یوروپل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
آژانس اتحادیه اروپا برای همکاری در اجرای قانون

دفتر مرکزی یوروپل در لاهه، هلند
سازمان دید کلی
بنیان‌گذاری۱ اکتبر 1998
پیشین
  • دفتر پلیس اروپا
    واحد مواد مخدر یوروپل
حوزهٔ قدرتاتحادیه اروپا
ستادEisenhowerlaan 73
لاهه، هلند
کارکنان۱٬۰۶۵ نفر (دسامبر 2016)[۱]
بودجه سالانه€۱۱۶٫۴ میلیون (FY 2017)[۲]
سازمان‌های اجرایی
  • بلژیک Catherine De Bolle، Executive Director
  • هلند Wil van Gemert، معاون مدیر عامل در عملیات
  • اسپانیا Luis de Eusebio Ramos، معاون مدیر اجرایی در زمینه توانایی ها
  • آلمان Jürgen Ebner، معاون مدیر اجرایی در امور حاکمیت
سند کلیدی
وبگاه
نقشه
یوروپل در European Union واقع شده
The Hague
The Hague
یوروپل (European Union)

آژانس اتحادیه اروپا برای همکاری در اجرای قانون، (به انگلیسی: The European Union Agency for Law Enforcement Cooperation) که با نام Europol، سابقاً دفتر پلیس اروپا و واحد مواد مخدر یوروپل شناخته می‌شد، یک سازمان اجرای قانون در اتحادیه اروپا (EU) است که در سال ۱۹۹۸ برای مدیریت اطلاعات جنایی و مبارزه با سازماندهی جنایت و جرائم سازمان‌یافته بین‌المللی مانند تروریسم تشکیل شد. این سازمان از طریق همکاری بین مقامات کشورهای عضو اتحادیه اروپا اداره می‌شود. آژانس هیچگونه اختیارات اجرایی ندارد و مقامات آن حق ندارند بدون تأیید قبلی مقامات ذی‌صلاح در کشورهای عضو، مظنونان را دستگیر یا اقدام کنند. این سازمان که در لاهه کشور هلند مستقر شده، در سال ۲۰۱۶ دارای ۱۰۶۵ کارمند بود.

تاریخچه[ویرایش]

ریشه و تأسیس[ویرایش]

دفتر مرکزی یوروپل از سال ۱۹۹۴ تا ۲۰۱۱ در لاهه، تصویر سال ۲۰۰۷

یوروپل از مجمع TREVI می‌آیند، یکمجمع همکاری امنیتی در میان وزیران کشور و دادگستری جامعه اروپا که در ۱۹۷۶ ایجاد شد. در ابتدا، TREVI بر تروریسم بین‌المللی تمرکز کرد، اما کم‌کم شروع به پوشش سایر مناطق جرایم مرزی در جامعه کرد. در اجلاس اروپا در لوکزامبورگ در ۲۸ و ۲۹ ژوئن ۱۹۹۱، هلموت کوهل، صدراعظم آلمان، خواستار ایجاد یک آژانس پلیس اروپا مشابه اداره تحقیقات فدرال (FBI) شد - به این ترتیب بذر همکاری پلیس در سراسر اروپا کاشته می‌شود. در اجلاس سران، شورای اروپا موافقت کرد که "یک دفتر تحقیقات جنایی اروپای مرکزی (یوروپل) حداکثر تا ۳۱ دسامبر ۱۹۹۳" ایجاد شود.[۳][۴]

ایده اجلاس لوکزامبورگ در شورای اروپا در ماستریخت در تاریخ ۹–۱۰ دسامبر ۱۹۹۱ برای تهیه پیش نویس پیمان ماستریخت، بیشتر شرح داده شد. شورای اروپا موافقت کرد که «یک دفتر پلیس اروپا (یوروپل) ایجاد شود که عملکرد اولیه آن سازماندهی تبادل اطلاعات در مورد مواد مخدر باشد». به همین ترتیب شورا اروپا به وزرای TREVI دستور داد تا اقدام‌های لازم را در راه اندازی دفتر انجام دهند.[۵] در ۷ فوریه ۱۹۹۲، با امضای پیمان ماستریخت، یوروپل با ماده بیشتری در قانون ماده K.1، بخش ۹ ثبت شد:

