گئورگی گونگادزه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گئورگی گونگادزه
اطلاعات شخصی
زاده
گئورگی روسلانوویچ گونگادزه

۲۱ مه ۱۹۶۹
تفلیس، جمهوری شوروی سوسیالیستی گرجستان، اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی (گرجستان امروزی)
درگذشته۱۷ سپتامبر ۲۰۰۰ (۳۱ سال)
علت مرگسرش از بدن جدا و دفن شد.
شهرونداوکراینیان
ملیتاوکراینی
همسر(ان)
فرزندان۲ دختر (۱۹۹۷)
والدین
محل تحصیل
  • مؤسسهٔ زبان‌های خارجی تفلیس (امروزه دانشگاه ایالتی ایلیا)
  • دانشگاه لووف (زبان‌های رومانو-ژرمانیک)
پیشهکنشگری، روزنامه‌نگار
شناخته‌شده برایروزنامه‌نگاری اوکراینی، پایه‌گذار یوکرائینسکا پراودا
جایزه‌هاHero of Ukraine
خدمات نظامی
وفاداری اتحاد جماهیر شوروی / گرجستان گرجستان
خدمت/شاخهنیروهای مرزی جماهیر / داوطلبان هوادار گرجستان
سال‌های خدمت۱۹۸۷–۱۹۸۹ / ۱۹۹۱–۱۹۹۳
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ داخلی گرجستان
نبرد آبخاز (۱۹۹۲–۹۳)

گئورگی گونگادزه (اوکراینی: Георгій Русланович Ґонґадзе؛ گرجی: გიორგი ღონღაძე؛ ۲۱ مه ۱۹۶۹ – ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۰)[۱] یک کنشگر سیاسی، روزنامه‌نگار و کارگردان فیلم اهل اوکراین بود.

وی یکی از بنیان‌گذاران روزنامهٔ اینترنتی «یوکرائینسکا پراودا» بود.

ماجرای مرگ او به یک رسوایی ملی مبدل شد و به اعتراضاتی علیه دولت و لئونید کوچما انجامید. طی «رسوایی کاسِـت»، نوارهای کاستی منتشر شد که در آنها لئونید کوچما، ولادیمیر لیتوین و سایر مقامات رده‌بالای دولتی دربارهٔ نیاز به «ساکت کردنِ گونگادزه» به خاطر گزارش‌های خبری اینترنتی‌اش دربارهٔ فساد در میان دولتمردان صحبت می‌کنند. کمی بعد، وزیر امور داخلی «یوری کراوچنکو» در ۴ مارس ۲۰۰۵ میلادی، تنها ساعاتی پیش از شهادت دادنش در دادگاه به عنوان یک شاهد آگاه، با شلیک ۲ گلوله به سرش به قتل رسید. او مأمور مافوق سه افسری بود که متهم به قتل گونگادزه بودند.[۲]

سه مقام دولتی در ادارهٔ نظارت خارجی و واحد اطلاعات جنایی در وزارت امور داخلی اوکراین[۳] (والری کوستنکو، میکولا پروتاسوف و السکاندر پاپوویچ) به قتل او متهم و در مارس ۲۰۰۵ دستگیر شدند و نفر چهارم (الکسی پوکاچ، رئیس واحد اطلاعات جنایی)[۳] در ژوئیه ۲۰۰۹ بازداشت شد.[۴] دادگاهی در اوکراین در مارس ۲۰۰۸ و طی یک دادرسی ۲ ساله که در ژانویهٔ ۲۰۰۶ آغاز شده بود،[۵] پروتاسوف را به ۱۳ سال و پاپوویچ را به ۱۲ سال زندان محکوم کرد. خانوادهٔ گونگادزه معتقد بودند که دادگاه عاملان اصلی جنایت را به میز محاکمه نکشاند.[۶] تا به امروز، هیچ‌کس به دادن دستور قتل متهم نشده‌است.[۵]

بیوهٔ گونگادزه و ۲ فرزندش در سال ۲۰۰۱ حق پناهندگی ایالات متحده آمریکا پیدا کرده و از آن زمان در آنجا زندگی می‌کنند.

ویکتور یوشچنکو رئیس‌جمهور اوکراین در ۲۳ اوت ۲۰۰۵ لقب «قهرمان اوکراین» را به‌طور رسمی به گئورگی گونگادزه اعطا نمود.[۷]

پیکر او در ۲۲ مارس ۲۰۱۶ در «گورستان کلیسای سنت نیکلاس» در کی‌یف دفن شد.[۸]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. As established by the investigation and proved by the court. See Gongadze Case (2000–2008): A Legal Review by Dr iur Vyacheslav "Slavik" Bihun, LL.M. – http://www.bihun.info/jushits/jurhit/article/242/
  2. Key suspect in Gongadze murder arrested; Pukach allegedly strangled journalist, but who gave the order? (UPDATED), Kyiv Post, (22 July 2009)
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Tymoshenko hopes those who ordered killing of Gongadze will be identified and punished, Interfax-Ukraine (29 July 2009)
  4. Ukraine finds 'reporter's skull', BBC News (28 July 2009)
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ Key Ukraine murder trial begins, BBC News (9 January 2006)
  6. "Ukraine journalist killers jailed". BBC. 15 March 2008. Retrieved 3 May 2010.
  7. (اوکراینی) Presidential decree awarding title Hero of Ukraine, Official Verkhovna Rada website
  8. Body Of Ukrainian Reporter Gongadze Finally Buried, Radio Free Europe (22 March 2014)
    Gongadze's body to be buried in Kyiv on March 22, Interfax-Ukraine (21 March 2014)

پیوند به بیرون[ویرایش]