گومر پایل، یو.اس.ام.سی.

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گومر پایل، یو.اس.ام.سی.
عنوان‌بندی آغازین گومر پایل، یو.اس.ام.سی.
جیم نیبرز بعدها اظهار داشت، برایش خیلی سخت است که این صحنهٔ آغازین را تماشا کند، چراکه بسیاری از این تفنگداران دریایی که در آن صحنه حضور دارند، در جنگِ ویتنام کشته شدند.[۱][۲]
ژانرکمدی موقعیت
سازندهارون روبن
بازیگرانجیم نیبرز
فرنک ساتن
رانی شل
ویکتور برانت
الن ملوین
سازنده موسیقی متنارل هیگن
آهنگسازانکارل برنت
پیت کارپنتر
ارل هیگن
کشور سازندهایالات متحده آمریکا ایالات متحده آمریکا
زبان اصلیانگلیسی
شمار فصل‌ها۵
شمار قسمت‌ها۱۵۰
تولید
تهیه‌کننده‌های اجراییشلدون لنرد
اندی گریفیت
ارون روبن
تهیه‌کننده‌هاادوارد اچ. فلدمن
جک الینسون
ارون روبن
فیلم‌برداریجان فینگر
دوربینچنددوربینه
مدت۲۲ تا ۲۴ دقیقه
تولیدکننده‌هادزیلو پروداکشنز
اندی گریفیث انترپرایزش
اشلند پروداکشنز
توزیع‌کنندهوایاکام انترپرایزس
پارامونت دامستیک تله‌ویژن
سی‌بی‌اس تله‌ویژن دیستربیوشنز
پخش
شبکهٔ اصلیسی‌بی‌اس
فرمت تصویرسیاه و سفید (۱۹۶۴–۱۹۶۵)
رنگ (۱۹۶۵–۱۹۶۹)
فرمت صدامونو
انتشار اولیه۲۵ سپتامبر ۱۹۶۴ (۱۹۶۴-09-۲۵)

گومر پایل، یو.اس.ام.سی. (انگلیسی: Gomer Pyle, U.S.M.C.) یا گومر پایل، نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا نام یک مجموعهٔ تلویزیونی کمدی موقعیت که نخستین بار از ۲۵ سپتامبر ۱۹۶۴ تا ۲ مه ۱۹۶۹ میلادی از شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس پخش شد.

این مجموعهٔ تلویریونی، یک اسپین‌آف از مجموعهٔ «اندی گریفیت شو» که در واقع نخستین قسمتش، در روزِ پخشِ آخرین قسمت فصل چهارمِ اندی گریفیت شو به روی آنتن رفت.

«گومر پایل، یو.اس.ام.سی.» در پنج فصل و ۱۵۰ قسمت پخش شد و مابین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸ میلادی، پارامونت پیکچرز، دی‌وی‌دیهای آنرا نیز منتشر کرد.

این مجموعه در زمان پخش، بسیار موفق بود و در «رده‌بندی نیلسن» همواره جزءِ ۱۰ سریال اول جای داشت و در حالی به‌پایان رسید که در ارزیابیِ نهایی، دومین سریال پُرامتیاز و محبوب ایالات متحده آمریکا نام گرفت.

سریال دربارهٔ جوانی ساده‌دل و خوش طینت به نام «گومر پایل» است که متصدی پمپ بنزین است و تصمیم می‌گیرد تا برای پیوستن به سپاه تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا نام‌نویسی کند.[۳]

منابع[ویرایش]

  1. "Jim Nabors Trivia". HollywoodUpClose.com. Archived from the original on 20 February 2009. Retrieved 12 December 2008.
  2. Bumgardner, Ronda (February 7, 2009). "Ask SAM". Winston-Salem Journal. Retrieved 18 February 2009.[پیوند مرده]
  3. Jones, pp. 172–173

پیوند به بیرون[ویرایش]