یوهان لوئیس شلیمر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوهان لوئیس شلیمر (به هلندی: Johan Louis Schlimmer) زاده سال ۱۸۱۹ پزشک و از اساتید دار الفنون بود.[۱]

وی دکترای طبابت خویش را از دانشگاه لیدن دریافت نمود و در سال ۱۸۴۹ میلادی به ایران آمد.

مهمترین اثر وی کتابیست بنام Terminologie Medico-Pharmaceutique et Anthropologique Française-Persane که در ۱۸۷۴ چاپ گردید و اولین تلاش برای تزویج فرهنگ اصطلاحات پزشکی سنتی ایران (همچون آثار ابن سینا) با واژگان مدرن پزشکی غرب بود.[۲] وی همچنین با میرزا علی اکبرخان نفیسی یک فرهنگ پزشکی فرانسوی به فارسی را تالیف نمود که به «فرهنگ شلیمر» شهرت پیدا کرد. بسیاری از واژگان پزشکی فارسی معاصر مدیون تلاشهای دکتر شلیمر است. و از همین جهت بود که کتاب ارزشمند وی در سال ۱۳۴۹ توسط انتشارات دانشگاه تهران تجدید چاپ گردید.

او نخستین کسی است که اصطلاح «بهداشت عمومی» را وارد زبان فارسی نمود.[۳]

جستارهای دیگر[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «Pharmaceuticals in Iran». بایگانی‌شده از اصلی در ۵ مارس ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۱۶ اكتبر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |بازبینی= را بررسی کنید (کمک)
  2. Clio Medica: Medicine in Persia. Cyril Elgood. 1934 pp.76
  3. Encyclopædia Iranica | Articles