[. . .] کشورهای عضو باید زمینه‌های زیر را به عنوان موضوعات مورد علاقه مشترک در نظر بگیرند: [...] همکاری پلیس برای اهداف پیشگیری و مبارزه با تروریسم، قاچاق غیرقانونی مواد مخدر و سایر انواع جدی جرایم بین‌المللی، از جمله در صورت لزوم جنبه‌های خاصی از همکاری گمرکی، در ارتباط با سازمان سیستم گسترده اتحادیه برای تبادل اطلاعات در یک اداره پلیس اروپا (یوروپل).[۶]

یوروپل برای اولین بار به‌طور موقت در سال ۱۹۹۳ به عنوان واحد مواد مخدر یوروپل (EDU) در استراسبورگ در همان مکانی که میزبان سیستم اطلاعات شینگن بود، به‌طور موقت تأسیس شد. این گروه کوچک اولیه در ژانویه ۱۹۹۴ و به رهبری یورگن استورباک و با عنوان نیروی کمکی برای نیروهای پلیس ملی در تحقیقات جنایی، عملیات را در آنجا آغاز کردند. رقابت برای یافتن ساختمان دائمی یوروپل در این دوره بین شهرهای لاهه، رم و استراسبورگ بود - شورای اروپا در ۲۹ اکتبر ۱۹۹۳ تصمیم گرفت که یوروپل در لاهه تأسیس شود. یک مدرسه پسرانه کاتولیک سابق که در سال ۱۹۱۰ در Raamweg 47 ساخته شد به عنوان مکان دقیق انتخاب شد. این خانه در جنگ جهانی دوم توسط پلیس و آژانس‌های اطلاعاتی و پس از جنگ توسط سرویس اطلاعاتی دولت هلند مورد استفاده قرار گرفت تا اینکه در سال ۱۹۹۴ یوروپل در آنجا مستقر شد.[۷][۴]

کنوانسیون یوروپل در ۲۶ ژوئیه ۱۹۹۵ در بروکسل امضا شد و پس از تصویب توسط همه کشورهای عضو، از ۱ اکتبر ۱۹۹۸ برای همه کشورهای عضور اتحادیه اروپا لازم‌الاجرا شد.[۸][۹] اداره پلیس اروپا (یوروپل) فعالیت‌های خود را از ۱ ژوئیه ۱۹۹۹ آغاز کرد.[۱۰]

اصلاحات به عنوان آژانس اتحادیه اروپا[ویرایش]

یوروپل با تصمیم شورای 2009/371 / JHA از ۶ آوریل ۲۰۰۹ به‌طور کامل در اتحادیه اروپا ادغام شد. این قرارداد در ۱ ژانویه ۲۰۱۰ جایگزین کنوانسیون یوروپل و یوروپل به عنوان یک آژانس اتحادیه اروپا (به عنوان مثال تابع قوانین و رویه‌های عمومی قابل اجرا برای همه آژانس‌های اتحادیه اروپا) قرار دادن شد. این ادغام بخاطر وجود آرمان‌های مختلف، مانند حمایت بیشتر از کشورهای عضو در مقابله با جرایم جدی و سازمان یافته، کنترل بودجه توسط پارلمان اروپا و ساده‌سازی اداری صورت گرفت.[۱۱]

مقر جدید آژانس ساختمان با مساحت ۳۲ هزار متر 2، طراحی شده توسط فرانک Wintermans، توسط ملکه هلند بئاتریکس هلند در ۱ ژوئیه ۲۰۱۱ در منطقه بین‌المللی لاهه در کنار دادگاه جنایی بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق (ICTY) و سازمان منع سلاح‌های شیمیایی (OPCW) در آیزنهاورلان ۷۳ بازگشایی شد.[۱۲][۱۳]

