کیاوش صاحب‌نسق

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کیاوش صاحب‌نسق
اطلاعات پس‌زمینه
زاده۱۸ آذر ۱۳۴۷
تهران، ایران
ساز(ها)پیانو، سه‌تار
سازهای اصلی
پیانو
تحصیلاتدکترای موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی
کارشناسی ارشد تئوری موسیقی و آهنگسازی
دانشگاهدانشگاه موسیقی شهر گراتس اتریش
مؤسسهٔ موسیقی الکترونیک و آکوستیک گراتس
استاد(ها)فرمان بهبود
فریدون ناصحی
مهران روحانی
محمدرضا درویشی
علیرضا مشایخی
مسعود شعاری
به‌آت فورِر
شاگرد(ان)وحید تاج
حیدر کاکی
مسعود سخاوت‌دوست

کیاوش صاحب‌نسق (زادهٔ ۱۸ آذر ۱۳۴۷) موسیقی‌دان، آهنگساز، نوازندهٔ پیانو و پژوهشگر موسیقی اهل ایران است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

کیاوش صاحب‌نسق، ۱۸ آذر ۱۳۴۷ در تهران متولد شد.[۱][۲] از ۹ سالگی به فراگیری موسیقی پرداخت و نواختن ساز پیانو را نزد هنرمندانی همچون «آشکن هارطونیان»، «رضایی»، «شهسا»، فرمان بهبود و فریدون ناصحی آموخت. پس از آن، تئوری موسیقی و سلفژ را نزد شریف لطفی فراگرفت. او دوره‌های هارمونی مقدماتی، هارمونی پیشرفته و کنترپوان را نزد مهران روحانی و محمدرضا درویشی گذراند و به کلاس‌های هارمونیِ علیرضا مشایخی راه یافت. صاحب‌نسق هم‌زمان به فراگیریِ موسیقی ایرانی پرداخت و نزد مسعود شعاری و مدتی کوتاه، نزد حسین علیزاده، با نواختن سه‌تار و ردیف موسیقی ایران آشنا شد.[۳][۴]

او نخستین تجربه‌های آهنگسازی خود را با ساخت قطعاتی برای پیانو و همچنین بداهه‌نوازی بر روی این ساز آغاز کرد. پس از آن به عنوان آهنگساز با صدا و سیما به همکاری پرداخت. وی در سال ۱۳۷۱ به اتریش سفر کرد و تحصیلات موسیقی خود را در دانشگاه موسیقی شهر گراتس، در رشتهٔ تئوری موسیقی و آهنگسازی، تحت نظر «به‌آت فورِر» دنبال کرد.[۵] کیاوش صاحب‌نسق همزمان با تحصیل، در زمینهٔ موسیقی کامپیوتر و الکترونیک نیز آثاری را تجربه کرد. او همچنین به تحقیق دربارهٔ ارتباط خطوط استخراج شده از نسبت‌های طلایی و ردیف موسیقی ایران پرداخت و مقاله‌هایی را در زمینهٔ موسیقی میکروتونال ترجمه کرد. وی تحقیقاتی را نیز در حیطهٔ ثبت دقیق‌ترِ ردیف موسیقی و موسیقی نواحی ایران و همچنین بررسی امکانِ ایجاد چندصدایی در این موسیقی، انجام داد. صاحب‌نسق در زمان اقامت خود در اتریش، قطعاتی را در چهارچوب انجمن موسیقی مدرن، در شهر گراتس و کشور اسلوانی به اجرا گذاشت و از آهنگسازان ایرانی برای ارائه و اجرای آثارشان در اتریش دعوت کرد.[۶]

صاحب‌نسق در سال ۱۳۸۱ از دانشگاه موسیقی و هنرهای دراماتیک گراتسِ اتریش در رشتهٔ آهنگسازی و تئوری موسیقی فارغ‌التحصیل شد.[۷] او پس از آن، در سال ۱۳۸۲ برندهٔ بورسیه آهنگسازی شد[۸] و پس از اخذ مدرک دکترا از مؤسسهٔ موسیقی الکترونیک و آکوستیک گراتس، در رشتهٔ موسیقی الکترونیک و اتنوموزیکولوژی،[۷] در سال ۱۳۸۴ به ایران بازگشت.[۹] عنوان رسالهٔ دکترای او «میکروتونالیته در موسیقی ایران و بررسی نظریات مختلف در باب اندازه‌گیری فواصل در موسیقی ردیف» بود که در دانشگاه موسیقی گراتس انستیتو الکترونیک، انستیتو اتنوموزیکولوژی با همکاری دانشگاه موتزارتیوم سالزبورگ، ارائه شد.[۶]

