴.
- ↑ «نقد کیمیایی بر منتقدانش: گفتگو با روزنامه شرق، صفحه ۸، چهارشنبه، هفتم خرداد ۱۳۹۳». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۸ فوریه ۲۰۱۶.
- ↑ روزنامه شرق، هفت خرداد هزار و سیصد و نود و سه.
منابع[ویرایش]
- اخوّت، محمدرحیم (بهار ۱۳۷۳). «عیّاروار در شب سمور». زنده‌رود (۶ و ۷): ۳۲۵-۳۳۳.
- بیضایی، بهرام (آذر و دی ۱۳۸۵). «سالشمار زندگی و آثار بهرام بیضایی». بخارا (۵۷): ۲۴.
- کوبان، سیما (۱۳۶۰). چراغ. تهران.
- «نقد کیمیایی بر منتقدانش». روزنامه شرق. چهارشنبه، هفتم خرداد ۱۳۹۳. صفحه ۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
| چهرهها |
| ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| گروهها و احزاب و جریانها | |||||||||||||
| نهادهای انقلابی | |||||||||||||
| رویدادها | |||||||||||||
| پیامدها | |||||||||||||
| مکاتب | |||||||||||||
| در آینهٔ آثار |
| ||||||||||||
| وابسته | |||||||||||||
| رئیس‌ها |  | |
|---|---|---|
| قائم‌مقام‌ها | ||
| معاون‌ها و رئیس‌های ادارهٔ کلّ سوّم (واحد امنیت داخلی) | ||
| رئیس ادارهٔ کلّ هفتم (واحد ضدّجاسوسی) | ||
| بازجوهای کمیتهٔ مشترک ضدّ خرابکاری | ||
| در هنر و ادبیات | ||
| دیگر | ||