S1PR2

S1PR2
ساختارهای موجود
PDB	جستجوی هم‌ساخت‌شناسی: PDBe RCSB
فهرست شناسه‌های PDB
	1ZTI
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگر	S1PR2, AGR16, EDG-5, EDG5, Gpcr13, H218, LPB2, S1P2, DFNB68, sphingosine-1-phosphate receptor 2
شناسه‌های بیرونی	OMIM: 605111 MGI: 99569 HomoloGene: 3118 GeneCards: S1PR2
موقعیت ژن (موش)
کروموزوم	کروموزوم ۹ (موش)
پایان	20,888,077 bp
الگوی گسترش RNA
	More reference expression data
هستی‌شناسی ژن
عملکرد ملکولی	• signal transducer activity; • lipid binding; • G protein-coupled receptor binding; • G protein-coupled receptor activity; • integrin binding; • GO:0001948، GO:0016582 پیوند پروتئینی; • sphingosine-1-phosphate receptor activity;
ترکیبات سلولی	• membrane; • integral component of membrane; • پوسته یاخته;
فرایند زیستی	• actin cytoskeleton reorganization; • positive regulation of establishment of endothelial barrier; • positive regulation of cell population proliferation; • G protein-coupled receptor signaling pathway; • filopodium assembly; • GO:0072468 ورارسانی پیام; • sphingosine-1-phosphate receptor signaling pathway; • positive regulation of peptidyl-threonine phosphorylation; • negative regulation of excitatory postsynaptic potential;
	منابع: آمیگو / کوئیک‌گو
هم‌ساخت‌شناسی
	9294
	14739
	ENSG00000267534
	ENSMUSG00000043895
	O95136
	P52592
	NM_004230
	XM_006510019 NM_010333، XM_006510019
	NP_004221
	XP_006510082 NP_034463، XP_006510082
	ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسان	مشاهده/ویرایش موش

گیرندهٔ شمارهٔ ۲ اسفنگوزین-۱-فسفات (انگلیسی: Sphingosine-1-phosphate receptor 2) یا به اختصار S1PR2 یا S1P₂، یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «S1PR2» کُدگذاری می‌شود.

این پروتئین نوعی گیرنده جفت‌شونده با پروتئین جی است و به مولکول لیپیدی پیام‌رسان اسفنگوزین-۱-فسفات متصل می‌شود.^[۴] محصول حاصله در ازدیاد و تکثیر سلولی، بقا آنها و همچنین فعال‌شدن رونویسی دی‌ان‌ای نقش دارد.^[۴]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000043895 - Ensembl, May 2017
↑ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
↑ ^۴٫۰ ^۴٫۱ "Entrez Gene: S1PR2, sphingosine-1-phosphate receptor 2".

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «S1PR2». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۹.