در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۳، مدیر راب وین رایت و سسیلیا مالمستروم، کمیسر اروپا در امور داخلی، مرکز جرایم رایانه ای اروپا (EC3 یا EC³) را راه اندازی کردند، شاخه ای (واحدی) از یوروپل که وظیفه کمک به کشورهای عضو برای از بین بردن و برهم زدن جرایم اینترنتی توسط گروه‌های سازمان یافته را دارد. (به عنوان مثال کلاهبرداری آنلاین)، آسیب رساندن جدی به قربانیان (به عنوان مثال بهره‌برداری آنلاین جنسی از کودکان) و محافظت از تأثیر منفی بر زیرساخت‌ها و سیستم‌های حیاتی در اتحادیه اروپا. هدف این مرکز هماهنگی فعالیت‌های اجرای قانون مرزی علیه جرایم اینترنتی و فعالیت به عنوان یک مرکز تخصص فناوری مانند توسعه ابزار و آموزش است.[۱۴][۱۵][۱۶] کمیسر مالمستروم اظهار داشت که نیاز به مرکز جرایم اینترنتی در اروپا «محافظت از اینترنت آزاد و باز» است.[۱۷][۱۸] در ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶، مرکز مبارزه با تروریسم اروپا (ECTC) به عنوان یک پلت فرم استراتژیک جدید در یوروپل برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات در میان کشورهای اتحادیه اروپا در ردیابی حرکات اروپاییان به سوریه و همچنین نظارت بر امور مالی تروریست‌ها و استفاده از اینترنت از سوی مبارزان راه اندازی شد.[۱۹][۲۰]

هنگامی که انگلستان در سال ۲۰۱۴ از حوزه آزادی، امنیت و عدالت انصراف داد، درخواست آن برای ادامه در یوروپل تأیید شد.[۲۱]

پارلمان اروپا پس از سه سال مذاکره در ۱۱ مه ۲۰۱۶ چارچوب قانونی جدید یوروپل، مقررات (EU) 2016/794 را تصویب کرد و بنابراین تصمیمات قبلی ۲۰۰۹ را لغو کرد. چارچوب جدید اختیارات بیشتری در زمینه ضدتروریسم به یوروپل اعطا کرد[۲۲] که شامل افزودن برنامه‌های آموزش و تبادل برای کارکنان، ایجاد یک سیستم محافظت از داده‌های ثابت و تقویت کنترل مجلس بر آژانس است.[۲۳] این آیین‌نامه از تاریخ ۱ مه ۲۰۱۷ اعمال شد.[۲۴] علاوه بر این، نام کامل به آژانس اتحادیه اروپا برای همکاری در اجرای قانون (یوروپل) تغییر یافت.[۲۵]

به دلیل انصراف از منطقه آزادی، امنیت و عدالت، دانمارک مجاز به شرکت در مقررات تجدید نظر شده یوروپل ۲۰۱۶ نبود. در همه‌پرسی دسامبر ۲۰۱۵، این کشور انصراف از انتخاب خود به گزینه موردی را رد کرد، که به او امکان می‌داد در مقررات جدید شرکت کند و به عنوان عضوی از یوروپل باقی بماند. با این حال، دانمارک و اتحادیه اروپا در دسامبر ۲۰۱۶ در مورد توافق‌نامه همکاری توافق کردند. این توافق‌نامه توسط هر دو پارلمان اروپا و پارلمان دانمارک در ۲۷ آوریل ۲۰۱۷ پذیرفته شد و متعاقباً در ۲۹ آوریل ۲۰۱۷ امضا شد - دو روز قبل از قطع دانمارک از آژانس این توافق‌نامه به امضا رسید.[۲۶][۲۷][۲۸]

انگلیس همچنین در ابتدا در مقررات اصلاح شده یوروپل ۲۰۱۶ شرکت نکرد، اما متعاقباً تمایل خود را برای شرکت در دسامبر ۲۰۱۶ به اتحادیه اروپا اعلام کرد. مشارکت آن با تصمیم کمیسیون در مارس ۲۰۱۷ تأیید شد.[۲۹] در سپتامبر ۲۰۱۷، گزارش شد که انگلستان در حال برنامه‌ریزی برای دسترسی به یوروپل، مانند اشتراک اطلاعات و همکاری در مبارزه با جرم و تروریسم، پس از برگزیت است.[۳۰][۳۱] با این حال، میشل بارنیه، مذاکره کننده ارشد اتحادیه اروپا در نوامبر ۲۰۱۷ گفت که انگلیس "پس از اجرای برگزیت " دیگر عضوی از آژانس دفاع اروپا یا یوروپل نخواهد بود ".[۳۲]

