شاهزاده‌نشین جلیل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شاهزاده‌نشین جلیل

۱۰۹۹–۱۱۸۷
جلیل در سال ۱۱۸۷
جلیل در سال ۱۱۸۷
وضعیتواسال پادشاهی اورشلیم
پایتختطبریه
زبان(های) رایجلاتین، فرانسوی قدیم، ایتالیایی (همچنین عربی و یونانی)
دین(ها)
کاتولیک، ارتدوکس یونانی، ارتدوکس سریانی، اسلام، یهودیت
حکومتفئودالیسم
شاهزاده 
• ۱۰۹۹–۱۱۰۱
تانکرد، شاهزاده جلیل
• ۱۱۷۴–۱۱۸۷
ریمون سوم، کنت طرابلس
دوره تاریخیقرون وسطی متأخر
• نخستین جنگ صلیبی
۱۰۹۹
• فتح توسط صلاح‌الدین ایوبی
۱۱۸۷
پیشین
پسین
خلافت فاطمیان
ایوبیان

شاهزاده‌نشین جلیل یکی از ۴ شاهزاده‌نشین اصلی دولت‌های صلیبی و پادشاهی اورشلیم بود. براساس گفته جان ابلین، مرکز این شاهزاده‌نشین طبریه در جلیل بوده است. این شاهزاده‌نشین واسال‌هایی نیز اشته است: ارباب‌نشین بیروت، ناصره و حیفا.

این شاهزاده‌نشین در سال ۱۰۹۹ زمانی که طبریه، حیفا و بیت‌شئان به تانکرد داده شد، شکل گرفت. در سال ۱۱۰۱، بالدوین یکم قدرت و قلمروی تانکرد با اهدا حیفا به شخص دیگری محدود کرد. پس از آن تانکرد مجبور با تسلیم‌کردن شاهزاده‌نشین شد تا خود به عنوان نایب‌السلطنه به انطاکیه رود. این شاهزاده‌نشین پس از آن مبدل به یکی از تیول‌های خاندان‌های سنت. اومر، مونت‌فاکون و بورس شد. این شاهزاده‌نشین توسط صلاح‌الدین ایوبی در سال ۱۱۸۷ نابود شد اما عنوان آن تا مدت‌ّها همچنان مورد استفاده قرار می‌گرفت. با این حال این شاهزاده‌نشین مدت کوتاهی پس از جنگ صلیبی بارونی احیا شد.

شاهزادگان جلیل[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]