پرش به محتوا

کنگ گک ایو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کنگ گک ایو
កាំង ហ្កិច អ៊ាវ
در دادگاه در سال (۲۰۰۹)
زادهٔ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲
درگذشت۲ سپتامبر ۲۰۲۰ (۷۷ سال)
ملیتکامبوج
دیگر نام‌هارفیق دویک
هانگ پین
شناخته‌شده
برای
رئیس زندان تیول اسلنگ، رهبر Santebal
همسرChhim Sophal (؟؟؟ تا ۱۹۹۵)
محکومیت(ها)جنایات علیه بشریت
مجازات جنایی۳۰ سال، تمدیدشده به حبس ابد (۲ فوریه ۲۰۱۲)
تاریخ دستگیری
مه ۱۹۹۹

کنگ گک ایو (به خمر: កាំង ហ្គេកអ៊ាវ) معروف به رفیق دویک؛ (زاده ۱۷ نوامبر ۱۹۴۲ در چُیاگُت – درگذشته ۲ سپتامبر ۲۰۲۰ در پنوم‌پن) سیاستمدار اهل کامبوج بود. رفیق دویک از مقامات ارشد خمرهای سرخ بود که به جنایت علیه بشریت در کامبوج محکوم شد. رفیق دویک هنگامیکه که در قدرت بود زندان "اس ۲۱" پنوم‌پن را که به تول اسلنگ معروف بود اداره می‌کرد.

کنش سیاسی

[ویرایش]

کنگ گک ایو، در آغاز، یک آموزگار بود اما به حزب کمونیست کامبوج پیوست. کارهای چپ‌گرایانه او باعث ایجاد ارتباط وی با مقامات حزب شد. هنگامی که تهدید گسترش جنگ ویتنام به کامبوج بروز کرد، دویک تحت رهبری پل پوت به شورشیان کمونیست خمر سرخ پیوست. پس از آن که این شورشیان کنترل کشور را در در دست گرفتند دویک در سال ۱۹۷۵ رئیس زندان تول اسلنگ شد. پس از آنکه در سال ۱۹۷۹ (میلادی) حمله ویتنام به کامبوج، حکومت خمرهای سرخ را از قدرت برکنار کرد رفیق دویک به همراه دیگر رهبران برکنار شده به مناطق روستایی نزدیک مرز تایلند فرار کرد.[۱]

دستگیری

[ویرایش]

رفیق دویک که تا سال ۱۹۹۹ (میلادی) با نام جعلی «هانگ پین» زندگی می کرد توسط یک روزنامه‌نگار شناسایی شد. در مصاحبه‌ها او به جنایات در زندان تول اسلنگ اعتراف کرد اما گفت که این دستورها از سوی کمیته مرکزی خمرهای سرخ صادر شده و او تنها، اجراکننده بوده است. او گفته بود: "هر که دستگیر می‌شد باید می‌مرد. این قانون حزب ما بود. ما مسئولیت بازجویی و اعتراف گرفتن از آنها و دادن این اعترافات به کمیته مرکزی حزب را به عهده داشتیم."[۱]

دادگاه

[ویرایش]

در سال ۲۰۱۰ رفیق دویک در دادگاهی که با پشتیبانی سازمان ملل متحد برگزار شد محاکمه و در فوریه ۲۰۱۲ به حبس ابد محکوم شد. دویک در دوره ریاست زندان تول اسلنگ، بایگانی بزرگی از عکس ها و اسناد، از جمله هزاران پرونده مربوط به اعتراف اجباری زندانیان را نگهداری می‌کرد که بسیاری از جنبه‌های داخلی دوران خمرهای سرخ را آشکار می کرد. این اسناد به دادستان‌ها کمک کردند وضعیت ماه‌های پایانی زندگی هزاران زندانی را ردیابی کنند. شهادت دویک در دادگاه، برا کامبوجی‌های رنج برده از حکومت خمرهای سرخ، بسیار مهم بود.[۱]

رفیق دویک در دادگاه، گفت که "عمیقاً پشیمان" است و از خانواده‌های قربانیان، عذرخواهی کرد. اما در روزهای پایانی دادگاه، خواستار آزادی خود شد و گفت که از اعضای ارشد خمرهای سرخ نبوده است.[۱]

مرگ

[ویرایش]

رفیق دویک سال‌ها بیمار بود. او در ۲ سپتامبر ۲۰۲۰ درگذشت.[۱]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ «نسل‌کشی کامبوج؛ رفیق دویک، رئیس زندان مخوف خمرهای سرخ درگذشت». بی‌بی‌سی. ۱۲ شهریور ۱۳۹۹.

منابع

[ویرایش]