یوروپل تبلیغات و سو ۲۰۱۷ استفاده از کودک را متوقف کنید - ردیابی یک شی ject و وب سایت را در تاریخ ۳۱ مه ۲۰۱۷ آغاز کرد. هدف این سایت نمایش اشیا در تصاویر سو abuse استفاده جنسی کودکان برای تلاش برای یافتن مرتکبان و قربانیان است - به این امید که جزئیات متمایز مانند آرم روی کیسه یا بطری شامپو توسط مردم شناسایی شود و سپس می‌توانند آن را ارسال کنند. اطلاعات توسط یک خبر ناشناس یا رسانه اجتماعی. محققان این رویکرد را تأمین منابع جمعی نامیدند.[۳۳][۳۴] بلینگکت، شبکه جستجوی تحقیقاتی، گزارش داد که چندین اشیا following به دنبال تلاش آن شناسایی شده‌اند برای حمایت از تماس یوروپل.[۳۵]

وظایف و فعالیت‌ها[ویرایش]

جلد وضعیت تروریسم و گزارش روند در سال ۲۰۱۷

یوروپل توسط اتحادیه اروپا موظف شده تا با خدمت به عنوان یک مرکز قانون به کشورهای عضو این اتحادیه در مبارزه با جرایم بین‌المللی، مانند قاچاق موادمخدر، قاچاق انسان، جرم مالکیت معنوی، جرایم اینترنتی، جعل یورو و تروریسم همکاری اجرایی و اطلاعاتی کند.[۲۵][۱۰][۳۶][۳۷] یوروپل یا مقامات آن اختیارات اجرایی ندارند - و بنابراین قدرت دستگیری افراد را ندارند و نمی‌توانند تحقیقات را بدون تأیید مقامات ملی شروع کنند.[۳۸][۴]

یوروپل گزارش داد که مقابله با جرایم اینترنتی، جرائم سازمان‌یافته و تروریسم و همچنین ایجاد ظرفیت‌های فناوری اطلاعات خود در طول چرخه استراتژی سال‌های ۲۰۱۶–۲۰۲۰ تمرکز خواهد کرد.[۲] به همین ترتیب یوروپل اعلام کرد که چرخه استراتژی قبلی ۲۰۱۰–۲۰۱۴ پایه و اساس آژانس را به عنوان مرکز اطلاعات جنایی اروپا قرار داد. ارزیابی تهدیدات جرایم جدی و سازمان یافته اتحادیه اروپا (SOCTA) در سال ۲۰۱۷، هشت حوزه اولویت جرم را شناسایی کرد:

  1. تولید، قاچاق و توزیع مواد مخدر
  2. قاچاق مهاجر
  3. جرم مالکیت معنوی
  4. قاچاق سازمان یافته
  5. امور مالی جنایی
  6. پولشویی
  7. کلاهبرداری در اسناد
  8. تجارت آنلاین کالاها و خدمات غیرقانونی.

علاوه بر این، دیگر وظیفه آژانس تجزیه و تحلیل و تبادل اطلاعات، مانند اطلاعات جنایی است. هماهنگی اقدامات تحقیقاتی و عملیاتی و همچنین تیم‌های تحقیق مشترک. تهیه و ارزیابی تهدید، تجزیه و تحلیل استراتژیک و عملیاتی و گزارش وضعیت عمومی؛ و توسعه دانش تخصصی در زمینه پیشگیری از جرم و روش‌های پزشکی قانونی. یوروپل برای هماهنگی و حمایت از سایر نهادهای اتحادیه اروپا که در این اتحادیه تأسیس شده‌اند منطقه آزادی، امنیت و عدالت، مانند آژانس اتحادیه اروپا برای آموزش اجرای قانون (CEPOL)، دفتر مبارزه با کلاهبرداری اروپا (OLAF)، و مأموریت‌های مدیریت بحران اتحادیه اروپا کمک و همکاری می‌کند. آژانس همچنین برای کمک به شورای اروپا و کمیسیون اروپا در توسعه اولویت‌های استراتژیک و عملیاتی مشارکت دارد.[۲۵][۱۰]

یوروپل در تاریخ ۴ مه مرکز جدید جرایم مالی و اقتصادی اروپا (EFECC) را راه اندازی کرد.[۳۹] هدف این مرکز ارتقا پشتیبانی عملیاتی ارائه شده به کشورهای عضو اتحادیه اروپا و نهادهای اتحادیه اروپا در زمینه جرایم مالی و اقتصادی و ارتقا استفاده منظم از تحقیقات مالی است.