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

Spiegel S (2000). "Sphingosine 1-phosphate: a ligand for the EDG-1 family of G-protein-coupled receptors". Ann. N. Y. Acad. Sci. 905: 54–60. doi:10.1111/j.1749-6632.2000.tb06537.x. PMID 10818441.
Takuwa Y (2002). "[Regulation of Rho family G proteins and cell motility by the Edg family of sphingosin 1-phosphate receptors]". Tanpakushitsu Kakusan Koso. 47 (4 Suppl): 496–502. PMID 11915348.
MacLennan AJ, Browe CS, Gaskin AA, et al. (1994). "Cloning and characterization of a putative G-protein coupled receptor potentially involved in development". Mol. Cell. Neurosci. 5 (3): 201–9. doi:10.1006/mcne.1994.1024. PMID 8087418.
Yamaguchi F, Tokuda M, Hatase O, Brenner S (1996). "Molecular cloning of the novel human G protein-coupled receptor (GPCR) gene mapped on chromosome 9". Biochem. Biophys. Res. Commun. 227 (2): 608–14. doi:10.1006/bbrc.1996.1553. PMID 8878560.
Van Brocklyn JR, Tu Z, Edsall LC, et al. (1999). "Sphingosine 1-phosphate-induced cell rounding and neurite retraction are mediated by the G protein-coupled receptor H218". J. Biol. Chem. 274 (8): 4626–32. doi:10.1074/jbc.274.8.4626. PMID 9988698.
Ancellin N, Hla T (1999). "Differential pharmacological properties and signal transduction of the sphingosine 1-phosphate receptors EDG-1, EDG-3, and EDG-5". J. Biol. Chem. 274 (27): 18997–9002. doi:10.1074/jbc.274.27.18997. PMID 10383399.
Windh RT, Lee MJ, Hla T, et al. (1999). "Differential coupling of the sphingosine 1-phosphate receptors Edg-1, Edg-3, and H218/Edg-5 to the G(i), G(q), and G(12) families of heterotrimeric G proteins". J. Biol. Chem. 274 (39): 27351–8. doi:10.1074/jbc.274.39.27351. PMID 10488065.
An S, Zheng Y, Bleu T (2000). "Sphingosine 1-phosphate-induced cell proliferation, survival, and related signaling events mediated by G protein-coupled receptors Edg3 and Edg5". J. Biol. Chem. 275 (1): 288–96. doi:10.1074/jbc.275.1.288. PMID 10617617.
Himmel HM, Meyer Zu Heringdorf D, Graf E, et al. (2000). "Evidence for Edg-3 receptor-mediated activation of I(K.ACh) by sphingosine-1-phosphate in human atrial cardiomyocytes". Mol. Pharmacol. 58 (2): 449–54. PMID 10908314.
Hla T (April 2001). "Sphingosine 1-phosphate receptors". Prostaglandins. 64 (1–4): 135–142. doi:10.1016/s0090-6980(01)00109-5. PMID 11331101.
Mazurais D, Robert P, Gout B, et al. (2002). "Cell type-specific localization of human cardiac S1P receptors". J. Histochem. Cytochem. 50 (5): 661–70. doi:10.1177/002215540205000507. PMID 11967277.
Osada M, Yatomi Y, Ohmori T, et al. (2003). "Enhancement of sphingosine 1-phosphate-induced migration of vascular endothelial cells and smooth muscle cells by an EDG-5 antagonist". Biochem. Biophys. Res. Commun. 299 (3): 483–7. doi:10.1016/S0006-291X(02)02671-2. PMID 12445827.
Strausberg RL, Feingold EA, Grouse LH, et al. (2003). "Generation and initial analysis of more than 15,000 full-length human and mouse cDNA sequences". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 99 (26): 16899–903. doi:10.1073/pnas.242603899. PMC 139241. PMID 12477932.
Vogler R, Sauer B, Kim DS, et al. (2003). "Sphingosine-1-phosphate and its potentially paradoxical effects on critical parameters of cutaneous wound healing". J. Invest. Dermatol. 120 (4): 693–700. doi:10.1046/j.1523-1747.2003.12096.x. PMID 12648236.
Kaneider NC, Lindner J, Feistritzer C, et al. (2005). "The immune modulator FTY720 targets sphingosine-kinase-dependent migration of human monocytes in response to amyloid beta-protein and its precursor". FASEB J. 18 (11): 1309–11. doi:10.1096/fj.03-1050fje. PMID 15208267.
Gerhard DS, Wagner L, Feingold EA, et al. (2004). "The status, quality, and expansion of the NIH full-length cDNA project: the Mammalian Gene Collection (MGC)". Genome Res. 14 (10B): 2121–7. doi:10.1101/gr.2596504. PMC 528928. PMID 15489334.
Sanchez T, Thangada S, Wu MT, et al. (2005). "PTEN as an effector in the signaling of antimigratory G protein-coupled receptor". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 102 (12): 4312–7. doi:10.1073/pnas.0409784102. PMC 555509. PMID 15764699.
Sanchez T, Skoura A, Wu MT, et al. (2007). "Induction of vascular permeability by the sphingosine-1-phosphate receptor-2 (S1P2R) and its downstream effectors ROCK and PTEN". Arterioscler. Thromb. Vasc. Biol. 27 (6): 1312–8. doi:10.1161/ATVBAHA.107.143735. PMID 17431187.

پیوند به بیرون[ویرایش]

Lysophospholipid receptors در سرعنوان‌های موضوعی پزشکی (MeSH) در کتابخانهٔ ملی پزشکی ایالات متحدهٔ آمریکا

این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی مولکولی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[refGRCm38Ensembl-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ ^۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000043895 - Ensembl, May 2017

[2] "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[3] "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.

[entrez-4] ۴٫۰ ^۴٫۱ "Entrez Gene: S1PR2, sphingosine-1-phosphate receptor 2".

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]