ایزوتوپ پایدار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط InternetArchiveBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۷ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۰۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
نموادر نوترون-پروتون که در آن ایزوتوپ‌های پایدار و پرتوزا مشخص شده است.

ایزوتوپ پایدار (به انگلیسی: Stable isotope) ایزوتوپ‌های شیمیایی غیر رادیواکتیو هستند. با این تعریف ۲۵۶ ایزوتوپ شناخته شده از ۸۰ عنصر که یک یا چند هسته پایدار دارند وجود دارد. از این ۸۰ عنصر ۲۶ تای آن‌ها فقط یک ایزوتوپ پایدار دارند که به آن‌ها مونوایزوتوپ می‌گویند و بقیه بیش از یک ایزوتوپ دارند. قلع ۱۰ ایزوتوپ دارد. ایزوتوپ‌های مختلف از یک عنصر یکسان خصوصیات شیمیایی تقریبا یکسانی دارند. بنابراین رفتارهای زیستی یکسانی خواهند داشت.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

AlphaDelta: Stable Isotope fractionation calculator - http://www2.ggl.ulaval.ca/cgi-bin/isotope/generisotope.cgi