کیارسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

کیارْسی طایفه‌ای از ایل بختیاری است که بر پایه نمودار سازمانی طوایف بختیاری، از باب بختیاروند و از شاخهٔ هفت‌لنگ می‌باشد.

دینارانی
مناطق با جمعیت چشمگیر
کشور ایران استان های: خوزستان،چهارمحال و بختیاری،اصفهان،سرزمین بختیاری
زبان‌ها
گویش بختیاری
دین
شیعه

محل سكونت[ویرایش]

سردسیر طایفه کیارسی‌ در استان چهارمحال و بختیاری، در منطقه بازفت ميباشد.

گرمسیر آن‌ها در استان خوزستان، در شهرستان اندیکا می باشد[۱]..

طایفه کیارسی از ۴ زیرتیرهٔ اصلی تشکیل می‌شود که عبارتند از: نورالدین‌وند، حاجی‌وند و درویش‌وند و اَلگی . گرمسیر کیارسی تا یک و نیم سده پیش در منطقه کیارس، در نزدیکی شهرستان لالی قرار داشت.[۲][۳][۴]

پانویس[ویرایش]

  1. شاه‌مرادی، بیژن (فروردین ۱۳۶۶). «کیارسی، طایفه‌ای از بختیاری». ماهنامه چیستا (۳۸): ۶۲۹.
  2. «نمودار اجتماعی طوایف بختیاری». دانشنامه ایرانیکا. از پارامتر ناشناخته |تیره درویش وند رابطه بسبار نزدیکی در زمان بسیار دور با طایفه جانکی سردسیر داشته اند که بعد به گفته ای بزرگان دو طایفه آنها باهم برادر بودن و بعد از یک جانشینی ارتباط آنها قطع شد نشانیی= صرف‌نظر شد (کمک); پارامتر |پیوند= ناموجود یا خالی (کمک)
  3. «Bakhtyārī». دانشنامه بریتانیکا. دریافت‌شده در ۲۵ مارس ۲۰۱۴.
  4. «BAḴTĪĀRĪ TRIBE». Encyclopaedia Iranica.

منابع[ویرایش]

  • حسین ابراهیمی ناغانی (۲ اسفند ۱۳۸۸). «اسامی طوایف و شعب ایل بختیاری». وب‌گاه انسان‌شناسی و فرهنگ. بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اکتبر ۲۰۱۳.
  • عیدیوندی، حافظ. مروری بر تاریخ ایران از سپیده دم تاریخ و نگرشی بر ایل بختیاری. قم: نسیم حیات، ۱۳۸۳.
  • گارثویت، «تاریخ سیاسی و اجتماعی بختیاری»، ترجمه: مهراب امیری، تهران، انتشارات بهمن، ۱۳۷۳.