کنوانسیون باپتیست جنوبی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کنوانسیون بپتیست جنوبی
طبقه‌بندیپروتستان
الهیاتانجیلی بپتیست
رهبریCongregational
منطقهایالات متحده
خاستگاهمه ۸–۱۲, ۱۸۴۵
آگوستا، جورجیا
انشقاق ازTriennial Convention
جداشده(ها)American Baptist Association,
Alliance of Baptists,
Cooperative Baptist Fellowship,
Church on the Rock- International
جماعت‌ها۴۵٬۰۱۰[۱]
اعضا۱۵٫۹۸ میلیون
وبگاه رسمی
Statistics for 2005[۲]

کنوانسیون بپتیست جنوبی (به انگلیسی: The Southern Baptist Convention (SBC)) یک مذهب مسیحی مستقر در ایالات متحده است. این مذهب، بزرگ‌ترین مذهب باپتیست جهان و بزرگ‌ترین گروه پروتستان در ایالات متحده است که تا ۲۰۱۲، نزدیک به ۱۶ میلیون عضو داشته‌است. این مذهب دومین گروه بزرگ مسیحی در ایالات متحده پس از کلیسای کاتولیک است.

واژهٔ جنوبی در کنوانسیون بپتیست جنوبی ریشه در بنیان گذاشته شدن آن در جنوب ایالات متحده دارد. در ۱۸۴۵، اعضای یک کنوانسیون ناحیه‌ای در آگوستا، جورجیا در پی انشقاق از باپتیست‌های شمالی بر سر مسئلهٔ ممنوعیت برده‌داران جنوبی از میسیونر شدن ایجاد شد. پس از جنگ داخلی آمریکا، انشقاق دیگری رخ داد، بیشتر باپتیست‌های سیاه در جنوب از کلیسای سفید جدا شدند تا جماعات، انجمن‌های محلی و کنوانسیون‌های ایالتی و ملی مستقلی را مانند کنوانسیون ملی بپتیست، دومین کنوانسیون بزرگ بپتیست، ایجاد کنند.

SBC در کنوانسیون سالیانهٔ خود در ۲۰۱۲ فرد لوتر جونیر را به عنوان نخستین آفریقایی آمریکایی به ریاست خود برگزید.

منابع[ویرایش]

http://en.wikipedia.org/wiki/Southern_Baptist

  1. Southern Baptist Convention Statistical Summary – 2009 بایگانی‌شده در ۱۲ آوریل ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine (PDF). Retrieved 2011-02-13.
  2. "Denominational Profile Association of Religion Data Archives". Archived from the original on 28 اكتبر 2014. Retrieved June 18, 2009. {{cite web}}: Check date values in: |archive-date= (help)