کیاوش صاحب‌نسق پس از بازگشت به ایران، فعالیت‌های موسیقی خود را ادامه داد و در همین سال به عنوان دبیر جشنوارهٔ موسیقی «آهنگسازان معاصر ایران»[۱۰] در بنیاد آفرینش‌های هنری نیاوران به فعالیت پرداخت.[۸] او در سال ۱۳۹۱، ارکستر مجلسی «نوفه» را پایه‌گذاری کرد[۱۱] و در همان سال نخستین کنسرت این گروه را در تالار رودکی تهران، رهبری کرد.[۱۲]

وی ضمن تدریس در دانشگاه و هنرستان موسیقی، آهنگسازی فیلم را نیز تجربه کرد و آثار موسیقی خود را به انتشار رساند. صاحب‌نسق در سال ۱۳۹۹ به عضویت شورای ارکستر سمفونیک تهران منصوب شد.[۱۳] وحید تاج[۱۴]، حیدر کاکی[۱۵] و مسعود سخاوت‌دوست[۱۶] از جمله شاگردان کیاوش صاحب‌نسق بوده‌اند.

فعالیت‌های هنری[ویرایش]

از جمله فعالیت‌های هنری کیاوش صاحب‌نسق می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

پایه‌گذاری «انجمن نوای ایران» در اتریش با هدف معرفی موسیقی ایران،[۱۷] پایه‌گذاری انجمن و ارکستر «رود زمان» به همراه «ادو میچیچ» و «کلمنس فروشتوک» به منظور اجرای قطعات موسیقی مدرن،[۱۸] برگزاری کنسرت «نوای ایران» در سال ۲۰۰۲ برای کوارتت زهی آثار آهنگسازان ایران،[۱۹] حضور در فستیوال بین‌المللی موسیقی مدرن اتریش (Musik Protokoll) در سال ۲۰۰۰ با قطعهٔ «لحظهٔ منجمد شده»،[۱۷] حضور در فستیوال بین‌المللی موسیقی مدرن اتریش (Hoergaenge) در سال ۲۰۰۲ با قطعهٔ «Memento»،[۲۰] عضویت در شورای نویسندگان مجلهٔ فرهنگ و آهنگ،[۲۱] عضویت در هیئت داوران آهنگسازی جشنواره موسیقی فجر،[۲۲][۲۳] عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ موسیقی صبا،[۲۴] عضویت در شورای آهنگسازان فستیوال «موسیقی فردا»[۲۵]، عضویت در هیئت داوران جشنوارهٔ «نوشتارها و وب سایت‌های موسیقی در اینترنت»[۲۶]، عضویت در شورای ارکستر سمفونیک تهران،[۲۷] عضویت در شورای مرکزی نظارت بر آموزشگاه‌های آزاد موسیقی،[۲۸] دبیر هنری و اجرایی سامان‌دهی کتابخانهٔ بنیاد رودکی[۲۹]، تأسیس مدرسهٔ موسیقی رنگآهنگ،[۳۰] تدریس در هنرستان موسیقی دختران تهران،[۳۱] تدریس در دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران،[۳۲] تدریس در دانشکدهٔ موسیقی دانشگاه هنر تهران،[۳۳] تدریس در دانشگاه سوره[۳۱]

آثار هنری[ویرایش]

از جمله آثار موسیقی کیاوش صاحب‌نسق می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آلبوم موسیقی[ویرایش]

