قله توچال
| توچال | |
|---|---|
 | |
| ارتفاع | ۳۹۶۲ متر |
| مکان | |
| مکان | تهران |
| رشته‌کوه | البرز |
توچال قلّه‌ای در شمال تهران و به ارتفاع ۳۹۶۲ متر می‌باشد که بخشی از دامنه رشته‌کوه‌های البرز است. دامنهٔ جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قلهٔ آن مشرف به این شهر است. این قله در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط الراس شرقی-غربی واقع‌شده‌است که از سمت شرق به قله‌های لزون غربی،لزون شرقی(پیازچال)،بند لارکرور،سیاهبند،شهربانو کُشَک،چنبره‌بند و دارآباد و از سمت غرب به قله‌های هومند توچال،هومند شاهنشین،شاهنشین،سی و سه چم،بازارک،نودشتک،لوارک،سه‌سنگ،منار و روستای مورود واقع در ۳۵ کیلومتری جادهٔ چالوس در مطقهٔ پل‌خواب منتهی می‌شود.[۱]
مشهورترین و پر رفت‌وآمدترین پناهگاه‌ها و جان‌پناه‌های توچال به ترتیب از شرق به غرب دارآباد(مونگچال)، کلک‌چال، شروین، شیرپلا، جانپناه قله توچال(اردلان)، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، اسپیدکمر و پلنگ‌چال هستند که همگی آن‌ها مشرف به تهران هستند. توچال در تقسیمات کشوری جزو استان تهران و شمال شهر تهران به عنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است.[۱]
موقعیت[ویرایش]
رشته‌کوه توچال در شمال تهران قرار گرفته‌است. این رشته‌کوه از جنوب، به شهر تهران و از شمال به آهار، شکراب و شهرستانک مشرف است.
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| نقشهٔ البرز مرکزی قله‌ها
|
 | |||||||||||||||||||||||||||
رودها
|
| |||||||||
شهرها
|
پیست اسکی و تله‌کابین[ویرایش]
تله‌کابین توچال دارای سه خط اصلی و سه خط تله‌سی‌یژ و یک خط تله‌اسکی می‌باشد. روی هم رفته درازای سه خط اصلی این تله‌کابین، نزدیک به ۷۵۰۰ متر است که در میان تله‌کابین‌های نصب شده در دنیا یکی از طولانی‌ترین خطوط تله‌کابین پیوسته به‌شمار می‌رود.[۲] ایستگاه اول این تله کابین در ارتفاع ۲۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه دوم در ارتفاع ۲۳۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ارتفاع ۳۰۰۰ متری و ایستگاه هفتم در ارتفاع ۳۷۰۰ متری از سطح دریا است.
کار ساخت تله‌کابین توچال، در سال ۱۳۵۳ به دست بهمن باتمانقلیچ و با همکاری شرکت فرانسوی «پوما» و شرکت اتریشی «دوپل مایر» آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ پایان یافت.[۲]
از سال ۲۰۰۳ مهمان‌پذیری به نام «هتل توچال» در ایستگاه هفتم تله‌کابین توچال تکمیل و راه‌اندازی شده‌است. نمای این هتل از چوب بوده و به دامنهٔ شمالی توچال و دامنهٔ جنوبی البرز مرکزی و قلل کلون بسته و خلنو اشراف دارد. قدیمی‌ترین جانپناه کوهنوردی ایران (اسپید کمر) در جنوب قلّهٔ توچال و شرق ایستگاه ۵ قرار دارد.
مسیرهای صعود[ویرایش]
قلّهٔ توچال، به دلیل نزدیکی به تهران، همواره شمار زیادی صعودکننده دارد. صعود به توچال از مسیرهای مختلفی امکان‌پذیر است. مهم‌ترین این مسیرها عبارتند از:
- دربند، شیرپلا، سیاه‌سنگ، قلّهٔ توچال (رایج‌ترین مسیر)
- بوستان جمشیدیه، پناهگاه کلک‌چال، درهٔ پیازچال، قلهٔ پیازچال، قلهٔ توچال
- ولنجک، توقفگاه چشمه، ایستگاه سه تله‌کابین، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قلهٔ توچال. (این مسیر بیشتر متشکل از جاده‌ای خاکی و پر نشیب و فراز بوده و حدود 17 کیلومتر طول دارد)
- درکه، پناهگاه پلنگ‌چال، ایستگاه پنجم تله‌کابین، ایستگاه هفتم تله‌کابین، قلهٔ توچال
- دارآباد، قلهٔ دارآباد، قلهٔ پیازچال، قلهٔ توچال
- دربند، دوراهی اوسون، دره اوسون، جان پناه اسپیدکمر، ایستگاه هفتم تله کابین، قلهٔ توچال (قدیمی‌ترین مسیر)
همچنین از دامنهٔ شمالی و از شکراب هم امکان صعود به توچال وجود دارد که کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نگارخانه[ویرایش]
ارتفاعات توچال اثری از کمال‌الملک
چشم‌انداز مجموعه قلل توچال از تهران
قلهٔ توچال و جانپناه آن در تیرماه
چشم‌انداز قلهٔ توچال از فراز خط الرأس توچال در مرداد
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ قله توچال موجود است. |