EFECC جدید در ساختار سازمانی فعلی یوروپل راه اندازی شده که در حال حاضر نقش مهمی در واکنش اروپا به جرایم مالی و اقتصادی دارد و با ۶۵ کارشناس و تحلیلگر بین‌المللی کار می‌کند.[۳۹]

سازمان[ویرایش]

در سال مالی ۲۰۱۷، بودجه آژانس تقریباً ۴/۱۱۶ میلیون یورو بود. از دسامبر سال ۲۰۱۶، یوروپل ۱۰۶۵ کارمند دارد که ۳۲٫۳٪ از آنها زن و ۶۷٫۷٪ مرد هستند، از جمله قراردادهای کاری با یوروپل، افسران رابط کشورهای عضو و کشورهای ثالث و سازمان‌ها، کارشناسان ملی اعزامی، کارآموزان و پیمانکاران است. ۲۰۱ نفر از کارکنان آزانس افسران رابط و حدود ۱۰۰ نفر تحلیلگر هستند.[۱][۱۰] علاوه بر هیئت مدیره و دفتر ارتباطات، یوروپل در سه بخش مختلف تحت مدیر اجرایی سازمان یافته‌است:[۳۶]

  • بخش عملیاتی (O)
    • دفتر اصلی O1 (شامل مدیران، گردانندگان سازمان)
    • O2 مرکز جرایم جدی و سازمان یافته اروپا (ESOCC)
    • O3 مرکز جرایم رایانه ای اروپا (EC³)
    • O4 مرکز مبارزه با تروریسم اروپا (ECTC)
    • خدمات عملیاتی افقی O5 (HOS)
  • بخش حاکمیت (G)
    • دفتر امور شرکت‌ها G1 (CAB)
    • خدمات شرکت G2
    • خرید G3
    • امنیت G5
  • بخش توانایی‌ها (C)
    • C1 ICT
    • مدیریت C5

حاکمیت، پاسخگویی و روابط[ویرایش]

رهبری روزمره آژانس و اداره کننده آن، توسط شورای عدالت و امور داخلی اتحادیه اروپا (JHA) برای مدت چهار سال منصوب می‌شود. از سال ۲۰۱۸، آژانس توسط مدیر اجرایی کاترین دی بول اداره می‌شود. آژانس در برابر شورای عدالت و امور داخلی پاسخگو و کنترل می‌شود. شورا همراه با پارلمان اروپا بودجه و مقررات مربوط به کار یوروپل را تصویب می‌کند. شورا همچنین گزارش ویژه سالیانه ای را در مورد کار آژانس به پارلمان اروپا ارسال می‌کند - و پارلمان همچنین یوروپل را از مسئولیت مدیریت بودجه تعیین شده برکنار می‌کند. قبل از سال ۲۰۰۹، آژانس یک نهاد بین‌المللی بود و بنابراین پارلمان اروپا فاقد اختیارات نظارت دقیق بر آن بود. از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۷، پارلمان اروپا تنها ارگان در کنترل پارلمان اروپا بود. گروه بررسی دقیق پارلمانی (JPSG) در کنفرانس سخنرانان اتحادیه اروپا در براتیسلاوا در تاریخ ۲۳–۲۵ آوریل ۲۰۱۷ ایجاد شد تا به هر دو پارلمان اروپا و پارلمان‌های ملی اتحادیه اروپا اجازه دهد یوروپل را کنترل کنند.[۴۰][۴۱][۳۶]