  • لحظه‌ها، قطعاتی برای پیانو، نشر هرمس، ۱۳۸۳[۳۴]
  • لالایی زیر آوار، موسیقی برای ارکستر و کامپیوتر، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳]
  • … و اینجا در سکوت، بداهه نوازی‌های پیانو، نشر کارگاه موسیقی، ۱۳۷۸[۳۵]
  • زرمان، سه قطعه برای ارکستر و سه قطعه برای سولو، مجموعهٔ ۲ سی‌دی، نشر آوای باربد، ۱۳۸۸[۳۶][۳۷]
  • ورن، قطعاتی برای ارکستر آکوستیک و الکترو آکوستیک، باصدای احمد شاملو، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۱[۳۸][۳۹]
  • پیانوی همراه، (دی‌وی‌دی صوتی و تصویری) بداهه نوازی برای پیانو و آیفون، نشر آوا خورشید، ۱۳۹۳[۴۰][۴۱]
  • چهل رباعی تا خرقان، با شعر و صدای امیر حسین الهیاری، ۱۳۹۶[۴۲]

برخی قطعه‌ها[ویرایش]

  • «memento Ia» برای ۱۲ نوازنده، اجرا توسط آنسامبل «Klangforum Wien» اتریش[۱۷]
  • «در جدال با خاموشی» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
  • «در آستانه» برای گوینده و ارکستر، با صدا و شعر احمد شاملو[۴۳]
  • «حصار» برای ساکسوفون و ارکستر، با نوازندگی کلمنس فروشتوک، به رهبری: ادو میچیچ، ۱۳۸۲[۳۵]
  • «کوارتت ورن»، اجرا شده توسط «کوارتت باربد» در نیویورک آمریکا، تیر ۱۳۸۳[۳۱]
  • «کنسرتو سه‌تار» با نوازندگی سه‌تار مسعود شعاری به همراه ارکستر «نیوآنسامبل پاریس»، فرانسه، ۱۳۸۶[۴۴]
  • «دًژاوو» (آشناپنداری) برای ابواس، با نوازندگی مارکوس دویتر[۴۵]
  • «اوهام» برای ۲۰ نوازنده، به رهبری ادو میچیچ[۳۱]
  • «ده ۱+۹#»، اجرا شده توسط ارکستر «رود زمان» به رهبری ادو میچیچ[۴۶]
  • «کîوî»، با نوازندگی سه‌تار مسعود شعاری به همراه ارکستر نو آمستردام[۴۷]
  • «ندانستگی» یا «آگنوزی» به سفارش انجمن فلوت ایران برای بخش کنکور فلوت[۴۸]
  • «زوال عقل» قطعه برای کوارتت مخلوط[۴۹]
  • «واریاسیون روی تم آشنا»[۵۰]
  • «آبایی» (از آلبوم ابرها)[۵۱]
  • «سماع» (از آلبوم ابرها)[۵۲]
  • پروژهٔ موسیقایی ادبی «رستم و سهراب با خوانش و تحلیل محمود دولت‌آبادی، همراه با اجرای «کهن سازگان ایران» (متشکل از ۲۰ ساز کهن ایرانی)[۵۳][۵۴]

موسیقی فیلم، نقاشی متحرک و ویدئو آرت[ویرایش]

  • فیلم کوتاه خاطرات عکاس پیر[۵۵]
  • آواز قناری (مرگ کلاغ)[۶]
  • فضای خارجی (Outer Space) ساختهٔ پتر چرکاسکی[۵۶]
  • «آرم تریلر» فستیوال بین‌المللی فیلم ۹۹ در وین[۵۶]
  • چهره تو در نگاه من، به کارگردانی سیمین کرامتی[۵۷]
  • آهنگر خانه بهروز، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۳[۵۷]
  • کهنه نو می‌شود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
  • موزهٔ هنرهای معاصر، به کارگردانی بهمن کیارستمی، ۱۳۸۷[۵۷]
  • انگشتان پای چپ، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۵[۵۸]
  • انارکوچک کویر، (مستند) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۸۶[۵۹]
  • کهنه نو می‌شود، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۸۷[۵۷]
  • زار خاک (فیلم سینمایی مستند)، به کارگردانی رضا توفیق‌جو، ۱۳۹۳[۶۰]
  • این بامداد خسته (مستند زندگی احمد شاملو)، به کارگردانی فرشاد فداییان، ۱۳۹۴[۶۱]
  • کهن‌سازگان، (مستند) به کارگردانی حامد احمدی، ۱۳۹۴[۶۲]
  • زنبورک در گام مینور (مستند زندگی حمید نفیسی) به کارگردانی مریم سپهری، ۱۳۹۶[۶۳]
  • روی خط صفر، به کارگردانی مهرداد غفارزاده، ۱۳۹۸[۶۴]
  • آخرین نفس‌ها، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۵]
  • اتودهای قرنطینگی، به کارگردانی فراز فداییان، ۱۳۹۹[۶۶]

