کیهان‌گاه‌شناسی هسته‌ای
کیهان‌گاه‌شناسی هسته‌ای (به انگلیسی: Nucleocosmochronology) تکنیکی است که برای تعیین مقیاس‌های زمانی اجسام و رویدادهای نجومی استقاده می‌شود. در این تکنیک، از مقایسه نسبتهای فراوانی پرتوزاهای سنگین و ایزوتوپهای پایدار با نسبتهای اولیه پیش‌بینی شده در نظریه هسته زایی، برای محاسبه سن شکل‌گیری اجرام آسمانی استفاده می‌شود.[۱]
از جمله موارد استفاده آن می‌توان به کاربرد آن در تعیین سن خورشید ( ۴٫۵۷±۰٫۰۲ بیلیون سال) و دیسک نازک کهکشانی (۸٫۸±۱٫۸ میلیارد سال) اشاره کرد.[۲][۳][۴]
منابع[ویرایش]
- ↑ Bland-Hawthorn, Joss; Freeman, Kenneth (2014). "Near Field Cosmology: The Origin of the Galaxy and the Local Group". The Origin of the Galaxy and Local Group. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg. pp. 1–144. Bibcode:2014SAAS...37....1B. doi:10.1007/978-3-642-41720-7_1. ISBN 978-3-642-41719-1. ISSN 1861-7980.
- ↑ del Peloso et al., "The age of the Galactic thin disk from Th/Eu nucleocosmochronology I. Determination of Th/Eu abundance ratios." Astronomy & Astrophysics, 434, (2005) 275.
- ↑ del Peloso et al., "The age of the Galactic thin disk from Th/Eu nucleocosmochronology II. Chronological analysis." Astronomy & Astrophysics, 434, (2005) 301.
- ↑ del Peloso et al., "The age of the Galactic thin disk from Th/Eu nucleocosmochronology III. Extended sample." Astronomy & Astrophysics, 440, (2005) 1153.