جو دا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جو دا

جو دا (به چینی: 朱耷، پین یین: Zhu Da) که او را چو تا (وید جایلز: Chu-ta) نیز می‌نامند، نقاش و راهب بودایی چینی بود که بعدها با نام بادا شان‌رن (به چینی: 八大山人، پین یین: Bada Shanren، وید جایلز: Pata Shanjen) شهرت یافت.

زندگینامه[ویرایش]

جو دا در حدود سال ۱۶۲۵ میلادی در نانچانگ چین زاده شد. او یکی از شاهزادگان دودمان پادشاهی مینگ بود که با فروپاشی این دودمان به خدمت معبدی بودایی درآمد و با تظاهر به دیوانگی توانست خود را از گزند فاتحان منچو در امان دارد.

جو دا سبک خاص خود را در نگه‌داشتن قلمو و کشیدن نقاشی‌هایی از گل‌ها، پرندگان، ماهی‌ها و مناظر با استفاده از جوهر داشت که مورد توجه ژاپنی‌ها قرار گرفت و در ژاپن نقاشی‌های فردگرای او را مترادف با نقاشی ذن می‌دانند.

جودا در سال ۱۷۰۵ میلادی درگذشت.

نگارخانه[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • David Crystal (1995), The Cambridge Biographical Encyclopedia (به انگلیسی) (Second edition ed.), Cambridge University Press, p. p.1029 {{citation}}: |edition= has extra text (help); |صفحه= has extra text (help)