بحث:قلمروی دانمارک

Page contents not supported in other languages.
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پیوندهای خارجی اصلاح شدند (سپتامبر ۲۰۱۹)[ویرایش]

سلام همکاران ویرایشگر.

من به‌تازگی ۳ پیوند خارجی موجود در قلمروی دانمارک را اصلاح کردم. لطفاً ویرایشم را بازبینی کنید. اگر پرسشی دارید یا می‌خواهید ربات پیوندها یا چند صفحه را نادیده بگیرد، لطفاً این راهنمای ساده را برای دریافت اطلاعات بیشتر ببینید. من تغییرات زیر را انجام دادم:

لطفاً برای اصلاح خطاهای ربات به راهنما مراجعه کنید.

با احترام.—InternetArchiveBot (گزارش اشکال) ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۰۴ (UTC)[پاسخ]

کدام اجماع؟[ویرایش]

این یای میانجی نیاز دارد 1234 (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۳ (UTC)[پاسخ]

  • فارغ از بحث زبانشناسی؛ در منابع معتبر فارسی زبان — بخصوص گیتاشناسی— چگونه است؟ «قلمرویِ دانمارک» یا «قلمروِ دانمارک» -- ‏ SunfyreT ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۸ (UTC)[پاسخ]
    بعید است در اطلس گیتاشناسی این پیدا شود، قلمروی دانمارک مجموعه چند کشور منجمله دانمارک است. خود این مجموعه جایی روی نقشه نمی آید. 1234 (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۱ (UTC)[پاسخ]
    در رسانه‌های خبری هر دو صورت رواج دارد؛ اگر به قول شما «بعید است در اطلس گیتاشناسی این پیدا شود»، هر کدام از نظر زبانشناسی صحیحتر است عنوان مقاله باشد.--‏ SunfyreT ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۱۶ (UTC)[پاسخ]
  • @Sicaspi و Sunfyre: با درود بر شما بزرگواران. واژه قلمرو از گذشته‌های دور بدون "ی" نوسته می‌شد. واژه "قلمروی" به معنی «یک قلمرو» است و کاربرد آن در ترکیب اضافی رایج نبوده است. در واژه "قلمرو" کسره تبدیل به "ی" نمی‌شود، البته این از موارد استثنا هست که این‌گونه نوشته می‌شود و بدین شکل نیز رایج بوده است. با سپاس فراوان.AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۲ (UTC)[پاسخ]
  • @Sicaspi و Sunfyre: نکته لازم به یادآوری اینکه در واژه‌هایی که حرف آخر آنها با صدای اوو (oo) و کشیده است، می‌توان گفت که همیشه پسوند "ی" می‌گیرند اما واژه‌هایی که حرف آخر آنها صدای اُ (o) دارد، افزودن پسوند "ی" اجباری نیست بلکه بستگی به موقعیت و رواج ممکن است حرف "ی" بپذیرند یا نپذیرند. برای مثال واژه‌های «رهرو»، «پرتو» و «قلمرو» به طور رایج "ی" نمی‌پذیرند. با سپاس فراوان. AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۳ (UTC)[پاسخ]
    منبع آخری چیست؟ صدای «اوو» یا اُ هر دو مصوت اند. در زبان فارسی کسره اضافه پس از مصوت نیاز به یای میانجی دارد. این کسره نیست که «تبدیل به ی» بشود، کسره سر جایش هست و یای میانجی اضافه می شود.--1234 (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۸ (UTC)[پاسخ]
    در مورد واژگان منتهی به و، زمانی ی استفاده نمی شود که صدای وْ بدهد. شما تلفظ می کنید partov یا partow? اولی ی نمی خواهد. آیا کسی می گوید qalamrov?--1234 (بحث) ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۴۰ (UTC)[پاسخ]
    من وارد بحث زبانشناسی نمیشوم. -- ‏ SunfyreT ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۴۱ (UTC)[پاسخ]
  • @Sicaspi: درود بر شما و سپاس از توجه شما. حرف شما در حالت کلی درست و مطابق دستور زبان فارسی است، اما همان‌طور که عرض شد ما چند واژه استثنا هم داریم. واژه‌هایی مانند قلمرو، خسرو، پرتو، رهرو، در حالت عادی، حرف آخر آنها صدادار است و با صدای اُ (o) تلفظ می‌شود، اما زمانی که در حالت مضاف هستند، چون حرف آخر آنها تبدیل به تلفظ حرف بی‌صدای واو (v) می‌شود، دیگر پس از این حرف بی‌صدای واو، کسره تبدیل به بی‌صدای "ی" نمی‌شود و همان کسره کافیست. همان‌طور که می‌دانید یکی از قواعد کلی زبان فارسی این است که حروف باصدا و بی‌صدا یک‌درمیان به کار می‌روند و در واژه‌های یادشده، زمانی که حرف آخر صدای واو می‌دهد و نه صدا اُ یا اوو، دیگر حرف بی‌صدای "ی" یا یای میانجی به کار نمی‌رود.

این البته ریشه تاریخی و رواج گسترده در متون ادبی هم دارد.

دلیل دیگر آن هم این است که با افزودن حرف "ی"، بر ابهام و ایهام این واژه افزوده خواهد شد، مانند دو تلفظ زیر:

  • قلمرَوی با تلفظ qalamravi، به معنی با قلم رفتن یا مانند قلم رفتن،
  • قلمروی با تلفظ qalarooy، روی (صورت) آن مانند قلم است یا روی چون قلم.
بنابر این، گویشوران زبان فارسی، از ایجاد ابهام و ایهام برای چنین واژه‌هایی پرهیز کرده‌اند و همان شکل «قلمروِ» با کسره رواج داشته است.

