گونه کاربردی (زبان‌شناسی اجتماعی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

گونه کاربردی، گونه موقعیتی یا سیاق (به انگلیسی: Register) به گونه‌ای از زبان گفته می‌شود که مربوط به ویژگی‌های گفتمانی کلام یا متن است. از انواع گونه کاربردی می‌توان به گونه اداری، روزنامه‌ای، ورزشی، علمی، تجاری، ادبی و بسیاری از حرفه‌ها و تخصص‌ها اشاره کرد.[۱]

تفاوت گونه کاربردی با سبک[ویرایش]

برخی زبان‌شناسان گونه کاربردی و سبک (به انگلیسی: Style) را یکسان می‌انگارند، اما دیگر زبان‌شناسان بین این دو، تفاوت قائل شده‌اند.[۲] در واقع، سبک مربوط به کاربرد زبان در موقعیت‌های اجتماعی متفاوت است. در تعیین سبک رابطه گوینده و شنونده، فاصله اجتماعی آنها، و موقعیت (از نظر زمان، مکان، حضور یا غیاب دیگران) عوامل موثرند.[۳]

پانویس[ویرایش]

  1. رضایی، والی. صفحه 32
  2. Richards, Jack C. et al, P.360
  3. رضایی، والی. صفحه 31

منابع[ویرایش]

  • رضایی، والی. «زبان معیار چیست و چه ویژگی‌هایی دارد؟»، نامه فرهنگستان، سال ششم، شماره سوم ، [۱]
  • Richards, Jack C. et al, Dictionary of Language Teaching and Applied Linguitics, Longman, 1992.