هویزه
| هویزه | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | خوزستان |
| شهرستان | هویزه |
| بخش | مرکزی |
| نام(های) دیگر | هوزگان، حویزه |
| نام(های) پیشین | هوزگان |
| مردم | |
| جمعیت | 38886(سرشماری ۱۳۹۵) |
| رشد جمعیت | ۲۱٪+ (۵سال) |
| شناسهٔ ملی خودرو | ایران |
| کد آماری | ۱۲۸۵ |
  هویزه | |
هُوِیزه یکی از شهرهای استان خوزستان و مرکز شهرستان هویزه است. مردم بومی این شهر عرب هستند.[۲][۳]نام این شهر در دوره قاجار حویزه[نیازمند منبع] و در دوره پهلوی هوزگان بود و در سال ۱۳۶۲ خورشیدی با دستور دولتی به هویزه تغییر یافت.[۴][۵][۶]
جمعیت[ویرایش]
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر 38886نفر (در ۴٬۹۰۴ خانوار ) بوده‌است.[۷]
| جمعیت تاریخی | ||
|---|---|---|
| سال | جمعیت | ±% |
| ۱۳۶۵ | ۲٬۲۵۲ | — |
| ۱۳۷۰ | ۸٬۱۲۹ | ۲۶۱٪+ |
| ۱۳۷۵ | ۱۴٬۰۳۲ | ۷۲٫۶٪+ |
| ۱۳۸۵ | ۱۴٬۴۲۲ | ۲٫۸٪+ |
| ۱۳۹۰ | ۱۶٬۱۵۴ | ۱۲٪+ |
| ۱۳۹۵ | ۳۸٬۸۸۶ | ۱۴۰٫۷٪+ |
تاریخچه[ویرایش]
هویزه بخاطر جنگ ایران و عراق شهرت دارد. این شهر در ۱۵ دی ۱۳۵۹ و در پی شکست عملیات نصر با یورش نیروهای عراقی تصرف شد و به‌طور صد درصد تخریب گردید[۸].هویزه در ۱۸ اردیبهشت ۱۳۶۱ و در مرحله دوم عملیات بیت المقدس بدست نیروهای ایرانی آزادشد. امروزه تنها آثار باقی‌مانده از شهر، قدمگاه عباس و خرابه‌های چند ساختمان است[۹].
مردم[ویرایش]
هویزه عرب هستند وبا زبان عربی صحبت میکنند عرب هستند.
خاستگاه نامگذاری[ویرایش]
به گفته راجر سیوری، خوزستان سرزمین مردمان هوزی یا حوزی (که استرابون و پلینیوس از آن به اسم اوزی[۱۰] ذکر کرده‌اند) است. این استان با عیلامیان باستان و شوش کم و بیش مرتبط است. نام اهواز، شوش و حویزه منعکس‌کننده ساکنین این منطقه در زمان عیلامیان بوده‌است.[۱۱] واژهٔ اوز در عربی به صورت هوز و گاه به صورت حوز درآمده است. کلمه اهواز نیز در عربی جمع هوز است و اهواز به معنای هوزی‌ها که در متون اسلامی به اسم مدینة الاهواز به معنای شهر هوزی‌ها آمده‌است و کلمهٔ هویزه هم بر وزن فُعیله به معنای هوز کوچک نیز از همین ریشه گرفته شده‌است. ابن بطوطه جهانگرد مراکشی در قرن هشتم هجری به هویزه سفر کرده است. ابن بطوطه در کتاب سفرنامه ابن بطوطه به زبان عربی است، این شهر را حویزاء نامیده و نوشته است: «حویزاء شهری کوچک است و سکنه آن از عجم است.» [۱۲]
تاریخ[ویرایش]
هویزه در دوره ساسانی توسط شاپور دوم ساخته شده است. در قرن چهارم هجری، در زمان خلیفه طائی ۳۸۱–۳۶۳ ه.ق / ۹۷۴–۹۹۱ م توسط دبیس بن عفیف اسدی بازسازی شد.[۱۳]
ابن بطوطه جهانگرد مراکشی در قرن هشتم هجری به هویزه سفر کرده است. ابن بطوطه در کتاب سفرنامه ابن بطوطه می‌نویسد: «حویزاء شهری کوچک است و سکنه آن از عجم است.» [۱۴]
یادداشت‌ها[ویرایش]
- ↑ آمار بر اساس سرشماری ۱۳۹۵ است و بر همین اساس، جمعیت شهر هویزه ۱۹٬۴۸۱ تن و استان خوزستان ۴٬۷۱۰٬۵۰۹ تن بوده‌است.
منابع[ویرایش]
- ↑ نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵ بایگانی‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine وبگاه مرکز آمار ایران
- ↑ هوزگان را می‌توان درسرور تحت شبکه نام‌های جغرافیایی از راه این لینک یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.
- ↑ هوزگان را می‌توان درسرور تحت شبکه نام‌های جغرافیایی از راه این لینک یافت. جعبه Advanced Search را باز کرده و کد -۳۰۶۷۱۸۰ را وارد کنید و جستجو دیتابیس را بزنید.
- ↑ پایگاه اطلاعات قوانین و مقررات کشور بایگانی‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine. بازدید: ژوئیه ۲۰۱۱.
- ↑ Traveling Luck for Hūzgān, Khūzestān, Iran
- ↑ National Geospatial-Intelligence Agency, Bethesda, MD, USA
- ↑ «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
- ↑ «خبرگزاری فارس | ۱۶ دی ۵۹ در هویزه چه گذشت؟ / حماسه‌‌آفرینی دانشجویان شهید». www.farsnews.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۵.
- ↑ «آزادسازی شهر هویزه در اردیبهشت 1361». rajanews.com. ۲۰۱۸-۰۵-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۱۲-۲۵.
- ↑ uxii
- ↑ R.M.SAVORY ,"khuzistan",Encyclopedia of islam,vol 5,page 80,brill,1986
- ↑ رحلة ابن بطوطه (سفرنامه ابن بطوطه)، جلد اول، ترجمه علی محمد موحد، ص ۲۶۹
- ↑ Lassner، J. «Ḥawīza». Encyclopaedia of Islam, Second Edition. دریافت‌شده در ۲۰۱۲-۰۴-۰۳.
- ↑ رحلة ابن بطوطه (سفرنامه ابن بطوطه)، جلد اول، ترجمه علی محمد موحد، ص ۲۶۹
| مرکز |   | |
|---|---|---|
| شهرستان‌ها | ||
| شهرها |
| |
| جاذبه‌های گردشگری |
| |