گندله

گُندله یعنی گلوله‌های تولید شده از نرمه سنگ آهن و سایر مواد افزودنی که نخست خام و سپس پخته شده و سخت می‌شود؛ و برای احیا به روش سنتی تولید آهن در کوره بلند و یا روش‌های متعدد احیای مستقیم به کار می‌رود.

روش تولید

نرمه سنگ آهن با مش ۳۲۵ و یا ابعاد (۴۵ میکرون) به همراه آب و مواد افزودنی مثل: هیدواکسید کلسیم یا شیر آهک، آهک، بنتونیت، و انواع چسب‌های آلی و معدنی (نشاسته، سیمان...) مخلوط شده و توسط دستگاه گندله‌ساز چرخانده می‌شود تا گندله‌های مورد نظر ساخته شود.آنالیز آن شامل اکسید فلزاتی مانند سیلیسیم ،کلسیم،آلومینیوم،منیزیم،وانادیوم ، تیتانیوم ، منگنز میباشد.همچنین فسفر و گوگرد جزء موارد مضر در آنالیز میباشند.

انواع دستگاه‌های گندله سازی

• استوانه دوار
• دیسک گندله ساز
• دیگواره گندله ساز

واحدهای تشکیل دهند یک مجمتع گندله سازی

مهمترین واحدهای تشکیل دهنده مجتمع گندله سازی عبارتند از: - واحد انباشت و برداشت کنسانتره (شامل دو پایل Buffer و دو پایل Blending) ـ دریافت و ذخیره بنتونیت ـ دریافت و ذخیره سنگ آهک ـ خردایش ـ مخلوط سازی ـ گوی سازی ـ پخت گندله ـ واحد انباشت و برداشت محصول ـ تاسیسات جنبی

منابع

• کتاب احیای مستقیم - تئوری تولید آهن اسفنجی (جلد اول) - تالیف: دکتر ناصر توحیدی - انتشارات دانشگاه تهران
• کتاب احیای مستقیم - فناوری تولید آهن اسفنجی (جلد دوم) - تالیف: دکتر ناصر توحیدی - انتشارات دانشگاه تهران