جان رابرت شریفر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان رابرت شریفر
شریفر در ۱۹۷۲ میلادی
زادهٔ۳۱ مهٔ ۱۹۳۱
اوک پارک، ایلینوی، ایالات متحده آمریکا
درگذشت۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹ (۸۸ سال)
تالاهاسی، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا
ملیتآمریکایی
محل تحصیلمؤسسه فناوری ماساچوست
دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین
شناخته‌شده براینظریه BCS
جایزه(ها)نشان ملی علوم (1983)
جایزه نوبل فیزیک (1972)
جایزه کامستاک در فیزیک (1968)
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک ماده چگال
محل کاردانشگاه پنسیلوانیا
دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا
دانشگاه فلوریدا
دانشگاه ایالتی فلوریدا
دانشگاه بیرمنگام
استاد راهنماجان باردین


جان رابرت شریفر (به انگلیسی: John Robert Schrieffer) (زاده ۳۱ مه ۱۹۳۱ – درگذشته ۲۷ ژوئیه ۲۰۱۹)[۱] ،فیزیک‌دان آمریکایی بود که همراه با جان باردین و لئون کوپر دریافت کننده جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۷۲ برای ارائه نظریه بی سی اِس (BCS)، نخستین نظریه کوانتومی موفق برای ابررسانایی بود. از نکات مهم دیگر زندگی این فیزیک‌دان تصادف رانندگی منجر به قتل یک نفر و جرح هفت نفر دیگر بود که در سال ۲۰۰۵ هنگامی که در حین رانندگی به خواب رفته بود اتفاق افتاد. وی برای آن به دو سال حبس محکوم شد.

نظریه ابررسانایی[ویرایش]

او یکی از پدیدآورندگان نظریه BCS در توجیه پدیده ابررسانایی است که به خاطر آن جایزه نوبل فیزیک ۱۹۷۲ را به همراه جان باردین و لئون کوپر دریافت کرد.

جستارهای وابسته[ویرایش]

نظریه بی‌سی‌اس

منابع[ویرایش]

  1. "Nobel Prize-Winning Physicist Schrieffer Dies in Florida". July 27, 2019. Archived from the original on 28 July 2019. Retrieved 29 July 2019 – via NYTimes.com.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «John Robert Schrieffer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ اکتبر ۲۰۱۱.