هیئت مدیره یوروپل متشکل از نمایندگان تمام کشورهای عضو و کمیسیون اروپا است که هر یک دارای یک رأی هستند. تصمیمات هیئت مدیره به اکثریت اکثریت احتیاج دارد و حداقل دو بار در سال در مورد فعالیتهای فعلی و آینده یوروپل و همچنین تصویب بودجه، مواد برنامه‌نویسی و گزارشهای عمومی سالانه تشکیل جلسه می‌دهد. هیئت مدیره تصمیمات خود را برای مطالعه به شورای عدالت و امور داخلی می‌فرستد. وظایف هیئت مدیره مدیریت شامل حفاظت از داده‌ها، حسابرسی داخلی و حسابداری است.[۴۱][۳۶]

نظارت مالی خارجی آژانس توسط دادگاه اروپایی حسابرسان (ECA) انجام می‌شود. به عنوان مثال، ECA یوروپل را در سال ۲۰۱۷ در برنامه‌های ضد رادیکالیزه ارزیابی کرد.[۴۲] کنترل داخلی توسط سرویس حسابرسی داخلی کمیسیون اروپا و همچنین عملکرد حسابرسی داخلی تعیین شده توسط هیئت مدیره یوروپل انجام می‌شود. دادستان اروپا وظیفه دارد تا شکایات علیه سازمان‌ها و ارگانهای اتحادیه اروپا، از جمله یوروپل را بررسی کند و همچنین به ایجاد یک دولت شفاف، مؤثر، پاسخگو و با اخلاق کمک کند.[۴۱] از تاریخ ۱ مه ۲۰۱۷، ناظر حفاظت از داده اروپا (EDPS) مسئول نظارت بر اقدامات حفاظت از داده‌های آژانس بوده‌است.[۴۳]

مدیر یوروپل می‌تواند با سایر کشورها و سازمان‌های بین‌المللی توافق‌نامه‌هایی را برای یوروپل منعقد کند. از سپتامبر ۲۰۱۷، یوروپل به صورت عملیاتی با آلبانی، استرالیا، بوسنی و هرزگوین، کانادا، دانمارک، کلمبیا، جورجیا، ایسلند، لیختن اشتاین، مولداوی، موناکو، مونته‌نگرو، مقدونیه شمالی، نروژ، صربستان، سوئیس، اوکراین همکاری می‌کند. و ایالات متحده آمریکا و اینترپل.[۲۸][۴۴][۴۵][۴۶] به همین ترتیب، آژانس با برزیل، چین، روسیه، ترکیه، دفتر مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) و سازمان جهانی گمرک (WCO) توافق‌نامه‌های استراتژیک دارد.[۴۷][۴۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ "Statistics & Data". europol.europa.eu. Europol. Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 18 September 2017.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Statement of revenue and expenditure of the European Police Office for the financial year 2017 (2017/C 84/35) (PDF). Europol. 2017. Archived (PDF) from the original on 18 September 2017.
  3. ↑ "Luxembourg European Summit – Conclusions of the Presidency (SN 151/3/91)". www.europarl.europa.eu. European Parliament. June 1991. Archived from the original on 11 June 2017. Retrieved 22 September 2017.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Europe's intelligence 'black hole'". POLITICO (به انگلیسی). 3 December 2015. Archived from the original on 17 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  5. ↑ "Maastricht European Summit – Conclusions of the Presidency (SN 271/1/91)". www.europarl.europa.eu. European Parliament. December 1991. Archived from the original on 11 June 2017. Retrieved 22 September 2017.
  6. ↑ "Treaty on European Union, signed at Maastricht on 7 February 1992". Official Journal of the European Communities. 35. 29 July 1992. ISSN 0378-6986 – via EUR-Lex.
  7. ↑ Rijksvastgoedbedrijf (27 September 2016). "Den Haag, Raamweg 47". www.rijksvastgoedbedrijf.nl (به هلندی). Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 21 September 2017. Office in classical school building from 1910. This office building was used by Europol until 2011.
  8. ↑ "Convention drawn up on the basis of Article K.3 of Treaty on European Union, on the establishment of a European Police Office (Europol Convention)". EUR-Lex. Official Journal of the European Communities. 26 July 1995. Retrieved 20 September 2017.
  9. ↑ "Agreement Details – Europol Convention". www.consilium.europa.eu. Council of the European Union. Retrieved 20 September 2017.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ ۱۰٫۳ Shaw, Danny (15 February 2017). "Inside Europol". BBC News (به انگلیسی). Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  11. ↑ "Council Decision of 6 April 2009 establishing the European Police Office (Europol) (2009/371/JHA)". Official Journal of the European Union. L. 15 May 2009. Retrieved 20 September 2017 – via EUR-Lex.
  12. ↑ "HM Queen Beatrix of the Netherlands opens new Europol headquarters in The Hague". Europol (به انگلیسی). 1 July 2011. Archived from the original on 21 September 2017. Retrieved 20 September 2017.
  13. ↑ "Europol Special" (PDF). SMAAK. July 2011. Archived from the original (PDF) on 4 July 2016.
  14. ↑ "European Cybercrime Centre (EC3) opens on 11 January". europa.eu (به انگلیسی). European Commission. 9 January 2013. Archived from the original on 23 June 2017. Retrieved 21 September 2017.
  15. ↑ "European Cybercrime Centre – EC3". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 24 September 2017. Retrieved 21 September 2017.
  16. ↑ "EU cybercrime centre launched by Commissioner Malmström". news.bbc.co.uk. BBC. 9 January 2013. Archived from the original on 10 January 2013. Retrieved 13 January 2013.
  17. ↑ Ashford, Warwick (11 January 2013). "European Cybercrime Centre opens in The Hague". ComputerWeekly.com. Computer Weekly. Archived from the original on 13 January 2013. Retrieved 13 January 2013.
  18. ↑ "Speech: EC³, a European response to cybercrime". europa.eu (به انگلیسی). 11 January 2013. Archived from the original on 23 June 2017. Retrieved 21 September 2017.
  19. ↑ Macdonald, Alastair (20 November 2015). "EU's Europol in action against Paris attackers – chief". Reuters (به انگلیسی). Archived from the original on 21 September 2017. Retrieved 20 September 2017.
  20. ↑ (www.dw.com), Deutsche Welle (25 January 2016). "Europol launches pan-European counterterrorism center". DW.COM (به انگلیسی). Retrieved 20 September 2017.
  21. ↑ "Council Decision of 27 November 2014 determining certain consequential and transitional arrangements concerning the cessation of the participation of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in certain acts of the Union in the field of police co-operation and judicial cooperation in criminal matters adopted before the entry into force of the Treaty of Lisbon". Official Journal of the European Union. L 343/11. 27 November 2014. Retrieved 28 November 2014.
  22. ↑ Deflem, Mathieu. 2006. “Europol and the Policing of International Terrorism: Counter-Terrorism in a Global Perspective.” Justice Quarterly 23(3):336–359.
  23. ↑ "Parliament approves new Europol powers to fight terrorism". POLITICO (به انگلیسی). 11 May 2016. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  24. ↑ "Europol's new legal framework a step forward for European policing and security". www.independent.com.mt. The Malta Independent. 1 May 2017. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  25. ↑ ۲۵٫۰ ۲۵٫۱ ۲۵٫۲ "Regulation (EU) 2016/794 of the European Parliament and of the Council of 11 May 2016 on the European Union Agency for Law Enforcement Co-operation (Europol)". EUR-Lex. 24 May 2016.
