میخچه
میخچه ضایعه‌ای پینه‌ای‌شکل از پوست مرده است که معمولاً در سطوح نازک و بدون موی پوست به خصوص در قسمت پشتی پنجه پا یا انگشتان یا در قسمت ضخیم‌تر پوست کف دست و پا ایجاد می‌شود.
میخچه زمانی به وجود می‌آید که فشار وارده بر پوست حالتی بیضوی یا شبیه بیضی در پوست ایجاد کند که مرکز آن کانون فشار است و به مرور زمان گسترده می‌شود. اگر تحریک به‌طور مستمر روی بافت‌های تولیدکننده میخچه ادامه یابد، حتی پس از حذف آن، پوست مجدداً تولید میخچه می‌کند.
زمانی که پینه گسترده شده و در مرکز آن سلول‌های مرده پوست تجمع می‌کنند، تبدیل به میخچه می‌شود.
درمان[ویرایش]
در اولین گام بهتر است به استراحت بپردازید و کمتر راه بروید چرا که ممکن است میخچه بیش از پیش رشد کند و پای شما را بیش از حد به درد آورد. همچنین استراحت به درمان آن بیشتر کمک خواهد کرد. نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید استفاده نکردن از هیچگونه تیغ و چاقویی است. بسیاری از مردم می‌پندارند با استفاده از تیغ و چاقو می‌توان میخچه را خارج کرد. این کار تنها درد بی‌امان برای شما دارد. درمان میخچه با محلول سالیسیلیک اسید انجام می‌شود که اگر اندازه میخچه بزرگ باشد استعمال آن نیازمند مدت زمان زیادی است. چسب میخچه هم برای درمان میخچه استفاده می‌شود که ترکیب اصلی آن سالیسیلیک اسید است. میخچه‌های سطحی با یک یا دو چسب درست می‌شود اما میخچه‌هایی که عمق بیشتری دارند با اسید سالیسیلیک در طی مدت دو هفته تا یک ماه درست می‌شود. در این مدت پوست‌های اضافه و خشک شده باید تمیز گردد و جوراب به‌طور مداوم عوض شود. همچنین برای درمان میخچه‌هایی که با سالیسیلیک اسید بهبود نیافتند، از روش کرایوتراپی یا سرمادرمانی در بیمارستان ها و کلینیک های دارای دستگاه کرایو انجام می‌شود؛ که طی آن در طول یک یا چند جلسه، موضع میخچه با نیتروژن مایع سوزانده می شود و در این روش درمان، بهبودی حتمی است.
منابع[ویرایش]
- eMedicine> Clavus By Nanette Silverberg. بازدید: اکتبر ۲۰۱۲.
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |