کریستینا نیگو
| کریستینا نیگو | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| اطلاعات شخصی | |||
| نام کامل | کریستینا جورجیانا نیاگو | ||
| متولد |
۲۶ اوت ۱۹۸۸ (۳۶ سال) بخارست | ||
| ملیت | رومانی | ||
| قد | ۱٫۸۰ متر (۵ فوت ۱۱ اینچ) | ||
| پست | پست چپ | ||
| اطلاعات باشگاه | |||
| باشگاه کنونی | سی‌اس‌ام بوخارست | ||
| شماره | ۸ | ||
| حرفه جوانی | |||
| تیم | |||
| سی‌اس‌اس ۵ بوخارست | |||
| باشگاه‌های بزرگسالی | |||
| سال‌ها | تیم | ||
–۲۰۰۶ | اچ‌سی اکتیو پلویشت | ||
۲۰۰۶–۲۰۰۹ | سی‌اس رُلمنتول براشوف | ||
۲۰۰۹–۲۰۱۳ | سی‌اس اولتچیم رامنیکو والچه | ||
۲۰۱۳–۲۰۱۷ | ŽRK بودوچنوست | ||
۲۰۱۷–۲۰۲۵ | سی‌اس‌ام بوخارست | ||
| تیم ملی ۱ | |||
| سال‌ها | تیم | حضورها | (گل‌ها) |
۲۰۰۶–۲۰۲۳ | رومانی | ۲۲۱ | (۹۷۲) |
سابقه مدال | |||
|
۱حضورها و گل‌های ملی به‌روزشده در ۴ نوامبر ۲۰۲۳ | |||
کریستینا نیگو (انگلیسی: Cristina Neagu؛ زادهٔ ۲۶ اوت ۱۹۸۸)
کریستینا جورجیانا ناگو (تلفظ در رومانیایی: [krisˈtina ˈne̯aɡu]؛ زادهٔ ۲۶ اوت ۱۹۸۸) بازیکن حرفه‌ای هندبال رومانیایی است که در پست بک چپ برای باشگاه ورزشی شهرداری بخارست بازی می‌کند و سابقاً در تیم ملی رومانی حضور داشت.[۱][۲]
کریستینا ناگو اغلب به عنوان بهترین بازیکن هندبال جهان در نظر گرفته می‌شود و بسیاری او را بزرگ‌ترین بازیکن تمام دوران می‌دانند. او تنها بازیکن زن تاریخ هندبال است که چهار بار جایزه بازیکن سال جهان IHF (این جایزه از ۱۹۸۸ برای مردان و از ۱۹۹۴ برای زنان اعطا شده است) را دریافت کرده است (در سال‌های ۲۰۱۰، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸).[۳][۴] او همچنین در سال‌های ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ جایزه EHF بازیکن سال را دریافت کرد که یک رکورد محسوب می‌شود. ناگو هفت بار به تیم آل‌استار لیگ قهرمانان اروپا (۲۰۱۵–۲۰۱۸ و ۲۰۲۰–۲۰۲۲) انتخاب شده است.
به عنوان یک گلزن توانمند، ناگو رکورد بیشترین گل زده در مسابقات قهرمانی اروپا را با ۳۰۳ گل در اختیار دارد.[۵] او در قهرمانی جهان ۲۰۱۵ بهترین گلزن مسابقات بود و به عنوان ارزشمندترین بازیکن تورنمنت انتخاب شد.[۶] همچنین او در فصل‌های ۲۰۱۴–۱۵، ۲۰۱۷–۱۸ و ۲۰۲۱–۲۲ بهترین گلزن لیگ قهرمانان اروپا بود.
ناگو در سال ۲۰۱۷ عنوان Cetățean de onoare («شهروند افتخاری») بخارست را دریافت کرد.[۷]
زندگی
[ویرایش]کریستینا ناگو دختر واسیلکا و کنستانتین ناگو است. او در بخارست متولد شد و در منطقه غنچه‌آ بزرگ شد و کوچک‌ترین فرزند خانواده بود.[۸] مربی مدرسه محلی، ماریا کوواچی، او را در ۱۲ سالگی با هندبال آشنا کرد.[۹]
دوران حرفه‌ای
[ویرایش]مصدومیت
[ویرایش]در فصل ۲۰۱۰–۱۱، غضروف شانه راست او آسیب دید. در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۲، ناگو پس از ۶۰۵ روز (تقریباً ۱ سال و ۷ ماه) از مصدومیت بازگشت و دوباره در لیگ هندبال زنان رومانی بازی کرد، پس از اینکه مدت طولانی تحت درمان در ایالات متحده آمریکا قرار داشت.[۱۰]
او دوباره در ژانویه ۲۰۱۳ در یک جلسه تمرینی دچار مصدومیت شد. ناگو پس از جراحی روی رباط‌های صلیبی زانوی چپ خود، شش ماه از میدان‌ها دور بود.[۱۱]
بازگشت و دوران بعدی حرفه‌ای
[ویرایش]پس از نزدیک به دو سال و نیم مصدومیت، نئاگو بار دیگر به مرحله نهایی لیگ قهرمانان رسید، این بار در سال ۲۰۱۴ با تیم مونته‌نگرویی بودوچنوست.
