گایفورد استیور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گایفورد استیور
اولین رئیس دفتر سیاست علم و فناوری
دوره مسئولیت
۱۹۷۶ – ۱۹۷۷
رئیس‌جمهورجرالد فورد
پیش ازفرانک پرس
چهارمین مدیربنیاد ملی علوم
دوره مسئولیت
۱۹۷۲ – ۱۹۷۶
رئیس‌جمهورریچارد نیکسون
جرالد فورد
پس ازویلیام دی مک‌الروی
پیش ازریچارد آتکینسون
پنجمین رئیس دانشگاه کارنگی ملون
دوره مسئولیت
۱۹۶۵ – ۱۹۷۲
پس ازرئیس کالج جان وارنر
پیش ازریچارد سایرت
اطلاعات شخصی
زاده
هورتون گایفورد استیور

۲۴ اکتبر ۱۹۱۶
کورنینگ، نیویورک
درگذشته۹ آوریل ۲۰۱۰ (۹۳ سال)
گیترزبرگ، مریلند
ملیتایالات متحده آمریکا
اقامتگاهگیترزبرگ، مریلند
محل تحصیلدانشگاه کولگیت
مؤسسه فناوری کالیفرنیا
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک
محل کارمؤسسه فناوری ماساچوست
پایان‌نامه1. The discharge mechanism of Geiger counters. 2. The mean lifetime of the mesotron from electroscope data (۱۹۴۱)
استاد راهنماVictor Neher

گایفورد استیور (انگلیسی: Guyford Stever) ؛ هورتون گایفورد استیور (زاده:۲۴ اکتبر ۱۹۱۶ - درگذاشته: ۹ آوریل ۲۰۱۰)، فیزیک‌دان، مربی، مهندس و سیاستمدار اهل ایالات متحده آمریکا بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

استیور در کورنینگ، نیویورک، متولد شد و عمدتاً توسط مادر بزرگش پرورش یافت. او در دبیرستان بازیکن فوتبال بود. استیور با مدرک لیسانس از دانشگاه کولگیت و سپس از مؤسسه فناوری کالیفرنیا در سال ۱۹۴۱ با مدرک پی‌اچ‌دی در فیزیک فارغ‌التحصیل شد.[۱] او در مؤسسه فناوری ماساچوست به کارکنان آزمایشگاه تشعشع هسته‌ای ملحق شد. در سال ۱۹۴۲ وارد خدمت ارتش شد و تا پایان جنگ جهانی دوم به عنوان افسر روابط موضوعات علمی مستقر در لندن بود، وی پس از عملیات نرماندی چندین بار برای مطالعه تکنولوژی آلمان به فرانسه فرستاده شد. او پس از جنگ به مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) بازگشت و به عنوان دستیار رئیس دانشکده مهندسی از ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۹ مشغول به کار شد و سپس به عنوان رئیس بخش این دانشکده خدمت کرد.[۲] در سال ۱۹۶۵، او پنجمین دوره ریاست آکادمی را سپری کرد (که تا سال ۱۹۶۷ اولین مورد در ام‌آی‌تی بود)[۳]

گسترش فعالیت‌ها[ویرایش]

در سال ۱۹۷۲ یک خوابگاه در پردیس کارنگی ملون به نام او نامگذاری شد. در طی این مدت او همچنین رئیس هیئت‌مدیره مهندسی فضا و فضانوردی به ناسا و دیگر آژانس‌های فدرال مشاوره می‌داد.[۴] او همچنین از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۶ به عنوان رئیس بنیاد ملی علوم خدمت کرد. استیور بین سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۷۷، مشاور فناوری علمی رئیس‌جمهور فورد بود. او همچنین در هیئت امنای مؤسسه علوم خدمت کرد که هم‌اکنون به عنوان «انجمن علوم» شناخته می‌شود.[۵][۶]

وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون نشان ملی علوم شده‌است.

کمیته ویژه NACA در زمینه فناوری فضایی در نشست ۲۶ ماه مه ۱۹۵۸. در سرمقاله: ورنهر فون براون. دکتر استیور نفر سوم اسمت راست و هندریک وید بد نفر چهارم از سمت چپ است.

منابع[ویرایش]

  1. Stever, Horton Guyford (1941). 1. The discharge mechanism of Geiger counters. 2. The mean lifetime of the mesotron from electroscope data (Ph.D.). California Institute of Technology. OCLC 437069509 – via ProQuest. {{cite thesis}}: Unknown parameter |subscription= ignored (|url-access= suggested) (help)[پیوند مرده]
  2. "Unit Formed to Aid NASA". New York Times. 1967. Retrieved 2017-11-02.[پیوند مرده]
  3. Hevesi, Dennis (April 14, 2010). "H. G. Stever, Who Advised Leaders on Science, Dies at 93". New York Times.
  4. NASA Historical Website
  5. ...missile research centre run by Wernher von Braun, who later worked on the American space programme(10 June 2001 Germans at last learn truth about von Braun's 'space research' base. By Tony Paterson in Peenemunde, The Telegraph. Retrieved 9-3-07)
  6. ...Von Braun soon went to work at a secret laboratory called Peenemünde near the Baltic Sea... heading up the team that developed the V2 missile (IEEE Global History Network Retrieved 1-4-09)

پیوند به بیرون[ویرایش]