یونیلیور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یونیلیور
نوعشرکت عمومی محدود
نماد سهام شرکتیورونکستUNA، LSEULVR، NYSEUN، NYSEUL
ISINGB00B10RZP78 ویرایش در ویکی‌داده
صنعتکالاهای مصرفی
بنا نهاده۱۹۳۰
دفتر مرکزیلندن، بریتانیا
محدودهٔ فعالیتجهانی
افراد کلیدیمایکل تریسکو
(رییس هیئت مدیره)
پال پولمن
(مدیر عامل اجرایی)
محصولاتمواد غذایی
نوشیدنی‌ها
شوینده‌ها
محصولات مراقبت‌های شخصی
درآمدافزایش ۵۱٫۳ میلیارد یورو (۲۰۱۲)[۱]
سود ناخالصافزایش ۶٫۹ میلیارد یورو (۲۰۱۲)[۱]
سود خالصافزایش ۴٫۴ میلیارد یورو (۲۰۱۲)[۱]
مجموع داراییافزایش ۴۶٫۱ میلیارد یورو (۲۰۱۲)[۱]
مجموع سهامافزایش ۱۵٫۱ میلیارد یورو (۲۰۱۲)[۱]
تعداد کارکنان۱۷۳٫۰۰۰ نفر (۲۰۱۲)[۲]
شرکت‌های وابستهدرمالاجیکا
هندوستان یونیلیور
پپسودنت
رکسونا
لوکس
اکسی
سیف
داو
پرسیل
لاکمی
لیپتون
لایفبوی
کنور
کورنتو
مارمیت
وبگاه

یونیلیور (به انگلیسی: Unilever) شرکت بریتانیایی-هلندی است، که مالک شمار بسیاری از نام‌های تجاری بین‌المللی در زمینهٔ مواد غذایی، نوشیدنی‌ها، محصولات مراقبت‌های شخصی، مواد شوینده و لوازم آرایشی بهداشتی می‌باشد.

شرکت یونیلیور از سال ۲۰۱۱ پس از شرکت‌های پروکتر اند گمبل و نستله سومین تولیدکننده کالاهای مصرفی جهان محسوب می‌شود، همچنین از سال ۲۰۰۹ تاکنون پس از پروکتر اند گمبل و لورئال در رتبه سوم از بزرگترین شرکت‌های آرایشی و بهداشتی جهان، قرار دارد. این شرکت هم‌اکنون به‌عنوان بزرگترین تولیدکنندهٔ بستنی در جهان شناخته می‌شود.[۳][۴]

این شرکت دارای بیش از ۴۰۰ برند و نشان تجاری است. از نام‌های تجاری متعلق به یونیلیور، می‌توان به: لیپتون، کنور، لوکس، سانسیلک، داو، رکسونا، پرسیل، لایفبوی، کنور، کورنتو، لاکمی، وازلین و اکسی اشاره کرد.

یونیلیور در سال ۱۹۳۰ از ادغام شرکت بریتانیایی برادران لیور (تأسیس: ۱۸۸۵) و شرکت هلندی مارگارین یونی (تأسیس: ۱۹۲۷) تأسیس شد. دفتر مرکزی این شرکت در شهر لندن قرار دارد و دفتر عملیاتی آن در شهر روتردام مستقر می‌باشد.

بخشی از سهام شرکت یونیلیور در بازارهای بورس نیویورک، بورس لندن و بورس یورونکست آمستردام مبادله می‌شود. در ماه دسامبر ۲۰۱۱ با ارزش بازار سرمایه ۲۷ میلیارد پوند، در فهرست اولیه بازار بورس لندن، رتبه ۱۸ را به خود اختصاص داد.[۵]

تاریخچه[ویرایش]

در سال ۱۹۳۰ از ادغام دو شرکت مارگارین یونی و لیور برادرز شرکتی تشکیل شد که ترکیبی از دو نام را برخود داشت و بنام یونیلیور نامگذاری گردید.

شرکت اولی هلندی و در کار تولید روغن نخل و شرکت دومی انگلیسی و تولیدکنندهٔ صابون بود. نخست، هدف آن‌ها از ادغام دو شرکت، کاهش هزینه‌های مالیاتی و استفاده از منافع تولیدی و بازار مشترک بود، اما این مشارکت به تولد یکی از بزرگترین شرکت‌های چندملیتی در امر بهداشتی، آرایشی و غذایی انجامید.[۶]

شرکت هلندی مارگارین‌سازی فراتر از مرزهای کشورش صاحب نام بود، زیرا در سال ۱۹۱۷ از بهم پیوستن چندین شرکت کوچک روغن خوراکی پای به میدانی بزرگتر گذاشته بود.[۷]

شرکت انگلیسی برادران لیور نیز از سال ۱۸۸۵ تأسیس شده بود که در سال ۱۹۱۷ شبکه‌ای از تولید مواد غذایی و کنسروجات را، در کنار تولید انبوهی از صابون‌ها را، در اختیار داشت و یونیلیور که تجربیات و بازار و سرمایه هر دو شرکت را یکجا جمع کرده بود، به سرعت تا ۴۰ شرکت اروپایی و آمریکای لاتین گسترش یافت و دامنه گسترده‌ای از کالاهای مصرفی را عرضه کرد.[۸]

در دهه ۱۹۴۰ شرکت یونیلیور به دو شرکت اصلی تفکیک شد، که دفتر مرکزی اولی بنام یونیلیور پی‌ال‌سی، در لندن مستقر گردید و دومی بنام یونیلیور ان.وی در رتردام، هلند مرکزیت یافت، اما هر دو شرکت دارای شخصیت حقوقی به هم پیوسته و سهامداران و مدیران مشترک می‌باشند[۹]، بگونه‌ای که ضمن هدفمندی و جهت‌گیری یکسان، هر کدام به بازار و محصولات متمایزی نیز وابستگی دارند و هر یک حوزه‌ای از اروپا و نقاط دیگر جهان را پوشش می‌دهند.[۱۰]

تقسیمات شرکت[ویرایش]

محصولات یونیلیور در سه گروه عمده تقسیم می‌شوند، که هر یک از این سه بخش، خود نیز به چند قسمت تفکیک می‌گردند[۱۱]:

برندهای شرکت[ویرایش]

شرکت یونی لیور برای تغییر سازماندهی مالی و جلوگیری از پراکندگی اسامی محصولات خود و کاهش هزینه‌های تبلیغاتی و ایجاد تمرکز در توجهات مشتریان، تعداد مارک‌های شناخته شده خود را از ۱٫۶۰۰ برند، به ۴۰۰ نام معروف، در سال ۲۰۰۰ کاهش داد. این اقدام منجر به دسته‌بندی محصولات مطابق با خواست و سلیقه مشتریان جزء و تولید و توزیع برندهای جهانی، مطابق با نیازهای بومی و محلی گردید.[۱۲]

برندهای اصلی شرکت یونیلیور عبارتند از:

  • شوینده‌ها:

اومو، ویسک، سرف، اولترا سرف، ریم و ادیانت

  • صابون:

پونز، داو و لوکس

  • محصولات بهداشتی دهان و دندان:

منتادنت، سیگنال، کلوز آپ و ژانگهوا

شامپوها و ژل مو: سلکتیو، سالن، سان‌سیلک، اورگانیز و تیموتی

  • محصولات بهداشتی پوست:

وازلین و پاندز

  • افشانه:

اکس، شور و ایمپالس

کلوین کلاین، فابرجه و برت میسون کروتی[۱۳][۱۴]

رقبای اصلی[ویرایش]

رقیب‌های اصلی شرکت یونیلیور در بازار بین‌المللی، شرکت‌های نستله و پروکتر اند گمبل می‌باشد.[۱۵] این شرکت در بازارهای منطقه‌ای نیز رقبای بسیاری دارد، که برای نمونه می‌توان به شرکت‌های: بایرسدورف، دانون، هنکل، مارس اینکورپوریتد، پپسی‌کو و رکیت بنکیزر اشاره نمود.

نشان شرکت[ویرایش]

نشان کنونی شرکت یونیلیور، در سال ۲۰۰۴ توسط یکی از بزرگترین بنگاه‌های ساخت برند و توسط وولف اولینز طراحی شد. این نشان، از ۲۴ آیکون مختلف، به صورت طرح‌های موجی‌شکل تشکیل شده، که در قالب یک حرف لاتین یو (U) با رنگ آبی تشکیل می‌شود.

این آیکون‌ها، هر یک نمایانگر لوگوی شرکت‌های تابعه، زیرمجموعه و فرعی هستند، که متعلق به شرکت یونیلیور می‌باشند.

محصولات[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ "Preliminary Results 2011" (PDF). Archived from the original (PDF) on 20 January 2013. Retrieved 24 March 2012.
  2. «Unilever: Facts». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۲.
  3. «Unilever buys some Sara Lee businesses for almost $2B». USA Today. ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۲.
  4. «An Ice Cream Machine That Measures Smiles». CBS News. ۲۵ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۲.
  5. «FTSE All-Share Index Ranking». stockchallenge.co.uk. دریافت‌شده در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  6. «British Pathe News, Wealth of the World, 1950». Britishpathe.com. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۳-۰۲-۱۰.
  7. Jules Marechal, "Travail forcé pour l’huile de palme de Lord Leverhulme L’Histoire du Congo 1910–1945". Part III. Editions Paula Bellings. pp.348–368.
  8. Congo, David van Reybrouck
  9. «Chronology of A&W Root Beer Canada». Islandnet.com. دریافت‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۱۱.
  10. «Our history—About us—South Africa». Unilever SA. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ ژانویه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۳-۱۱-۲۷. In 1969 consolidation led to the registration of Unilever SA with Lever Brothers, Van Den Bergh and Jurgens, Walls Ice Cream, Hudson and Knight, Elida Gibbs, SA Warehousing Service, Consumer Research Services, Silicate and Chemical Industries and Lever Stock Feeds as operating companies.
  11. Unilever R&D Locations بایگانی‌شده در ۹ فوریه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine, Unilever, viewed 19 december 2013
  12. «Unilever moots merger of Elida Gibbs and Lever Bros». UK: Marketing Week. دریافت‌شده در ۲۰۱۳-۱۱-۲۶. Unilever is understood to be planning to merge its Elida Gibbs and Lever Brother’s operations after Elida Gibbs relocates its headquarters to Lever House in Kingston, Surrey.
  13. «Unilever Completes TIGI Acquisition». GCI magazine. ۱۴ آوریل ۲۰۰۹.
  14. «TIGI consumer site». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۹ ژوئن ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۱۷ ژانویه ۲۰۱۴.
  15. Sterling، Toby (۴ سپتامبر ۲۰۰۸). «Unilever: Nestle executive to take CEO job». USA Today. دریافت‌شده در ۹ آوریل ۲۰۱۲.

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]