مولتی مدیا[ویرایش]

  • پروژه مولتی مدیا «سعیده»، یک مونولوگ بر اساس بریده‌ای ۲۱ دقیقه‌ای از مستند سعیده به کارگردانی فرشاد فداییان[۳۱]
  • موسیقی غرفه ایران در نمایشگاه جهانی اکسپو ۲۰۰۰ در آلمان[۵۶]
  • «لحظهٔ منجمد شده»، مولتی مدیا برای سه‌تار، ساکسوفون، ترومپت، کنترباس، پرکاشن، الکترونیک و هفت مونیتور، سالن لیست گراتس، ۲۰۰۱[۶۷]
  • «پژواک سکوت»، چیدمان صوتی برای ۱۶ ستون، میدان اکسپو هانور، ۱۳۸۹[۵۷]
  • «دکه»، چیدمان صوتی با دخالت مخاطب، بداهه نوازان زروان، گالری ایست، مهر ۱۳۹۱[۵۷]

ترجمه[ویرایش]

  • تینا و ارکستر، کتاب و سی‌دی برای آشنایی کودکان و نوجوانان با سازهای ارکستر کلاسیک اروپایی، نشر آوای باربد، ۱۳۹۱[۷]

شعر[ویرایش]

  • هیج هیج از کوچه برنمی‌تابد، نشر نخبگان، ۱۳۹۴[۶۸]

