خوان آلمیدا
| خوان آلمیدا خوان آلمیدا | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۷ فوریهٔ ۱۹۲۷ هاوانا، کوبا |
| درگذشت | ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۹ (۸۲ سال) هاوانا، کوبا |
| علت مرگ | حمله قلبی |
| ملیت | کوبایی |
| پیشه | نظامی، سیاستمدار، شاعر، آهنگساز |
| کارهای برجسته | Vice President of the Council of State of Cuba |
| حزب سیاسی | حزب کمونیست کوبا |
| همسر(ها) | دولورس ایزابل گایاردو |
خوان آلمیدا بوسک (به اسپانیایی: Juan Almeida Bosque)(زاده ۱۹۲۷-درگذشته ۲۰۰۹) فرمانده انقلابی سیاه‌پوست کوبا بود.
آلمیدا از فرماندهان انقلاب کوبا و معاون رئیس‌جمهور این کشور بود. او تنها فرمانده انقلابی سیاه‌پوست در کادر رهبری کوبا به‌شمار می‌رفت. دفتر سیاسی کمیته مرکزی حزب کمونیست کوبا اعلام کرد: «یاد خوان آلمیدا همواره میان رفقایش زنده خواهد ماند.»[۱]
زندگی‌نامه[ویرایش]
خوان آلمیدا در منطقه‌ای فقیرنشین در هاوانا متولد شد.[۲] در مواقعی مجبور شد تحصیل را رها کند و به عنوان کارگر ساختمانی کار کند.[۳]در ۱۹۵۲ زمانی که در دانشگاه هاوانا درس حقوق می‌خواند با فیدل کاسترو دوست شد و به جنبش ضد باتیستا پیوست. در سال ۱۹۵۳در حمله به پادگان مونکادا در شهر سانتباگو شرکت داشت. او در این حمله دستگیر و به‌اتفاق برادران کاسترو مدتی را در زندان ایسلا د لا خوبنتود سپری کرد.[۴] او سپس به مکزیک رفت تا برای شروع دور تازه‌ای از حملات به دولت باتیستا، به تجدید نیرو بپردازد.
از جبهه سوم شرقی تا پیروزی انقلاب[ویرایش]
در مارس ۱۹۵۸، ماریو موونز مونروی فرماندهی جبهه شرقی، که در ابتدا نام جبهه سوم عملیات در سیرا مائسترا را داشت تصویب کرد. وی پس از پیروزی انقلاب (۱۹۵۹) در نیروهای مسلح انقلابی (FAR) منصب گرفت.
شخصیت سیاسی در دولت انقلابی[ویرایش]
در تاریخ ۲۹ مارس ۱۹۶۲، خوان آلمیدا به عنوان عضوی در دادگاه انقلاب به ریاست فرمانده آگوستو مارتینز سانچز شرکت کرد. این دادگاه پیگرد قانونی شرکت‌کنندگان در حمله و عملیات خلیج خوک‌ها را در ۱۷ آوریل ۱۹۶۱ در یک دادگاه انجام داد.
پس از پیروزی انقلاب[ویرایش]
پس از موفقیت در انقلاب کوبا در ژانویه ۱۹۵۹، آلمیدا فرماندهی بخش‌های زیادی از نیروهای مسلح انقلابی کوبا را بر عهده گرفت. وی به عنوان سرگرد در عملیات خلیج خوک‌ها، در آوریل ۱۹۶۱، ریاست ارتش مرکزی با مقرش در سانتا کلارا را به عهده گرفت. بعداً او به درجه ژنرالی ارتقاء یافت و به عنوان عضوی از کمیته مرکزی و دفتر سیاسی انتخاب شد و تعدادی مناصب دولتی دیگر را به عهده گرفت.[۵] وی به لقب فرمانده انقلاب مفتخر شد. در زمان مرگش او تنها یکی از سه نفری بود که این عنوان به آنها تعلق گرفته بود. دو نفر دیگر گیلرمو گارسیا و رامیرو والدس بودند.[۴]
درگذشت[ویرایش]
خوان المیدا در سن ۸۲ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. مراسم یادبود او در میدان دلارولوسیون در هاوانا و همچنین در دیگر شهرهای سراسر کوبا برگزار شد. یک روز ملی عزاداری اعلام و پرچم کوبا نیمه‌افراشته شد.[۶] فیدل کاسترو که از زمان استعفایش از ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۸ در ملاء عام دیده نشده بود یک تاج گل فرستاد که آنرا در کنار تاج گل رائول کاسترو گذاشتند.[۷]
منابع[ویرایش]
- ↑ Cuban revolutionary Almeida dies بی‌بی‌سی
- ↑ «خبرگزاری کوبا». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ فوریه ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۴ سپتامبر ۲۰۰۹.
- ↑ «Cuban revolutionary Almeida dies» (به انگلیسی). ۲۰۰۹-۰۹-۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۰۸.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Press، The Associated (۲۰۰۹-۰۹-۱۲). «Juan Almeida Bosque, Laborer Who Rose to Power at Castro's Side, Dies at 82» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۱.
- ↑ Castro/Ramonet (2007), p. 681.
- ↑ «Cubans pay homage to deceased vice president_English_Xinhua». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۱-۰۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۴.
- ↑ «Cubans pay homage to deceased vice president_English_Xinhua». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۱-۰۲. بایگانی‌شده از اصلی در ۲ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۱۵.