کلود-لویی ناویه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کلود لوئیس ناویه
مجسمه نیم تنه کلود لویی ماری هنری ناویه در مدرسه ملی پل‌ها و راه‌ها
نام هنگام تولدClaude Louis Marie Henri Navier
زادهٔ۱۰ فوریهٔ ۱۷۸۵
دیژون، پادشاهی فرانسه
درگذشت۲۱ اوت ۱۸۳۶ (۵۱ سال)
پاریس، ژولی مونارچی
ملیتفرانسوی
محل تحصیلÉcole Nationale des Ponts et Chaussées
شناخته‌شده برایتحلیل سازه‌ها
معادلات ناویه–استوکس
کشسانی خطی
پیشینه علمی
شاخه(ها)فیزیک ریاضی
محل کارÉcole Nationale des Ponts et Chaussées
مدرسه پلی‌تکنیک
آکادمی علوم فرانسه
راهنمایان دانشگاهیژوزف فوریه

«کلود لوئیس ناویه» (نام تولد «کلود لوئیس ماری هانری ناویه»؛ فرانسوی: [klod lwi maʁi ɑ̃ʁi navje]؛ ۱۰ فوریه ۱۷۸۵–۲۱ اوت ۱۸۳۶)، یک مهندس مکانیک فرانسوی، وابسته به دولت فرانسه، و یک فیزیکدان متخصص در مکانیک پیوسته بود.

معادلات ناویه-استوکس به نام او به همراه جرج گابریل استوکس اشاره دارد.

زندگی‌نامه[ویرایش]

پس از مرگ پدرش در سال ۱۷۹۳، مادر ناویه تحصیلات او را به دست عمویش امیلند گاوتی، مهندس سپاه پل‌ها و جاده‌ها "(Corps des Ponts et Chaussées)" سپرد. در سال ۱۸۰۲، ناویه در دانشگاه پلی تکنیک ثبت نام کرد و در سال ۱۸۰۴ تحصیلات خود را در مدرسه ملی پل‌ها و راه هاادامه داد، که در سال ۱۸۰۶ از آنجا فارغ‌التحصیل شد. او در نهایت جانشین عمویش به عنوان «بازرس کل» در سپاه پل‌ها و راه‌ها شد. او ساخت پل‌ها را در چویزی، اسنیرس و آرژنتویلدر دپارتمان سِین هدایت کرد و یک پل عابر پیاده به جزیره شهر در پاریس ساخت. طراحی ۱۸۲۴ او برای Pont des Invalides نتوانست حاشیه ایمنی را در محاسباتش تأمین کند و پس از شکستن پل، برچیده شد و شهرت پل‌سازی ناویه را از بین برد. او توسط یک کمیته دولتی به دلیل اتکای بیش از حد به ریاضیات تنبیه شد.[۱]

در سال ۱۸۲۴، ناویه در آکادمی علوم فرانسه پذیرفته شد. در سال ۱۸۳۰، کرسی استادی را در مدرسه ملی پل‌ها و راه‌ها گرفت و در سال بعد توانست آگوستین لوئی کوشی، استاد حساب و مکانیک در دانشگاه پلی تکنیک را اخراج کند.

مشارکت‌ها[ویرایش]

ناویه نظریه کلی کشسانی را به شکل ریاضی قابل استفاده فرموله کرد (۱۸۲۱) و برای اولین بار آن را با دقت کافی در زمینه ساخت و ساز مورد استفاده قرار داد. در سال ۱۸۱۹ او موفق شد «خط صفر» تنش مکانیکی را تعیین کند و در نهایت نتایج نادرست گالیلئو گالیله را تصحیح کند و در سال ۱۸۲۶ مدول الاستیک را به عنوان ویژگی مواد مستقل از گشتاور دوم سطح بیان کند؛ بنابراین ناویه اغلب به عنوان بنیانگذار تحلیل ساختاری مدرن در نظر گرفته می‌شود.

با این حال سهم عمده او در معادلات ناویه-استوکس (۱۸۲۲) در مکانیک سیالات باقی مانده‌است.

نام او یکی از ۷۲ نام حک شده بر روی برج ایفل است.

انتشارات برگزیده[ویرایش]

  • گزارش به مسیو لوئیس بکی و خاطرات در مورد پل‌های معلق. اطلاعیه در مورد Pont des Invalides، در Carillan Gœury، پاریس، 1830 (read online (French language))
  • "خلاصه ای از درس‌های ارائه شده در École des Ponts et Chaussées در مورد کاربرد مکانیک در استقرار سازه‌ها و ماشین ها"، جلد ۱، "قسمت اول شامل درس‌هایی در مورد مقاومت مواد، و در مورد ایجاد ساخت و ساز در خاک، بنایی و قاب، در Carilian-Gœury ویرایش دوم)، پاریس، 1833 (read online (French language))
  • "خلاصه ای از درس‌های ارائه شده در École des Ponts et Chaussées در مورد کاربرد مکانیک در استقرار سازه‌ها و ماشین ها"، جلد ۲، "بخش دوم، درس‌هایی در مورد حرکت و مقاومت سیالات، هدایت و توزیع آب»، «بخش سوم، درس‌هایی در مورد استقرار ماشین‌ها»، در Carilian-Gœury ویرایش دوم)، پاریس، 1838 (read online (French language))
  • «در مورد ایجاد راه‌آهن بین پاریس و لو هاور»، چاپخانه Firmin-Didot، 1826 (read online (French language))
  • "حافظه در مورد قوانین حرکت سیال"، در آکادمی سلطنتی علوم در ۱۸ مارس ۱۸۲۲، در "خاطرات آکادمی علوم انستیتو فرانسه - سال ۱۸۲۳"، گوتیه ویلار، پاریس، ۱۸۲۷، p. 389-440 (read online (French language))

منابع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

  • data BnF : Claude Navier (1785-1836)
  • O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "کلود-لویی ناویه", MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews