پرش به محتوا

کیوآی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کیوآی
نام‌های دیگر
  • Quite Interesting
  • QI XL (قسمت‌های طولانی‌تر)
  • QI VG (قسمت‌های تلفیقی)
  • QI XS (قسمت‌های تلفیقی)
ژانر
  • کمدی
سازندهجان لوید
کارگردانایان لوریمر
مجری
بازیگرانآلن دیویس
سازنده موسیقی متنهوارد گودال[۱][۲]
کشور سازندهبریتانیا
زبان اصلیانگلیسی
شمار سری‌ها۲۰
شمار قسمت‌ها۲۹۳ (فهرست قسمت‌ها)
تولید
تهیه‌کننده‌ها
مکان‌های تولیداستودیوهای لندن (سری‌های A-P)
مرکز تلویزیون، لندن (سری‌های Q به بعد)
تدوین‌گران
  • نیک کینگ
  • ریچارد اورتون (سری A)
مدت
  • ۳۰ دقیقه
  • ۴۵ دقیق (XL)
  • ۳۰ دقیقه (VG)
  • ۱۴ دقیقه (XS سری ۱)
  • ۸ دقیقه (XS سری ۲)
تولیدکننده‌ها
پخش
شبکهٔ اصلی
فرمت تصویر
فرمت صداصدای استریو
انتشار اولیه۱۱ سپتامبر ۲۰۰۳ (۲۰۰۳-09-۱۱) –
اکنون
انتشار
نمایش‌های مشابه
وبگاه

کیوآی (انگلیسی: QI کوتاه‌شده Quite Interesting به معنی خیلی جالب) یک نمایش بازی پرسش و پاسخ کمدی بریتانیایی است که به‌وسیله جان لوید برای تلویزیون ساخته می‌شود. این مجموعه اکنون از بی‌بی‌سی دو پخش می‌شود و سندی تاکسویگ آن را اجرا می‌کند. در هر قسمت شرکت‌کننده دائمی آلن دیویس به همراه سه مهمان حضور دارند. بیشتر مهمان‌ها طنزپرداز هستند. این مجموعه در ابتدا از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۶ به‌وسیله استیون فرای اجرا می‌شد.[۳]

قالب برنامه حول این مطلب است که احتمال اینکه مهمان‌ها به پرسش‌های بسیار ناشناخته‌ای که مطرح می‌شوند پاسخ درست بدهند بسیار کم است؛ بنابراین شرکت‌کنندگان نه تنها برای پاسخ‌های درست، بلکه برای پاسخ‌های جالبی که به سؤال مرتبط باشند نیز امتیاز دریافت می‌کنند. اما شرکت‌کنندگان برای «پاسخ‌هایی که به‌صورت واضح و مشخصی اشتباه باشند امتیاز از دست می‌دهند»[۴] یا به عبارتی پاسخ‌هایی که اغلب به دلیل باورهای غلط گمان می‌شود که درست باشند. در برنامه به چنین پاسخ‌هایی «جریمه» (انگلیسی: forfeit) گفته می‌شود و به‌وسیله صدای بوق (انگلیسی: klaxon)، نور چشمک‌زن و نوشته شدن آن بر روی صفحه نمایش پشت سر شرکت‌کنندگان مشخص می‌شوند. فلسفه کیوآی این است که همه چیز جالب است اگر از زاویه درست به آن نگاه شود.[۵] بسیاری از مطالب اشتباهی که در نمایش مطرح شده‌اند در قسمت‌های بعدی یا در بلاگ نمایش تصحیح شده‌اند.

قالب و محتوا

[ویرایش]
طنزپرداز آلن دیویس (تصویر او در سال ۲۰۰۷) شرکت‌کننده دائمی تمام سری‌های کیوآی بوده است.

در هر قسمت چهار شرکت‌کننده حضور دارند. سه شرکت‌کننده مهمان و یک شرکت‌کننده دائمی آلن دیویس که معمولاً در صندلی سمت راست مجری می‌نشیند.[fn ۱] دیویس در تمام قسمت‌ها حضور داشته است و اگرچه در قسمت Divination (فالگیری) نتوانست در استودیو حاضر شود اما توانست از ماورا بازی کند. اگرچه دیویس در تعدادی از بازی‌ها برنده شده است اما او اغلب از نظر امتیاز نفر آخر می‌شود چرا که جریمه‌های زیادی را متحمل می‌شود.[۶]

سؤالاتی که برای شرکت‌کنندگان مطرح می‌شود اغلب گمراه‌کننده، ناشناخته و بسیار سخت هستند. دادن «جواب‌های واضح ولی غلط»[۷] که به آنها جریمه گفته می‌شود باعث می‌شود که تعدادی بوق و هشدار و نورهای چشمک‌زن پخش شوند و امتیاز کم شود. دیویس اغلب شرکت‌کننده‌ای است که چنین پاسخ‌هایی را می‌دهد. در دو سری اول فرای پاسخ‌های دارای جریمه را بر روی کاغذ به‌همراه داشت و در هنگامی که بوق‌ها به‌صدا درمی‌آمدند و بر روی صفحه‌های بزرگ پشت سر شرکت‌کنندگان ظاهر می‌شدند او کاغذ را نیز به شرکت‌کننده نشان می‌داد. البته در قسمت پایلوت و در اولین قسمت از اولین سری فقط از کارت‌های کاغذی استفاده می‌شد.[۸] از سری سوم به بعد کارت‌های کاغذی کاملاً حذف شدند و پاسخ‌های دارای جریمه فقط بر روی صفحه نمایش پشت سر شرکت‌کنندگان نمایش داده می‌شوند. هدف از نمایش آنها این است که نشان دهد طراحان سؤال دادن چنین پاسخ‌های غلطی را پیش‌بینی کرده بوده‌اند.[۹]

سازندگان مجموعه انتظار داشتند که هیچکسی بدون آماده‌سازی زیاد قادر به دادن پاسخ درست نباشد؛ بنابراین آنها دادن جواب‌های جالب را تشویق می‌کنند و امتیازهای مثبت معمولاً به این دلیل داده می‌شود.[۱۰] بنابراین معمولاً بحث‌های حاشیه‌ای تشویق می‌شوند و شرکت‌کنندگان تمایل پیدا می‌کنند که وارد بحث با یکدیگر شوند و در مورد تفکرات و تصورات خودشان یا داستان‌هایی از زندگی شخصی خودشان صحبت کنند. تعداد امتیازهای مثبت و منفی ممکن است به‌وسیله مجری مشخص شود یا از قبل به‌وسیله پژوهشگران کیوآی که به آنها الف‌های کیوآی گفته می‌شود مشخص شده باشد؛ مثلاً در یک قسمت از دیویس ۱۰ امتیاز کم شد چون به سؤال «اصلی‌ترین ماده تشکیل‌دهنده هوا چیست؟» پاسخ داد «اکسیژن».[۱۱]

امتیازهای منفی رایج هستند و گاهی حتی مجموع امتیازهای برنده نیز منفی است. جمع امتیازها در پایان هر قسمت اعلام می‌شوند. فرای گفته است: «فکر می‌کنم همه ما موافق هستیم که هیچکسی در این دنیا سیستم امتیازدهی کیوآی را نمی‌فهمد.»[۱۲] سازنده کیوآی جان لوید در یک موقعیت اعتراف کرده است که حتی او نمی‌داند که سیستم امتیازدهی چگونه کار می‌کند اما شخصی وجود دارد که برای بررسی کردن امتیازها به او پول داده می‌شود.[۱۳] بنابر دی‌وی‌دی سری A مهمان‌ها حق دارند اگر فکر می‌کنند که امتیاز آن‌ها اشتباه است درخواست بازنگری کنند. اما تا کنون کسی از این حق استفاده نکرده است.[۱۰]

زنگ‌ها

[ویرایش]

هر شرکت‌کننده یک زنگ دارد تا در هنگام پاسخ دادن از آن استفاده کند. زنگ هر شرکت‌کننده صدای متفاوتی دارد. در سه سری اول صدای زنگ‌ها به‌ظاهر تصادفی انتخاب می‌شدند یا اینکه یک تم تصادفی داشتند؛ مثلاً در سری C قسمت Common Knowledge (دانش عمومی) تمام زنگ‌ها صداهای روزمره بودند. اما از سری D به بعد صدای هر چهار زنگ بر اساس تم قسمت انتخاب می‌شود؛ مثلاً در سری F قسمت Films and Fame (فیلم‌ها و شهرت) صدای زنگ‌ها از فیلم‌های شناخته‌شده انتخاب شدند. صدای زنگ دیویس در این قسمت صدای لکنت‌دار پورکی پیگ بود که می‌گفت: «همش همین بود، رفقا!». صدای زنگ‌ها همیشه در ابتدای هر قسمت پخش می‌شوند اما به‌طور معمول هر صدا دارای یک نسخه کوتاه‌تر است که در طول برنامه از آن استفاده می‌شود. به‌نظر می‌رسد که اکثر بینندگان از این مسئله اطلاع ندارند. دیویس همیشه تحقیرآمیزترین صدا را به‌عنوان زنگ دریافت می‌کند.[۱۴]

بی‌اطلاعی عمومی

[ویرایش]

برای مسخره‌کردن مسابقه‌های اطلاعات عمومی دور آخر بازی خارج از موضوع برگزار می‌شود و به آن بی‌اطلاعی عمومی گفته می‌شود. تمرکز این قسمت بر سؤالاتی است که پاسخ‌های غلطی برای آنها مورد قبول عامه واقع شده است. در جریان دورهای اصلی استفاده از زنگ اجباری نیست اما در دورهای بی‌اطلاعی عمومی استفاده از آن لازم است و بنابراین شروع این دور با جمله «انگشت‌ها روی زنگ‌ها» از طرف مجری مشخص می‌شود. تا سری نهم (سری I) دور بی‌اطلاعی عمومی در تمام قسمت‌ها وجود داشت. در سری‌های دهم و یازدهم (سری‌های J و K) این دور به‌صورت غیرمنظم در قسمت‌ها وجود داشت. از سری دوازدهم (سری L) این دور دوباره به‌صورت منظم در قسمت‌ها وجود دارد.[۱۵]

تم‌ها و وظایف

[ویرایش]

در بعضی قسمت‌ها صحنه برنامه، لباس شرکت‌کنندگان یا موسیقی شروع یا ترکیبی از همه آنها دچار تغییر می‌شوند تا بر تم قسمت منطبق باشند؛ مثلاً در قسمت Denial and Deprivation (منع و محرومیت) میز فرای با یک میزکوچک دلال حراج و میز شرکت‌کنندگان با میزهای دانش‌آموزان مدرسه جایگزین شدند و نورپردازی نیز کاهش پیدا کرد.[۱۶] در قسمت Health and Safety (سلامتی و ایمنی) شرکت‌کنندگان کلاه‌های ایمنی بر سر گذاشتند و عینک‌های محافظتی و جلیقه‌های زرد رنگ پوشیدند و فرای لباس سفید دکترها را به تن کرد و یک گوشی پزشکی به همراه داشت.[۱۷]

در بعضی قسمت‌ها یک وظیفه اضافه به شرکت‌کنندگان محول می‌شود تا در جریان برنامه آن را انجام دهند و احتمالاً امتیاز بیشتری کسب کنند. از جمله این وظایف می‌توان به یک مسابقه نقاشی،[۱۸] پیدا کردن یک شیء در ویدئوهایی که روی صفحه‌های نمایش پخش می‌شود و تکان دادن یک کارت جوکر اشاره کرد؛ مثلاً هنگام دیدن یک سپیداج باید جوکر را بالا ببرند.

علاوه بر وظایف، فرای تعدادی آزمایش علمی را نیز در جریان برخی قسمت‌ها اجرا کرده است. از جمله این قسمت‌ها می‌توان به Jolly Japes, Knick-Knacks و Lab Larks اشاره کرد. این آزمایش‌ها اغلب در قسمت‌های پایانی برنامه انجام می‌شوند.

تولید

[ویرایش]
تولیدکننده کهنه‌کار کمدی جان لوید نیروی پیشران در ساخت کیوآی بوده است.

نویسنده و تولیدکننده پیشین بی‌بی‌سی جان لوید قالب نمایش را ایجاد کرده است که به وسیله کوایت اینترستینگ لیمیتد سازمانی که لوید ایجاد کرده است تولید می‌شود. کیوآی در ابتدا به عنوان یک «دانشنامه بریتانیکای یادداشت‌گذاری‌شده… اولین دانشنامه غیرکسالت‌آور دنیا» در نظر گرفته می‌شد. این برنامه در ابتدا به عنوان یک بازی پنلی رادیویی ایجاد شد که به‌وسیله لوید اداره می‌شد.[۱۹] در هنگام تولید نمایش به‌همراه پیتر فینچام و آلن ینتوب، لوید به نتیجه رسید که کارشان برای ارائه در تلویزیون مناسب‌تر است. این سه نفر ایده را برای لورین هگسی ناظر بی‌بی‌سی وان مطرح کردند. اما هگسی به این قالب توجه نکرد و به‌جای آن یک بازی پنلی دیگر به نام جنگ کلاس (Class War) را سفارش داد که هیچ وقت ساخته نشد. وقتی فینچام در بی‌بی‌سی وان ناظر شد، لوید ایده را برای او مطرح کرد اما همکار قدیمی او نیز پیشنهاد را نپذیرفت. در نهایت لوید ایده را به جین روت ناظر بی‌بی‌سی دو پیشنهاد کرد و او قبول کرد آن را بسازد.[۲۰] برای ساخت مجموعه به مایکل پیلین پیشنهاد شد که مجری باشد و فرای و دیویس به ترتیب کاپیتان‌های دو تیم «ناقلاها (cleverclogs)» و «کله‌پوک‌ها (dunderheads)» باشند.[۱۹] اما وقتی پیلین پیشنهاد کاری را قبول نکرد، تولیدکنندگان تصمیم گرفتند که قالب را عوض کنند. فرای مجری‌گری را به‌عهده گرفت و دیویس تبدیل به تنها شرکت‌کننده دائمی شد.[۱۹][۲۱] روت سفارش ساخت یک قسمت پایلوت و ۱۶ قسمت بعد از آن را داد اما محدودیت‌های بودجه باعث شد سری اول ۱۲ قسمتی باشد.[۲۰]

در اکتبر ۲۰۱۵ اعلام شد که فرای بعد از سری M دیگر مجری نخواهد بود و او با سندی تاکسویگ جایگزین خواهد شد.[۲۱] فرای جایگاهش در کیوآی را اینگونه توصیف می‌کند: «یکی از بهترین شغل‌هایی که در تلویزیون داشته‌ام.»[۲۲] اما همچنان می‌گوید که: «وقت آن رسیده بود که از آن عبور کنم.» بنابر آلن دیویس، فرای برنامه را ترک کرد چون بی‌بی‌سی بودجه را کاهش داده بود و فرای مجبور می‌شد که سه برنامه را در یک روز ضبط کند. دیویس می‌گوید: «به دلایل بودجه، او مجبور شده بود که ظرف ۲۴ ساعت در سه نمایش شرکت کند.»[۲۳] تاکسویگ گفته است که کیوآی برنامه محبوب او برای تماشا کردن یا شرکت کردن است.[۲۴]

پژوهش

[ویرایش]

پژوهش برای برنامه بیشتر به‌وسیله هفت نفر که به‌نام «الف‌های کیوآی» شناخته می‌شوند صورت می‌گیرد و از جمله آن‌ها می‌توان به جاستین پولارد، ویتالی ویتالیو، مالی اولدفیلد (دختر مایک اولدفیلد) و جنی رایان[۲۵] اشاره کرد. الف‌ها سؤالات را برای نمایش تهیه می‌کنند و یکی از آنها در هنگام فیلم‌برداری در صحنه حاضر است و می‌تواند با مجری مکالمه کند و اطلاعات صحیح را به او منتقل کند.[۲۶] از جمله افراد دیگری که در مورد سؤالات جستجو انجام می‌دهند و متن‌ها را آماده می‌کنند می‌توان به جان میچینسون و پیرز فلچر که در کنار جاستین پولارد، مالی اولدفیلد و جیمز هارکین به آن‌ها گرداورندگان سؤالات[۲۶] گفته می‌شود که برای کار خود از دانشنامه بریتانیکا و ویکی‌پدیا استفاده می‌کنند.[۲۷] وبسایت کیوآی همچنین دارای یک فروم نیز می‌باشد.[۲۸]

بازخورد

[ویرایش]

جوایز

[ویرایش]
سال مراسم دسته بندی نتیجه یادداشت ها
۲۰۰۴ جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده [۲۹]
۲۰۰۵ جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده [۲۹]
جایزه لیو گرید
جان لوید
ایان لوریمر		 نامزدشده [۲۹]
۲۰۰۶ راهنمای کمدی بریتانیا بهترین فکاهی/نمایش پنلی تلویزیون بریتانیایی برنده [۳۰]
جشنواره سرگرمی سبک رز طلایی بهترین مجری بازی نمایش
استیون فرای		 برنده [۳۱]
۲۰۰۷ راهنمای کمدی بریتانیا بهترین فکاهی/نمایش پنلی تلویزیون بریتانیایی برنده [۳۲]
جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده [۲۹]
جوایز کمدی بریتانیا جایزه یک عمر دستاورد
استیون فرای		 برنده [۳۳]
جوایز کتاب بریتانیا کتاب تلویزیون و فیلم سال
کتاب بی‌اطلاعی عمومی		 نامزدشده [۳۴]
۲۰۰۸ انجمن سلطنتی تلویزیون سرگرمی برنده [۳۵]
اجرای سرگرمی نامزدشده [۳۵]
جوایز تله‌ویژوال بولداگ بهترین نمایش پنلی، پرس‌وپاسخی یا گفتگویی برنده [۳۶]
جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده [۲۹]
جوایز کمدی بریتانیا بهترین نمایش پنلی کمدی برنده
۲۰۰۹ جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده
بهترین برنامه سرگرمی نامزدشده
جوایز تله‌ویژوال بولداگ بهترین نمایش پنلی، پرس‌وپاسخی یا گفتگویی برنده [۳۶]
۲۰۱۰ جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده
۲۰۱۱ جوایز فیلم بفتا بهترین اجرای سرگرمی
استیون فرای		 نامزدشده [۲۹]
جوایز کمدی بریتانیا بهترین زن خنده‌دار تلویزیون
سارا میلیکان		 نامزدشده [۳۷]
جوایز سریع تی‌وی بهترین نمایش سرگرمی نامزدشده [۳۸]
جوایز تلویزیون ملی محبوب‌ترین برنامه سرگرمی نامزدشده
۲۰۱۲ جایزه Comedy.co.uk بهترین نمایش پنلی تلویزیون برنده [۳۹][۴۰]
جوایز تلویزیون ملی محبوب‌ترین نمایش پنلی کمدی نامزدشده [۴۱]
۲۰۱۳ جوایز تلویزیون ملی محبوب‌ترین نمایش پنلی کمدی برنده [۴۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ دیویس در سری R در قسمتی به‌نام Reflections (انعکاس‌ها) در سمت راست فرای نشست. همچنین، در سری G در قسمتی به نام Green (سبز) دیویس به‌همراه بقیه شرکت‌کنندگان در سمت چپ فرای نشست تا صفحه نمایش سمت راست را برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی خاموش کنند.