یک مثال دیگر که بسیار رایج است و حتما شما هم زیاد شنیده‌اید، عبارت «خسرو خوبان» است که خوشبختانه در ویکی‌فا هم صفحه‌ای با همین نام وجود دارد و در جستجوی اینترنتی هم زیاد به چشم می‌خورد و کتابی از استاد محمدرضا شجریان نیز هست. همان‌طور که می‌نید کسی نمی‌گوید «خسروی خوبان»، یا حداقل من تاکنون نشنیده‌ام.

البته اگر وقت بیشتری روی این موضوع بگذاریم، بهتر و کاملتر و با مثال‌های بیشتر می‌توان به این موضوع پرداخت، اما فکر می‌کنم فعلا در همین حد کافی باشد. با سپاس فراوان. AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۳ (UTC)[پاسخ]
به نظر می رسد خسرو است که استثناست. وگرنه دوی امدادی رایج است نه دو امدادی. نیروی برق رایج است نه نیرو برق. 1234 (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۷ (UTC)[پاسخ]
@Sicaspi: با درود فراوان. خوبست که استثنای خسرو، مورد پذیرش شما بود و این نشان می‌دهد که استثناهای دیگر هم می‌تواند وجود داشته باشد. در مورد رواج دو واژه "دوی" و "نیروی" هم شکی وجود ندارد. البته واژۀ نیرو، در حرف آخر صدای اوو دارد، که معمولا در چنین حالتی استثنایی نداریم یا من چیزی یادم نمیاد. درباره «دوی» هم که خود واژه از ریشه فعل دَویدن هست ولی همان‌طور که به‌درستی اشاره فرمودید بر اساس رواج، حرف "ی" می‌پذیرد. در هر صورت، برای واژه قلمرو در حالت مضاف، شیوه رایج در منابع همان «قلمروِ» بوده است. با سپاس فراوان.AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۹ (UTC)[پاسخ]
برداشت من است که شما می گویی برو، یعنی boro نه این که borov. اگر دومی باشد بحثی نیست. ولی وقتی اولی باشد دیگر کاربرد در اکثریت قریب به همه موارد یای میانجی می گیرد. ما می گوییم قلمروی ساسانی، قلمروی آل بویه، قلمروی اسکندر، در همه چنین مواردی ی استفاده می شود و بدون آن به گوش ناشناس است. این هم مشابه همانهاست.--1234 (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۵۵ (UTC)[پاسخ]
@Sicaspi: درودی دوباره. تلفظ حالت امری برو همان boro است. درباره گرفتن یای میانجی، من برخی کلیات را در پیام‌های بالا توضیح دادم. در عین حال گفتم که ما برای چند واژه استثنا داریم. برداشت شما این است که واژه قلمرو "ی" می‌گیرد و آن را مانند دیگر واژه‌ها می‌دانید، در حالی‌که اینجانب باور دارم که بدون "ی" است و این باور من بر اساس متونی است که در عمر پنجاه ساله‌ام خوانده‌ام، خدمت شما عرض می‌کنم. با سپاس فراوان. AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۲ (UTC)[پاسخ]
من هم بر اساس مشاهدات از کتب قدیمی می گویم: قلمروی کاربرد دارد. 1234 (بحث) ‏۱۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۳:۳۲ (UTC)[پاسخ]
@Sicaspi: درود بر شما و سپاس از حوصله شما. حداقل در همین لینکی که فرستادید، عنوان کتاب «قلمرو آرمانی» [۱] وجود دارد. (نکته درون پرانتز اینکه در جاهایی که واژه قلمروی با حرف ی به کار رفته است، باید دقت بفرمایید که گاهی این پسوند یای نکره (به معنی "یک" هم به کار می‌رود که نباید با حالت مضاف اشتباه گرفته شود.) در هر صورت، با توجه به رشته و تخصص کاری هم، خوشبختانه با این واژه زیاد سروکار داشتیم. موضوع قلمرو در حیطه جغرافیای زیستی از بحث‌های مهم است. به امید خدا، در روزهای آینده تلاش می‌کنم تا بر اساس منابع علمی، شیوه کاربرد این واژه را استخراج کنم. البته ممکن است کمی زمان نیاز داشته باشد ولی پس از پیدا کردن منابع مناسب و شیوه نگارش این واژه، خدمت شما تقدیم خواهد شد. با سپاس فراوان.AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۴۰ (UTC)[پاسخ]
@Sicaspi: درود بر شما. بر اساس قولی که داده بودم، من چند تا کتاب تخصصی رو نگاه کردم. متاسفانه واژه قلمرو در فهرست یا عنوان‌های درون متن به چشمم نخورد، تنها در یک کتاب اکولوژی دکتر اردکانی، دانشگاه تهران از طریق نمایه آخر کتاب واژه قلمرو رو در متن کتاب پیدا کردم. در بخشی که واژه قلمرو توضیح داده بود، حالت کسره کمتر وجود داشت ولی در عبارت «قلمرو قبلی» که در متن به کار رفته بود، بدون پسوند "ی" بود.

در هر صورت، برای بررسی بیشتر در پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی جستجو کردم که نتیجه برای «قلمرو» 343 صفحه[۲] و نتیجه برای «قلمروی» 25 صفحه بود.[۳] همان‌طور که شما هم خواهید دید، در بسیاری از آن تعداد 343 صفحه، واژۀ «قلمرو» در حالت مضاف به کار رفته است. بنابر این، برداشت اینجانب این است که برای واژه قلمرو، در حالت مضاف افزودن پسوند "ی" رواچ چندانی ندارد. با سپاس فراوان. AKhaleghizadeh (بحث) ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۸ (UTC)[پاسخ]