دیتریش فون شولتیتس
دیتریش فون شولتیتس Dietrich von Choltitz | |
|---|---|
 ژنرال فون شولتیتس | |
| زاده | ۹ نوامبر ۱۸۹۴ شلوس ویز، .svg){kind=small} امپراتوری آلمان |
| درگذشته | ۴ نوامبر ۱۹۶۶ (۷۱ سال) بادن-بادن |
| درجه | ژنرال |
| جنگ‌ها و عملیات‌ها | جنگ جهانی اول جنگ جهانی دوم |
ژنرال دیتریش فون شولتیتس (به آلمانی: Dietrich von Choltitz)[۱][۲] (۹ نوامبر ۱۸۹۴، شلوس ویز - ۴ نوامبر ۱۹۶۶، بادن-بادن):فرمانده ارشد نظامی ارتش آلمان نازی در جنگ جهانی دوم و فرماندار نظامی پاریس در روزهای پایانی اشغال آن شهر بود.
دوره خدمت[ویرایش]
وی طی جنگ جهانی اول در قوای آلمانی سمت ستوانی را بر عهده داشت. وی در سال ۱۹۲۹ به سمت سروان سواره‌نظام برگزیده شد. بعد از آن وی به سمت فرمانده گردان سوم لشکر ۱۶ ارتش آلمان درآمد. وی در این سمت ابتدا درجه سرگردی داشت اما سپس در سال ۱۹۳۸ به درجه سرهنگ دومی رسید.
در طی جنگ جهانی دوم گردان تحت فرماندهی فون شولتیتس در فتح روتردام شرکت داشت که با پیروزی در این نبرد فون شولتیتس به نشان صلیب شوالیه مفتخر شد.
در سپتامبر ۱۹۴۰ وی به فرماندهی کل هنگ با درجه سرهنگ تمامی منصوب شد. در طی درگیری‌های متحدین با نیروهای شوروی، هنگ تحت رهبری وی وظیفه محاصره شهر سواستوپول را در ژوئن ۱۹۴۲ برعهده داشت. در همان سال وی به درجه سرلشکری ارتقا یافت و در سال ۱۹۴۳ به درجه سپهبدی رسید. وی نیابت فرماندهی لشکر ۲۶۰ پیاده‌نظام و فرماندهی لشکر ۴۸ زرهی آلمان را برعهده داشت. از مارس ۱۹۴۴ وی در جبهه ایتالیا و از ژوئن همان سال در جبهه غرب می‌جنگید.
فرمانداری نظامی پاریس[ویرایش]
در تاریخ اول آگوست سال ۱۹۴۴ فون شولتیتس به سمت فرماندهی پیاده‌نظام ارتش آلمان ارتقا یافت. وی چند روز بعد در تاریخ ۷ آگوست همان سال به سمت فرماندار نظامی پاریس انتخاب شد.
فون شولتیتس با درایت خود مانع از شورش ساکنان پاریس شد. وی با مذاکره مداوم با دشمنان، ارتباط مستقیم با مردم، تظاهر به قدرت و عدم آسیب به آثار معروف پاریس مانع از شورش پاریسی‌ها در روزهای آخر اشغال پاریس شد.
وی در ۲۵ آگوست ۱۹۴۴ به همراه ۱۷٬۰۰۰ نیروی تحت فرماندهی خود به ژنرال فرانسوی فیلیپ لوکلورک دواتکلوک و رهبر نیروهای مقاومت، هانری رول-تانگوی در ایستگاه قطار مون پارناس تسلیم شد. به خاطر عملکرد فون شولتیتس در پاریس و به ویژه در این قضیه و مانع‌شدن وی از شکل‌گیری استالینگراد دیگر بعضی وی را نجات‌دهنده پاریس می‌نامند.[۳]
وی در فتح پاریس به دست متفقین به اسارت آنان درآمد و تا سال ۱۹۴۷ در زندان به سرمی‌برد.
فون شولتیتس در نوامبر ۱۹۶۶ بر اثر صدمات مزمن حاصل از جنگ در بیمارستان اصلی شهر بادن-بادن بدرود حیات گفت. مراسم خاکسپاری وی با حضور فرماندهان ارشد نظامی فرانسه در قبرستان بادن-بادن برگزار شد و وی در همان‌جا به خاک سپرده شد.
منابع[ویرایش]
- ↑ "General der Infanterie Dietrich Hugo Hermann von Choltitz" (به آلمانی). Archived from the original on 20 November 2014. Retrieved 17-08-2008.
{{cite web}}: Check date values in:|تاریخ بازدید=(help) - ↑ "Dietrich von Choltitz" (به آلمانی). Archived from the original on 5 September 2008. Retrieved 17-08-2008.
{{cite web}}: Check date values in:|تاریخ بازدید=(help) - ↑ Gen. Dietrich von Choltitz Dies; 'Savior of Paris' in '44 was 71", The New York Times (November 6, 1966), p. ۸۸.
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| واژه‌نامه‌های زندگی‌نامه‌ای | |
| سایر | |
- افسران هیر
- اهالی استان سیلیزیا
- اهالی سیلزیا-آلمان
- جنگ جهانی اول
- جنگ جهانی دوم
- درگذشتگان ۱۹۶۶ (میلادی)
- دریافتکنندگان صلیب آهنین (۱۹۱۴)
- دریافتکنندگان صلیب آهنین
- دریافتکنندگان صلیب آهنین درجه ۱
- دریافتکنندگان صلیب شوالیه صلیب آهنین
- دریافتکنندگان صلیب آلمانی طلایی
- رهبران نازی
- زادگان ۱۸۹۴ (میلادی)
- ژنرالهای پیاده‌نظام (ورماخت)
- ژنرالهای ورماخت
- شوالیههای لژیون دونور
- فرمانداران نظامی پاریس اهل آلمان
- فرماندهان نظامی اهل آلمان
- کارکنان رایشسور
- نظامیان آلمانی حاضر در جنگ جهانی دوم
- نظامیان زاکسن
- نظامیان آلمانی در جنگ جهانی اول
- ژنرالهای نیروی زمینی آلمان (ورماخت)