بیساران

مختصات: ۳۵°۱۱′۳۳″ شمالی ۴۶°۳۸′۴۹″ شرقی / ۳۵٫۱۹۲۵۰°شمالی ۴۶٫۶۴۶۹۴°شرقی / 35.19250; 46.64694[۱]
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بیساران
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانکردستان
شهرستانسروآباد
بخشبخش مرکزی
دهستانبیساران
نام‌های قدیمیده‌گابه‌ر
بیساران بر ایران واقع شده‌است
بیساران
۳۵°۰۷′شمالی ۴۶°۲۳′شرقی / ۳۵٫۱۱°شمالی ۴۶٫۳۸°شرقی / 35.11; 46.38
مردم
جمعیت۲۷۲۷ نفر (سرشماری ۹۵)
اطلاعات روستایی
کد آماری۲۰۵۹۲۴
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۸۷۵۳۹۳
نگاره‌ای از یک دخترک کرد و مادربزرگش در جشن نوروز روستای بیساران.
به‌مناسبت فرارسیدن نوروز، اهالی روستا با نواختن موسیقی و رقص کردی و با پوشیدن لباس‌های شاد و رنگارنگ به استقبال نوروز می‌روند.

بیساران، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد در استان کردستان ایران است.

موقعیت جغرافیایی روستای بیساران[ویرایش]

روستای بیساران در تقریباً ۲۴ کیلومتری جاده سنندج - مریوان «دوآب» قرار گرفته‌است. روستای بیساران در فاصلهٔ ۸۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان سنندج و ۶۵ کیلومتری شهرستان مریوان و بر روی طول جغرافیایی ۳۹/۴۶ و عرض جغرافیایی ۱۱/۳۵ و در ارتفاع ۱۸۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته‌است. روستای بیساران از جنوب به روستاهای ژان و پایگلان، از شمال به روستاهای خواشت ، سالیان، نجی، و سفید بن، از شرق به روستاهای هویه، سرهویه و از طرف غرب به روستاهای نسنار، هرسین و بوریدر محدود می‌گردد.

جمعیت[ویرایش]

این روستا در دهستان بیساران قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲٬۱۳۰ نفر (۷۴۵خانوار) بوده‌است.

آثار باستانی روستای بیساران[ویرایش]

  • قلعهٔ داسیران در فاصله ۲ کیلومتری قسمت غربی روستا که در سال ۱۳۵۳ به تأیید سازمان میراث فرهنگی رسیده‌است.
  • قرآن بابا یعقوب که در قرن نهم هجری مکتوب گردیده و دست‌نویس می‌باشد.
  • مسجد باباشیخ بیساران

درخت کهنسال[ویرایش]

در روستای بیساران دو درخت گردوی کهنسال وجود دارد که «وزی خواچکه» و «وزی حیاته» نامیده می‌شوند، و به ترتیب با شماره‌های ۵۸۵ و ۵۸۶ در تاریخ ۲۷ فروردین ۱۳۹۸ به عنوان میراث طبیعی ارزشمند در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده‌اند.[۲]

* بیساران روستایی سرسبز و خرم در ۸۵ کیلومتری جنوب غربی شهرستان سنندج و ۶۵ کیلومتری شهرستان مریوان در ارتفاع ۸۵۰ متری از سطح دریا قرار گرفته است. بیساران از جنوب به روستاهای ژان و پایگلان از شمال به روستاهای سالیان، نجی، و سفیدبن از شرق به روستا‌های شیان، هویه و سرهویه و از غرب به روستاهای نسنار، هرسین و بوریدر محدود می‌شود. روستایی بکر در دل کوه‌های مرتفعی همچون شه‌نشین، میرویس، کوری‌ مه‌ریم، کوری هه‌وریشان که کوه‌های آن تا اواخر فصل بهار و در سال‌های دورتر تا اوایل مردادماه برف به دامن دارند.

مشاهیر[ویرایش]

منابع[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

  • فهرست روستاهای ایران
  • «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.