در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۴، او به عنوان بهترین بازیکن جناح چپ قهرمانی هندبال زنان اروپا ۲۰۱۴ انتخاب شد. همچنین او یکی از بهترین گلزنان این رقابت‌ها بود و در رده دوم برترین گلزنان قرار گرفت.
پس از یک فصل درخشان در ۲۰۱۳–۱۴، نئاگو بار دیگر برای جایزه بهترین بازیکن سال هندبال جهان نامزد شد، اما این بار رقابت را به ادوآردا آموریم واگذار کرد و با ۲۵٫۸٪ آرا، به عنوان دومین بازیکن برتر جهان معرفی شد.[۱۲]
نئاگو نخستین قهرمانی خود در لیگ قهرمانان را لیگ قهرمانان هندبال زنان اروپا ۲۰۱۴–۱۵ پس از فصلی درخشان به دست آورد. او در کنار آندریا پنیزیچ در صدر جدول گلزنان ایستاد و به عنوان بهترین بازیکن جناح چپ این رقابت‌ها انتخاب شد.
او به عنوان باارزش‌ترین بازیکن (MVP) قهرمانی جهان ۲۰۱۵ در دانمارک برگزیده شد، جایی که با ۶۳ گل، بهترین گلزن رقابت‌ها بود.[۶]
نئاگو سه بار به مرحله نهایی لیگ قهرمانان رسیده است (۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵). همچنین او سه بار در تیم ستارگان قهرمانی اروپا حضور داشته است (۲۰۱۰، ۲۰۱۴ و ۲۰۱۶). او در قهرمانی هندبال زنان اروپا ۲۰۱۰ مدال برنز کسب کرد و در عین حال بهترین گلزن و برترین پاسور این رقابت‌ها بود.
یک مصدومیت شدید بار دیگر نئاگو را از میدان‌ها دور کرد. او در آخرین بازی مرحله اصلی مقابل مجارستان در قهرمانی هندبال زنان اروپا ۲۰۱۸ دچار پارگی آسیب رباط صلیبی پیشین شد و مجبور به جراحی زانوی راست خود گردید.[۱۳]
زندگی شخصی
[ویرایش]نئاگو طرفدار پروپاقرص فوتبال و از هواداران سرسخت تیم محلی باشگاه فوتبال اف‌سی‌اس‌بی است و مسابقات این تیم را در ورزشگاه ملی رومانی از نزدیک دنبال می‌کند.[۱۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ پروفایل EHF
- ↑ "کریستینا ناگو: حقایق و آمار". رد بول (به رومانیایی). Retrieved 6 November 2018.
- ↑ Giuclea, Andreea (۲۰ سپتامبر ۲۰۱۹). "کریستینا ناگو: مستندی از یک دوران حرفه‌ای بی‌نظیر در هندبال". رد بول (به رومانیایی). Retrieved 11 October 2019.
- ↑ "نخستین بازیکن زن هندبال که سه بار جایزه بازیکن سال را کسب کرد: کریستینا ناگو رکورد جهانی را شکست". World Record Academy. Archived from the original on 27 March 2019. Retrieved 17 March 2017.
- ↑ Ulmeanu, Ioana (۴ دسامبر ۲۰۱۸). "مصاحبه اختصاصی: ۱۰۰٪ کریستینا ناگو – بهترین گلزن تاریخ مسابقات قهرمانی اروپا". ال (مجله) (به رومانیایی). Retrieved 13 January 2019.
- ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ "کریستینا ناگو به عنوان MVP قهرمانی جهان زنان انتخاب شد". لکیپ (به فرانسوی). ۲۰ دسامبر ۲۰۱۵. Retrieved 22 December 2015.
- ↑ "کریستینا ناگو شهروند افتخاری بخارست شد". Handball Planet. ۳۱ اوت ۲۰۱۷. Retrieved 31 August 2017.
- ↑ "در خانه کریستینا ناگو: "مامان، چه مدالی برایم می‌آوری؟"" (به رومانیایی). Evenimentul Zilei. ۱۶ دسامبر ۲۰۱۰.
- ↑ "نخستین مربی کریستینا ناگو توصیفی متفاوت از او ارائه می‌دهد" (به رومانیایی). Libertatea. ۱۶ دسامبر ۲۰۱۰.
- ↑ Ursescu, Marian (۱۱ اکتبر ۲۰۱۲). "بازگشت پس از ۶۰۵ روز: کریستینا ناگو دوباره برای اولتچیم بازی کرد". Gazeta Sporturilor (به رومانیایی). Retrieved 13 October 2012.
- ↑ "کریستینا ناگو شش ماه از میدان‌ها دور خواهد بود!". Handball Planet. ۳۰ ژانویه ۲۰۱۳. Retrieved 30 January 2013.
- ↑ "Karabatic and Amorim – Grundfos World Handball Players of the Year". IHF.info. 25 February 2015. Archived from the original on 6 March 2019. Retrieved 26 February 2015.
- ↑ Ursescu, Marian (4 November 2019). "Cristina Neagu, lungul drum al suferinței! Cum au arătat cele 326 de zile de calvar, de la operație până la revenire". Gazeta Sporturilor (به رومانیایی). Retrieved 10 December 2019.
- ↑ Nicolae, Răzvan (15 February 2018). "Cristina Neagu îi susţine pe stelişti! "O iubire roş-albastră!"". Fanatik (به رومانیایی). Retrieved 23 March 2018.
پیوند به بیرون
[ویرایش]