جوایز[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «کیاوش صاحب‌نسق». موزه موسیقی ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰ ژوئن ۲۰۲۱.
  2. «کیاوش صاحب‌نسق». همشهری آنلاین. ۹ آذر ۱۳۹۰.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «تحلیلی بر آثار منتشر شده کیاوش صاحب نسق ۱». گفتگوی هارمونیک. ۲ آبان ۱۳۸۵.
  4. «کیاوش صاحب‌نسق». یوتیوب پیانو باربد.
  5. «کیاوش صاحب‌نسق». نشر موسیقی هرمس. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ اكتبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۳ اكتبر ۲۰۱۱. تاریخ وارد شده در |بازبینی=،|archive-date= را بررسی کنید (کمک)
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ ۶٫۲ «نشست دوم گذر موسیقی با کیاوش صاحب نسق دکترای آهنگسازی معاصر». گذر موسیقی.
  7. ۷٫۰ ۷٫۱ ۷٫۲ «کیاوش صاحب‌نسق با ˝تینا و ارکستر˝ می‌آید». هنر آنلاین. ۲۲ شهریور ۱۳۹۱.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ «کیاوش صاحب‌نسق تأثیر موسیقی شرق بر فرهنگ و موسیقی غرب را تحلیل می‌کند». موسیقی ما. ۹ خرداد ۱۳۹۴.
  9. «صاحب‌نسق تأثیر موسیقی شرق بر غرب را بررسی می‌کند». هنر آنلاین. ۳ آبان ۱۳۹۳.
  10. آروین صداقت‌کیش. «نگاهی به فستیوال آهنگسازان معاصر ایران (جشنوارهٔ صداهای جدید)». مجلهٔ فرهنگ و آهنگ، خرداد و تیر ۱۳۸۴، شماره ۵، صفحهٔ ۱۴ و ۱۵، به واسطهٔ نورمگز.
  11. «کشف استعدادها مهمترین انتظار ما از مسئولان جشنواره فجر است». خبرگزاری پانا. ۱۵ بهمن ۱۳۹۱.
  12. «آثار کیاوش صاحب‌نسق در ایران اجرا می‌شود». خبرگزاری ایسنا. ۲ بهمن ۱۳۹۱.
  13. «شورای ارکستر سمفونیک تهران تشکیل شد». خبرگزاری ایرنا. ۲۲ مهر ۱۳۹۹.
  14. «افتخارات پی در پی برای خواننده ای جوان». روزنامه ایران. ۱۷ تیر ۱۳۹۲.
  15. «کنسرت دونوازی تنبور و کمانچه با اجرای حیدرکاکی و همایون کاکی». وزارت ارشاد. ۱۹ خرداد ۱۴۰۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۷ ژوئن ۲۰۲۱.
  16. «کیاوش صاحب‌نسق بعد از سال‌ها در فستیوال «شب‌های جز» روی صحنه می‌رود». موسیقی ما. ۷ مرداد ۱۳۹۷.
  17. ۱۷٫۰ ۱۷٫۱ ۱۷٫۲ ۱۷٫۳ «موسیقی را باید از دوران کودکی آموخت». موسیقی ما. ۷ شهریور ۱۳۹۲.
  18. پژمان اکبرزاده. «بداهه نوازی‌های مینیاتورگونه با پیانو». ویستا.
  19. «اجرای قطعه‌ای از کیاوش صاحب‌نسق در اتریش». روزنامه سرمایه. ۲۶ تیر ۱۳۸۶.
  20. «کیاوش صاحب‌نسق». گروه موسیقی یار آوا.
  21. «سی یکمین شماره مجله تخصصی موسیقی فرهنگ و آهنگ منتشر شد». موسیقی ایرانیان. ۷ مرداد ۱۳۹۴.
  22. «آثار آهنگسازی شده جشنواره در دو بخش بررسی می‌شود». خبرگزاری مهر. ۱۱ بهمن ۱۳۸۹.
  23. «اسامی هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر اعلام شد». خبرگزاری مهر. ۲۴ بهمن ۱۳۹۰.
  24. «هیات داوران جشنواره موسیقی دانشجویی صبا معرفی شدند». خبرگزاری مهر. ۹ مرداد ۱۳۹۸.
  25. «آثار ۱۲ آهنگساز جوان برای فستیوال موسیقی فردا انتخاب شد». خبرگزاری ایسنا. ۱۱ بهمن ۱۳۹۰.
  26. «جزییات جشنواره نوشتارهای موسیقی اعلام شد». خبرگزاری مهر. ۱۰ اسفند ۱۳۹۷.
  27. «انتخاب یک شورا برای ارکستر سمفونیک تهران». ایران آنلاین. ۲۳ مهر ۱۳۹۹. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  28. «اعضای شورای نظارت بر آموزشگاه‌های موسیقی منصوب شدند». خبرگزاری ایلنا. ۲۹ مهر ۱۳۹۸.
  29. «تاریخچه ارکسترهای دولتی کتاب می‌شود». خبرگزاری مهر. ۲ تیر ۱۴۰۰.
  30. «تیم اجرایی رنگآهنگ». رنگآهنگ.
  31. ۳۱٫۰ ۳۱٫۱ ۳۱٫۲ ۳۱٫۳ ۳۱٫۴ «کیاوش صاحب‌نسق و تک آهنگ زیبای "کاروان" از آلبوم لحظه‌ها». موسیقی بی کلام. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  32. «سازهای کلاسیک به دانشکده‌های موسیقی برگشتند». خبرگزاری ایسنا. ۵ شهریور ۱۳۹۲.