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ "The QI Theme Tune". Archived from the original on 15 February 2006. Retrieved 15 February 2006.
  2. ↑ "BBC - Comedy - QI Homepage". bbc.co.uk. 2006-02-22. Archived from the original on 2006-02-22 – via web.archive.org.
  3. ↑ "Stephen Fry to Step Down after Series M". BBC News. Archived from the original on 14 October 2015. Retrieved 14 October 2015.
  4. ↑ "Atoms". QI. Season A. 2 October 2003.
  5. ↑ QI.com, "Philosophy". بایگانی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Retrieved 15 June 2007.
  6. ↑ Wolf, Ian. "QI – A Quite Interesting Guide – British Comedy Guide". British Comedy Guide. Archived from the original on 26 September 2018. Retrieved 6 October 2018.
  7. ↑ Myall, Steve (19 January 2013). "Quite Interesting: 50 amazing facts to celebrate 10 years of QI". Daily Mirror. Archived from the original on 26 December 2014. Retrieved 4 January 2015.
  8. ↑ "Series A, Episode 1". QI. Season A. Episode 1. 11 September 2003.
  9. ↑ "Stephen Fry to Step Down after Series M". BBC News. Archived from the original on 14 October 2015. Retrieved 14 October 2015.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ QI Series 1 DVD Factoids
  11. ↑ "Series A, Episode 4". QI. Season A. Episode 4. 2 October 2003.
  12. ↑ "International". QI. Season I. Episode 2. 16 September 2011. Event occurs at 2:30.
  13. ↑ «- YouTube». www.youtube.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۳.
  14. ↑ Raeside, Julia (28 September 2012). "QI: after 10 series still rather more than quite interesting". The Guardian. Archived from the original on 7 February 2015. Retrieved 7 February 2015.
  15. ↑ QI.com, "Philosophy". بایگانی‌شده در ۳ آوریل ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine Retrieved 15 June 2007.
  16. ↑ Guide, British Comedy. "QI Series D, Episode 11 – Denial And Deprivation – British Comedy Guide". British Comedy Guide. Archived from the original on 4 October 2015. Retrieved 3 October 2015.
  17. ↑ Guide, British Comedy. "QI Series H, Episode 10 – Health And Safety – British Comedy Guide". British Comedy Guide. Archived from the original on 18 October 2015. Retrieved 3 October 2015.
  18. ↑ Guide, British Comedy. "QI Series C, Episode 7 – Constellations – British Comedy Guide". British Comedy Guide. Archived from the original on 4 October 2015. Retrieved 3 October 2015.
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ Bennett, Steve. "Last among eQIals: News 2006: Chortle: The UK Comedy Guide". www.chortle.co.uk (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-13.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Lloyd, John (20 August 2008.) "QI creator says BBC1 is 'our natural home'", Broadcast Now, EMAP. Retrieved 20 August 2008.
  21. ↑ ۲۱٫۰ ۲۱٫۱ "Stephen Fry steps down as QI host". BBC News. 14 October 2015. Archived from the original on 7 May 2016. Retrieved 5 May 2016.
  22. ↑ Furness, Hannah (14 October 2015). "Sandi Toksvig to host QI after Stephen Fry quits". The Daily Telegraph. Archived from the original on 16 October 2015. Retrieved 14 October 2015.
  23. ↑ Bowden, Ebony (7 December 2016). "Stephen Fry quit QI over BBC budget cuts pain, says co-star Alan Davies". The Sydney Morning Herald (به انگلیسی). Retrieved 10 December 2019.
  24. ↑ McGrath, Rachel (14 October 2015). "Stephen Fry Steps Down From 'QI', Sandi Toksvig Announced As Replacement". HuffPost. Archived from the original on 15 October 2015. Retrieved 14 October 2015.
  25. ↑ "Jenny Ryan – IMDb". IMDb. Retrieved 5 June 2021.
  26. ↑ ۲۶٫۰ ۲۶٫۱ "The QI Elves". QI.com. Archived from the original on 25 March 2008. Retrieved 17 January 2007.
  27. ↑ Whittell, Giles (3 November 2007). "Thinking buddies". The Times. London. Archived from the original on 10 January 2015. Retrieved 3 November 2007.
  28. ↑ "QI Talk Forum – Index". old.qi.com. Archived from the original on 4 January 2015. Retrieved 4 January 2015.
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ ۲۹٫۲ ۲۹٫۳ ۲۹٫۴ ۲۹٫۵ "BAFTA Winners and Nominations List 2000–2005" (PDF). BAFTA. Archived (PDF) from the original on 17 February 2007. Retrieved 25 July 2007.
  30. ↑ "The Comedy.co.uk Awards 2006". British Comedy Guide. Archived from the original on 12 February 2010. Retrieved 7 March 2009.
  31. ↑ talkbackThames, "Three Rose D'or wins for talkbackThames بایگانی‌شده در ۶ فوریه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine Written 1 May 2006. Retrieved 25 July 2007.
  32. ↑ "The Comedy.co.uk Awards 2007". British Comedy Guide. Archived from the original on 12 February 2010. Retrieved 7 March 2009.
  33. ↑ "PAST WINNERS 2007". British Comedy Awards. Archived from the original on 7 October 2014. Retrieved 9 February 2015.
  34. ↑ Channel 4 – The 2007 Winners بایگانی‌شده در ۱ ژوئیه ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine. Retrieved 5 July 2007.
  35. ↑ ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ "Programme Awards 2007: Winners". Royal Television Society. 19 March 2008. Archived from the original on 28 March 2008. Retrieved 20 March 2008.
  36. ↑ ۳۶٫۰ ۳۶٫۱ Wolf, Ian. "QI – A Quite Interesting Guide". British Comedy Guide. Archived from the original on 26 February 2010. Retrieved 15 May 2009.
  37. ↑ "The British Comedy Awards – 2011 winners". British Comedy Awards. Archived from the original on 24 May 2013. Retrieved 9 February 2015.
  38. ↑ "Awards for 2011". ukgameshows.com. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 9 February 2015.
  39. ↑ Brown, Aaron (23 January 2013). "Miranda picks up top Comedy.co.uk Awards titles". British Comedy Guide. Archived from the original on 23 January 2013. Retrieved 21 January 2013.
  40. ↑ Boosey, Mark (21 January 2013). "The Comedy.co.uk Awards 2012". British Comedy Guide. Archived from the original on 22 January 2013. Retrieved 21 January 2013.
  41. ↑ "National TV Awards 2012: The winners". BBC News. 25 January 2012. Archived from the original on 25 September 2015. Retrieved 9 February 2015.
  42. ↑ Jones, Paul (23 January 2013). "National Television Awards 2013: QI wins Best Comedy Panel Show". Radio Times. Archived from the original on 9 February 2015. Retrieved 1 February 2015.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کیوآی&oldid=40217651»