کنکورد (هواپیما)
| کنکورد Concorde | |
|---|---|
| |
| هواپیمای کنکورد بریتیش ایرویز در سال ۱۹۸۶ | |
| کاربری | حمل و نقل فراصوت |
| کشور سازنده | انگلیس و فرانسه |
| تولیدکننده |
|
| نخستین پرواز | ۲ مارس ۱۹۶۹ |
| معرفی | ۲۱ ژانویه ۱۹۷۶ |
| بازنشستگی | ۲۴ اکتبر ۲۰۰۳[۱] |
| وضعیت | بازنشسته |
| کاربر اصلی | بریتیش ایرویز ایرفرانس دیگر کاربران را اینجا ببینید |
| ساخته‌شده | ۱۹۶۵–۱۹۷۹ |
| تعداد ساخته‌شده | ۲۰ (شامل ۶ فروند غیرتجاری) [۲][۳] |
| هزینهٔ برنامه | ۱.۳ میلیارد پوند استرلینگ [۴] |
| هزینه هر فروند | ۳۳.۸ میلیون دلار آمریکا (۱۹۷۲)[۵] (۱۵۷ میلیون دلار آمریکا در 2018[۶]) ۲۳ میلیون پوند در ۱۹۷۷ |
هواپیمای مافوق صوت کنکورد (به انگلیسی: Concorde)، با کاربری مسافربری یا ترابری، در کنار توپولف-۱۴۴، یکی از دو هواپیمای مافوق صوت حمل و نقل هوایی است که در پروازهای تجاری برای حمل مسافر مورد استفاده قرار گرفت. این هواپیما، که محصول مشترک دو کشور فرانسه و بریتانیا است، قادر بود با سرعتی حدود دوبرابر سرعت صوت یا عدد ماخ ۲ پرواز کند.
هواپیمای کنکورد، با بهره‌گیری از چهار موتور توربوجت با پس‌سوز، قادر به پرواز در سرعت‌های مافوق صوت بود. این موتورهای بسیار قدرتمند مصرف سوخت بالایی داشتند. بال‌های کنکورد مثلثی بودند و تنها رقیب آن، هواپیمای توپولف-۱۴۴ بود که در ظاهر بسیار به هواپیمای کنکورد شبیه‌است. کنکورد در سال ۱۹۷۷ بیست و سه میلیون پوند انگلستان قیمت داشت. این هواپیما برای اولین بار در دوم مارس ۱۹۶۹ به پرواز درآمد و در ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۷۶ رسماً آغاز به کار کرد و بعد از حادثهٔ سقوطی که در ۲۵ ژوئیهٔ سال ۲۰۰۰ در پاریس رخ داد و تمام سرنشینان این هواپیما کشته شدند، متخصصان متوجهِ نقص در طراحی موتور این هواپیما شدند که رفع عیب آن از نظر اقتصادی مقرون‌به‌صرفه نبود و در نتیجه در بیست‌وچهارم اکتبر ۲۰۰۳ آخرین پرواز این هواپیما انجام شد.
به این ترتیب، فعالیت هواپیمای کنکورد در سال ۲۰۰۳ کاملاً متوقف شد و مدل‌های تولیدشده، اکنون در اختیار موزه‌های هوایی در جهان هستند.
هواپیمای کنکورد در ایران[ویرایش]
_-_53Fi1931_-_cropped.jpg)
در سال ۱۹۷۲ میلادی (خرداد ۱۳۵۱)[۷] هواپیمای کنکورد نخستین پروازش به خاورمیانه را با پرواز به فرودگاه مهرآباد تهران اجرایی کرد.[۸]
در سال ۱۹۷۲ دولت ایران ۳ فروند هواپیمای کنکورد برای هواپیمایی ملی ایران (هما) سفارش داد.[۹] این اولین سفارش قطعی بود که کنسرسیوم انگلیسی-فرانسوی آن موفق به دریافتش شد و به این ترتیب هما را در صف مقدم پروازهای سوپرسونیک مسافری جهان قرار داد. با وقوع انقلاب ایران این سفارش‌ها همگی لغو شدند.[۱۰][۱۱]
کاربران[ویرایش]
مشخصات[ویرایش]
- خدمه:سه نفر (خلبان، کمک خلبان، مهندس پرواز)
- ظرفیت:۹۸–۱۲۸
- طول:۶۱/۶۶ متر
- طول بال:۲۵/۶
- ارتفاع:۱۲متر
- وزن خالص:۷۸٫۷۰۰kg
- نهایت سرعت:۲٬۰۴ماخ۲۱۷۰km/h در نهایت ارتفاع
- سقف ارتفاع:۶۰٬۰۰۰فوت(۱۸٬۳۰۰)متر
- نرخ صعود:۵٬۰۰۰فوت بر دقیقه(۲۵٫۴۱متر بر ثانیه)
منابع[ویرایش]
- ↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب
<ref> غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نامjlfinوارد نشده‌است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ Towey 2007, p. 359.
- ↑ "Ageing luxury jet". BBC News. 25 July 2000.
- ↑ Marston, Paul (16 August 2000). "Is this the end of the Concorde dream?". The Daily Telegraph. London.
- ↑ "Airliner price index". Flight International: 183. 10 August 1972.
- ↑ Thomas, Ryland; Williamson, Samuel H. (2019). "What Was the U.S. GDP Then?". MeasuringWorth. Retrieved April 6, 2019. United States Gross Domestic Product deflator figures follow the Measuring Worth series.
- ↑ «عکس/ورود اولین هواپیمای کنکورد به تهران». پارسینه. ۲۶ خرداد ۱۳۹۳.
- ↑ CONCORDE INTEREST: A RARE 9 CARAT GOLD MODEL CONCORDE PRESENTED TO BRIAN TRUBSHAW, Bonhams
- ↑ CONCORDE INTEREST: A RARE 9 CARAT GOLD MODEL CONCORDE PRESENTED TO BRIAN TRUBSHAW, Bonhams
- ↑ «Iran Air's Concorde: What It Wasn't,What It Never Will Be».
- ↑ http://www.concordesst.com/history/orders.html
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Concorde». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۱ ژانویه ۲۰۰۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کنکورد (هواپیما) موجود است. |