  33. «کیاوش صاحب‌نسق». مجله گزارش موسیقی، به واسطهٔ مرکز موسیقی فرهنگ و هنر.
  34. «آلبوم لحظه‌ها». نشر موسیقی هرمس. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  35. ۳۵٫۰ ۳۵٫۱ «بداهه نوازی‌های مینیاتورگونه با پیانو». گفتگوی هارمونیک. ۶ فروردین ۱۳۸۳.
  36. «نگرانی‌های صاحب‌نسق». روزنامه ایران. ۲۹ دی ۱۳۹۰.
  37. «نگاهی به آلبوم زرمان اثر کیاوش صاحب‌نسق». مجلهٔ فرهنگ و آهنگ شماره ۳۰، به واسطهٔ مگ‌ایران.
  38. ««ورن» اثر ۱۱ ساله یک آهنگساز رونمایی شد». خبرگزاری ایسنا. ۴ شهریور ۱۳۹۱.
  39. «تبلور کلام و صوت در انجماد زمان». محسن ثقفی. ۲۳ بهمن ۱۳۹۱.
  40. «پیانوی همراه˝ کیاوش صاحب‌نسق منتشر شد». هنر آنلاین. ۲۰ اسفند ۱۳۹۳.
  41. «خودت رو به اولین پیانو برسون!». خبرگزاری ایسنا. ۱۹ اسفند ۱۳۹۳.
  42. «مروری بر آلبوم «چهل رباعی تا خرقان»». گفتگوی هارمونیک. ۱۹ تیر ۱۳۹۷.
  43. ۴۳٫۰ ۴۳٫۱ «کیاوش صاحب‌نسق: «وَرَن» پس از ۱۱ سال منتشر شد». سینما پرس. ۸ خرداد ۱۳۹۱.
  44. «سه‌تار شعاری در فرانسه». خبرگزاری مهر. ۲۸ آبان ۱۳۸۶.
  45. آروین صداقت‌کیش. «سرگشته در تودرتوی زمان». ویستا.
  46. «لیبل آلبوم زرمان». ترب.
  47. مهدی میرمحمدی (۹ آذر ۱۳۸۸). «به شنیدن یک ایده». روزنامه اعتماد.
  48. سیامک انوری (۲۱ دی ۱۳۹۱). «اجرای آثار کیاوش صاحب نسق در تالار رودکی». روزنامه اعتماد.
  49. «زوال مغز». آپارات.
  50. «واریاسیون روی تم آشنا». ایران صدا.
  51. «ابرها ۱». ایران صدا.
  52. «ابرها ۲». ایران صدا.
  53. «انتشار پروژه ادبی موسیقی دولت‌آبادی». تابناک فرهنگی. ۵ دی ۱۳۹۴.
  54. «آهنگسازی برای خوانش محمود دولت‌آبادی از قصه رستم و سهراب». موسیقی ما. ۱۲ تیر ۱۳۹۴.
  55. رضا صابونی (۱۶ خرداد ۱۳۹۴). ««کیج گرایی» به نوعی بن‌بست هنری و زیبایی‌شناسی می‌رسد» (PDF). روزنامه اعتماد.
  56. ۵۶٫۰ ۵۶٫۱ ۵۶٫۲ «آرزوهای یک آهنگساز برای ۴۷ سالگی‌اش». خبرگزاری ایسنا. ۱۸ آذر ۱۳۹۴.
  57. ۵۷٫۰ ۵۷٫۱ ۵۷٫۲ ۵۷٫۳ ۵۷٫۴ ۵۷٫۵ ۵۷٫۶ «تجربه (کیاوش صاحب‌نسق)» (PDF). انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  58. «'انگشت‌های پای چپ' در آپارات». بی‌بی‌سی فارسی. ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۹.
  59. «انار کوچک کویر». انجمن مستند سازان سینمای ایران.
  60. «رونمایی از «زار خاک» در جشنواره سینماحقیقت». سوره سینما. ۳ آذر ۱۳۹۳.
  61. «این بامداد خسته». بی‌بی‌سی فارسی به‌واسطهٔ یوتیوب.
  62. ««سینماحقیقت» جایزه بهترین آهنگسازی فیلم مستند را اهدا می‌کند». خبرگزاری مهر. ۱۹ آبان ۱۳۹۴.
  63. مهرداد فراهانی (۱۴ اسفند ۱۳۹۷). «شرحی بر فیلم زنبورک در گام مینور». انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  64. ««روی خط صفر»، محصول مشترک ایران و ژاپن». خبر آنلاین. ۹ بهمن ۱۳۹۸.
  65. «آخرین نفس‌ها». سینما حقیقت. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  66. «آرتیست در مواجهه با قرنطینه». روزنامه آفتاب یزد. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۴ ژوئن ۲۰۲۱.
  67. ارسلان عابدیان. «لحظه منجمد شده، تأملی در روند تکامل یک ایده موسیقایی». ماهنامه هنر موسیقی.
  68. سما بابایی (۴ اسفند ۱۳۹۴). «کتاب شعرهای کیاوش صاحب‌نسق پنج‌شنبه منتشر می‌شود». موسیقی ما.
  69. «صاحب‌نسق تأثیر موسیقی شرق بر غرب را بررسی می‌کند». هنر آنلاین. ۳ آبان ۱۳۹۳.
  70. «زنبورک در گام مینور». انجمن مستند سازان سینمای ایران.
  71. «در اختتامیه جشنواره سینما حقیقت چه گذشت؟». خبرگزاری ایسنا. ۳ دی ۱۳۹۹.
  72. «کیاوش صاحب نسق - جایزه بهترین موسیقی». مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی. ۴ دی ۱۳۹۹.

پیوند به بیرون[ویرایش]