خودسوزی اعضای مجاهدین خلق
در سال ۱۳۸۲، بعد از دستگیری مریم رجوی و ۱۶۰ تن از اعضای سازمان مجاهدین خلق در فرانسه توسط نیرویهای امنیتی این کشور به ظن ارتباط با فعالیتهای تروریستی، برخی از اعضای این سازمان به دستور مسعود رجوی دست به خودسوزی در مقابل سفارت خانههای فرانسه در نقاط مختلف جهان زدند. خبرهای این خودسوزیها در رسانههای غربی بازتاب یافت. تنی چند از این افراد کشته شده و برخی دیگر به شدت مجروح شدند. بعضی از آنها از این اقدام ابراز ندامت کردند.[۱][۲][۳][۴][۵]
دیدگاه اعضای سازمان[ویرایش]
مسعود خدابنده یکی از اعضای قدیمی سازمان که از سالهای دهه ۵۰ در این سازمان عضویت داشته و بعد از سه دهه جدا شدهاست در مصاحبه با خبرنگار فرانسوی Alain Chevalerais این سازمان را بهدلیل خودکشیهای این چنین با سازمان القاعده مقایسه میکند. وی میگوید که در سازمان بر روی مزار افرادی که خود را به آتش کشیدهاند کلمهٔ شهید مقدس نوشته شدهاست در حالیکه در اسلام شهید کسی است که در راه دفاع از وطن و در راه دین کشته میشود و نه کسی که خودکشی میکند.[۶]
مصطفی محمدی یکی دیگر از اعضای سازمان مجاهدین خلق که خودسوزی نا فرجامی را مقابل سفارت فرانسه در کانادا صورت داد و بعدها به مخالفان سازمان پیوست یکی دیگر از منتقدان این سازمان است. وی تلاشهای فراوانی برای خارج کردن دخترش که از ۱۵ سالگی به قرارگاه اشرف فرستاده شد صورت داد. این تلاشها در فیلم مستند «فیلم ناتمامی برای دخترم سمیه» ساختهٔ مرتضی پایهشناس نمایش داده میشود.[نیازمند منبع]
منابع[ویرایش]
- ↑ Vasagar، Jeevan (۲۴ ژوئن ۲۰۰۳). «Parents mourn 'brave girl' who set herself on fire in memory of uncle». The Guardian. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ Spender، Tom (۳۰ ژوئن ۲۰۰۴). «A burning desire to fight for freedom». lancashiretelegraph. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ «Prominent Iranian dissident released in France». CBC. ژوئیه ۳, ۲۰۰۳. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ Webster، Paul (۱۸ ژوئن ۲۰۰۳). «Bush warns Iran on nuclear weapons». theguardian. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ Potter، Richard (نوامبر ۲۶, ۲۰۱۳). «The Cult in the Shadow War: An Interview with a former member of Mojahedin-e-Khalq». Mondoweiss. بایگانیشده از اصلی در ۲ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ «Interview of Massoud Khodabandeh by Alain Chevalerais». بایگانیشده از اصلی در ۳ ژوئن ۲۰۱۲. دریافتشده در ۲۷ ژوئن ۲۰۱۴.