یان کاچماریک - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یان کاچماریک

اطلاعات پس‌زمینه
نام شناسنامه‌ای	یان آندرژی پاول کاچماریک
زاده	۲۹ آوریل ۱۹۵۳ ‏(۶۸ سال) کُنین، لهستان
خاستگاه	لهستانی
ژانر	موسیقی کلاسیک
پیشه(ها)	آهنگساز
سال‌های فعالیت	۱۹۷۷ تا کنون

یان کاچماریک (لهستانی: Jan Kaczmarek؛ زادهٔ ۲۹ آوریل ۱۹۵۳) آهنگساز اهل لهستان است. وی از سال ۱۹۷۷ میلادی تاکنون مشغول فعالیت بوده‌است.

یان کاچماریک در سال ۲۰۰۴ میلادی، بابت موسیقی فیلم در جستجوی ناکجاآباد، برندهٔ جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شد.

گزیدهٔ آثار[ویرایش]

دره خدایان (۲۰۱۹)
دلیری ایرنا سندلر (۲۰۰۹)
هاچی: داستان یک سگ (۲۰۰۹)
پینوکیو (۲۰۰۹)
غروب (۲۰۰۷)
بازدیدکننده (۲۰۰۷)
در جستجوی ناکجاآباد (۲۰۰۴)
بی‌وفا (۲۰۰۲)
کسوف کامل (۱۹۹۵)
همزاد (۱۹۹۳)

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jan A. P. Kaczmarek». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶.
«Jan_A._P._Kaczmarek». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ فوریه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ یان کاچماریک موجود است.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک آهنگساز است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

ن ب و جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم
۱۹۳۴–۱۹۴۰	لوئیس سیلورز (۱۹۳۴) ماکس اشتاینر (۱۹۳۵) لئو فوربستاین (۱۹۳۶) چارلز پره‌وین (۱۹۳۷) اریک ولفگانگ کورنگلد/آلفرد نیومن (۱۹۳۸) هربرت استوتهارت/ریچارد هیجمن، دبلیو. فرانک هارلینگ، جان لایپولد، لئو شوکن (۱۹۳۹) لی هارلاین، پل اسمیت، ند واشینگتن/آلفرد نیومن (۱۹۴۰)
۱۹۴۱–۱۹۶۰	برنارد هرمن/فرانک چرچیل و اولیور والاس (۱۹۴۱) ماکس اشتاینر/ری هایندورف و هاینتس اریک رومهلد (۱۹۴۲) آلفرد نیومن/ری هایندورف (۱۹۴۳) ماکس اشتاینر/موریس استولوف و کارمن دراگن (۱۹۴۴) میکلوش روژا/جرجی استول (۱۹۴۵) هوگو فریدهوفر/موریس استولوف (۱۹۴۶) میکلوش روژا/آلفرد نیومن (۱۹۴۷) برایان ایسدیل/جانی گرین و راجر ایدنس (۱۹۴۸) آرون کوپلند/راجر ایدنس و لنی هیتون (۱۹۴۹) فرانتس واکسمن/آدولف دویچ و راجر ایدنس (۱۹۵۰) فرانتس واکسمن/جانی گرین و سال چاپلین (۱۹۵۱) دیمیتری تیومکین/آلفرد نیومن (۱۹۵۲) برانیسلاو کاپر/آلفرد نیومن (۱۹۵۳) دیمیتری تیومکین/آدولف دویچ و سال چاپلین (۱۹۵۴) آلفرد نیومن/رابرت راسل بنت، جی بلکتون و آدولف دویچ (۱۹۵۵) ویکتور یانگ/آلفرد نیومن و کن داربی (۱۹۵۶) مالکوم آرنولد (۱۹۵۷) دیمیتری تیومکین/آندره پره‌وین (۱۹۵۸) میکلوش روژا/آندره پره‌وین و کن داربی (۱۹۵۹) ارنست گلد/موریس استولوف و هری ساکمن (۱۹۶۰)
۱۹۶۱–۱۹۸۰	هنری مانچینی/سال چاپلین، جانی گرین، سید رمین و اروین کاستل (۱۹۶۱) موریس ژار/ری هایندورف (۱۹۶۲) جان ادیسون/آندره پره‌وین (۱۹۶۳) ریچارد ام. شرمن و رابرت بی. شرمن/آندره پره‌وین (۱۹۶۴) موریس ژار/اروین کاستل (۱۹۶۵) جان بری/کن تورن (۱۹۶۶) المر برنستاین/آلفرد نیومن و کن داربی (۱۹۶۷) جان بری/جانی گرین (۱۹۶۸) برت بکراک/لنی هیتون و لایونل نیومن (۱۹۶۹) فرانسیس له/بیتلز (جان لنون، پل مک‌کارتنی، جرج هریسون و رینگو استار) (۱۹۷۰) میشل لوگران/جان ویلیامز (۱۹۷۱) چارلی چاپلین، ریموند راش و لری راسل/رالف برنز (۱۹۷۲) ماروین هملیش/ماروین هملیش (۱۹۷۳) نینو روتا و کارمینه کوپولا/نلسون ریدل (۱۹۷۴) جان ویلیامز/لئونارد روزنمن (۱۹۷۵) جری گلدسمیت/لئونارد روزنمن (۱۹۷۶) جان ویلیامز/جاناتان تانیک (۱۹۷۷) جورجو مورودر/جو رنزتی (۱۹۷۸) ژرژ دلرو/رالف برنز (۱۹۷۹) مایکل گور (۱۹۸۰)
۱۹۸۱–۲۰۰۰	ونگلیس (۱۹۸۱) جان ویلیامز/هنری مانچینی و لسلی بریکوس (۱۹۸۲) بیل کانتی/میشل لوگران، الن برگمن و مرلین برگمن (۱۹۸۳) موریس ژار/پرینس (۱۹۸۴) جان بری (۱۹۸۵) هربی هنکاک (۱۹۸۶) ریوئیچی ساکاموتو، دیوید برن و تسونگ سو (۱۹۸۷) دیو گروسین (۱۹۸۸) آلن منکن (۱۹۸۹) جان بری (۱۹۹۰) آلن منکن (۱۹۹۱) آلن منکن (۱۹۹۲) جان ویلیامز (۱۹۹۳) هانس زیمر (۱۹۹۴) لوئیس باکالوو/آلن منکن و استفان شوارتز (۱۹۹۵) گابریل یارد/ریچل پورتمن (۱۹۹۶) جیمز هورنر/آن دادلی (۱۹۹۷) نیکولا پیووانی/استیون واربک (۱۹۹۸) جان کوریلیانو (۱۹۹۹) تان دان (۲۰۰۰)
۲۰۰۱–تاکنون	هاوارد شور (۲۰۰۱) الیوت گلدنتال (۲۰۰۲) هاوارد شور (۲۰۰۳) یان کاچماریک (۲۰۰۴) گوستاوو سانتائولایا (۲۰۰۵) گوستاوو سانتائولایا (۲۰۰۶) داریو ماریانلی (۲۰۰۷) ای.آر. رحمان (۲۰۰۸) مایکل جاکینو (۲۰۰۹) ترنت رزنر و آتیکوس راس (۲۰۱۰) لودویک بورس (۲۰۱۱) میخائل دانا (۲۰۱۲) استیون پرایس (۲۰۱۳) الکساندر دسپلا (۲۰۱۴) انیو موریکونه (۲۰۱۵) جاستین هورویتز (۲۰۱۶) الکساندر دسپلا (۲۰۱۷) لودویگ گورانسون (۲۰۱۸) هیلدور گودنادوتیر (۲۰۱۹)