  26. ↑ "EU, Denmark find deal on Europol after Danes voted to quit". Reuters. 15 December 2016. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  27. ↑ "Danish, EU parliaments agree on Europol deal". The Local Denmark (به انگلیسی). 28 April 2017. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  28. ↑ ۲۸٫۰ ۲۸٫۱ "Commission welcomes Europol's new mandate and co-operation agreement with Denmark". europa.eu (به انگلیسی). European Commission. 29 April 2017. Archived from the original on 29 April 2017. Retrieved 22 September 2017.
  29. ↑ "Commission Decision (EU) 2017/388 of 6 March 2017 confirming the participation of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland in Regulation (EU) 2016/794 of the European Parliament and of the Council on the European Union Agency for Law Enforcement Cooperation (Europol)". Official Journal of the European Union. 7 March 2017. Retrieved 29 May 2018.
  30. ↑ Travis, Alan (18 September 2017). "UK plans treaty to remain inside Europol after Brexit". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Archived from the original on 20 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  31. ↑ "Reality Check: Can the UK be part of Europol after Brexit?". BBC News (به انگلیسی). 20 September 2017. Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  32. ↑ Stone, Jon (29 November 2017). "Brexit: Britain to be kicked out of Europol against its will". Independent (به انگلیسی). Archived from the original on 29 November 2017. Retrieved 30 November 2017.
  33. ↑ "Stop Child Abuse – Trace an Object". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  34. ↑ "Police publish child abuse clues online". BBC News (به انگلیسی). 1 June 2017. Archived from the original on 29 July 2017. Retrieved 22 September 2017.
  35. ↑ "Update on Crowdsourcing Europol's "Stop Child Abuse – Trace an Object" Campaign". bellingcat (به انگلیسی). 15 June 2017. Archived from the original on 20 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ ۳۶٫۲ ۳۶٫۳ "About Europol". europol.europa.eu. Europol. Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 18 September 2017.
  37. ↑ Bureš, Oldřich (1 June 2016). "Intelligence sharing and the fight against terrorism in the EU: lessons learned from Europol". European View (به انگلیسی). 15 (1): 57–66. doi:10.1007/s12290-016-0393-7. ISSN 1781-6858.
  38. ↑ "Frequently asked questions". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 22 September 2017. The European Police Office is a support service for the law enforcement agencies of the EU Member States. This means that Europol officials are not entitled to arrest suspects or act without the approval of national authorities.
  39. ↑ ۳۹٫۰ ۳۹٫۱ Tricarico, Valerie (5 June 2020). "Europol launches new European Financial and Economic Crime Centre". International Insider (به انگلیسی). Archived from the original on 8 March 2021. Retrieved 5 June 2020.
  40. ↑ "Meeting of the Joint Parliamentary Scrutiny Group on EUROPOL". www.parleu2017.ee (به انگلیسی). 22 September 2017. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  41. ↑ ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ ۴۱٫۲ "Accountability". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 30 August 2017. Retrieved 19 September 2017.
  42. ↑ "EU Court of Auditors to assess anti-radicalization programs". POLITICO (به انگلیسی). 6 April 2017. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  43. ↑ "New Regulation boosts the roles of EDPS and Europol". European Data Protection Supervisor (به انگلیسی). 19 May 2016. Archived from the original on 23 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  44. ↑ "Operational Agreements". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 22 September 2017.
  45. ↑ "Agreement on Operational and Strategic Co-operation between Australia and the European Police Office (The Hague, 20 February 2007) – ATS 34 of 2007”. Australasian Legal Information Institute, Australian Treaties Library. Retrieved on 18 April 2017.
  46. ↑ "Agreements with International Organisations". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 21 September 2017.
  47. ↑ "Strategic Agreements". Europol (به انگلیسی). Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 21 September 2017.
  48. ↑ "Europol and Brazil agree co-operation on cyber crime". ComputerWeekly.com (به انگلیسی). 11 April 2017. Archived from the original on 22 September 2017. Retrieved 22 September 2017.

برای خواندن بیشتر[ویرایش]

  • Carrapiço, Helena; Trauner, Florian (September 2013). "Europol and its Influence on EU Policy-making on Organized Crime: Analyzing Governance Dynamics and Opportunities". Perspectives on European Politics and Society. 14 (3): 357–371. doi:10.1080/15705854.2013.817804.
  • Mitsilegas, Valsamis; Monar, Jörg; Rees, Wyn (2003). The European Union and internal security: guardian of the people?. Hampshire: Palgrave Macmillan. ISBN 978-0-230-50438-7.
  • Rozée, Stephen; Kaunert, Christian; Léonard, Sarah (September 2013). "Is Europol a Comprehensive Policing Actor?". Perspectives on European Politics and Society. 14 (3): 372–387. doi:10.1080/15705854.2013.817808.
  • Santiago, Michael (2000). Europol and Police Cooperation in Europe. New York: Edwin Mellen Press. ISBN 978-0-7734-7731-5.
  • Woodward, Rachel (December 1993). "Establishing Europol". European Journal on Criminal Policy and Research. 1 (4): 7–33. doi:10.1007/BF02249463.

پیوند به بیرون[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=یوروپل&oldid=38117737»