گندله
![]() | پیشنهاد شدهاست که دستگاه پلت در این مقاله ادغام شود. (بحث) |
گُندله یعنی گلولههای تولید شده از نرمه سنگ آهن و سایر مواد افزودنی که نخست خام و سپس پخته شده و سخت میشود؛ و برای احیا به روش سنتی تولید آهن در کوره بلند یا روشهای متعدد احیای مستقیم به کار میرود.
روش تولید[ویرایش]
نرمه سنگ آهن با مش ۳۲۵ یا ابعاد (۴۵ میکرون) به همراه آب و مواد افزودنی مثل: هیدرواکسید کلسیم یا شیر آهک، آهک، بنتونیت، و انواع چسبهای آلی و معدنی (نشاسته، سیمان…) مخلوط شده و توسط دستگاه گندلهساز چرخانده میشود تا گندلههای مورد نظر ساخته شود. آنالیز آن شامل اکسید فلزاتی مانند سیلیسیم، کلسیم، آلومینیوم، منیزیم، وانادیوم، تیتانیوم، منگنز میباشد. همچنین فسفر و گوگرد جزء موارد مضر در آنالیز میباشند.
انواع دستگاههای گندله سازی[ویرایش]
- کوره
- دیسک گندله ساز
- دیگواره گندله ساز
- خط انقال
واحدهای تشکیل دهند یک مجمتع گندله سازی[ویرایش]
مهمترین واحدهای تشکیل دهنده مجتمع گندله سازی عبارتند از:[۱] - واحد انباشت و برداشت کنسانتره (شامل دو پایل Buffer و دو پایل Blending) ـ دریافت و ذخیره بنتونیت ـ دریافت و ذخیره سنگ آهک ـ خردایش ـ مخلوط سازی ـ گوی سازی ـ پخت گندله ـ واحد انباشت و برداشت محصول ـ تأسیسات جنبی
منابع[ویرایش]
- کتاب احیای مستقیم - تئوری تولید آهن اسفنجی (جلد اول) - تألیف: دکتر ناصر توحیدی - انتشارات دانشگاه تهران
- کتاب احیای مستقیم - فناوری تولید آهن اسفنجی (جلد دوم) - تألیف: دکتر ناصر توحیدی - انتشارات دانشگاه تهران