کدوی هالووین

کدو تنبل به همراه شمع روشن داخلش

کدوی هالووین که در غرب به آن جک اُ لنترن (به انگلیسی: jack-o'-lantern) نیز گفته می‌شود، یک کدو تنبل یا شلغم کنده شده به صورت جاشمعی است که در جشن‌هایی مانند هالووین از آن استفاده می‌شود. کدوی هالووین معمولاً یک چهرهٔ شرور کارتونی دارد.

یک کدوی هالووین با ظاهر دوستانه

بزرگترین کدوی هالووین ساخته شده ۶۶۶٫۳۳ کیلوگرم وزن داشت و در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۵ در کامبریای شمالی، پنسیلوانیا ساخته شد.

علم اشتقاق کلمه

اصطلاح jack-o'-lantern در اصل برای توصیف پدیده بصری نور کاذب (lit., "foolish fire") که در فرهنگ عامه انگلیسی به عنوان یک اراده و آتش (will-o'-the-wisp) شناخته می شود استفاده شد. به ویژه در شرق انگلستان ، اولین استفاده شناخته شده آن به دهه 1660 برمی گردد.

تاریخچه کلمه

اصل کلمه

حکاکی سبزیجات در بسیاری از نقاط جهان یک عمل رایج بوده است. اعتقاد بر این است که رسم ساخت جک اُ لنترن در زمان هالووین در جزایر بریتانیا آغاز شد. در قرن 19، "شلغم ها، که به عنوان فانوس توخالی شده بودند و اغلب با چهره های عجیب و غریب حک شده بودند" در هالووین در بخش هایی از ایرلند و ارتفاعات اسکاتلند استفاده می شد. در این مناطق گالیک زبان، هالووین جشنواره سامهین نیز بود و به عنوان زمانی دیده می شد که موجودات ماوراء طبیعی (Aos Sí) و ارواح مردگان روی زمین راه می رفتند. جک اُ لنترن ها نیز در زمان هالووین در سامرست، انگلستان (به شب پانکی مراجعه کنید) در قرن نوزدهم ساخته شدند. توسط کسانی که آنها را ساخته اند، گفته شده است که فانوس ها یا ارواح یا موجودات ماوراء طبیعی را نشان می دهند، یا برای دفع ارواح شیطانی استفاده می شوند. برای مثال، گاهی اوقات شرکت‌کنندگان هالووین از آنها برای ترساندن مردم استفاده می‌کردند، و گاهی اوقات آنها را روی طاقچه‌ها می‌گذاشتند تا ارواح مضر را از خانه خود دور نگه دارند. همچنین پیشنهاد شده است که جک اُ لنترن ها در اصل نشان دهنده ارواح مسیحی در برزخ بودند، زیرا شب هالووین روز همه مقدسین (1 نوامبر) / روز همه ارواح (2 نوامبر) است.

در 16 ژانویه 1836، Dublin Penny Journal داستانی طولانی در مورد افسانه "Jack-o'-the-Lantern" منتشر کرد، اگرچه در اینجا ذکری از حک شدن فانوس از یک سبزی نشده است. در سال 1837، Limerick Chronicle به یک میخانه محلی اشاره می کند که مسابقه کدو حکاکی شده را برگزار می کند و جایزه ای را به "بهترین تاج جک مک لنترن" اهدا می کند. اصطلاح "مک لنترن" نیز در سال 1841 در انتشار همین مقاله ظاهر می شود.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد شلغم در اواخر قرن هجدهم برای تراشیدن چیزی که "فانوس هوبردی" نامیده می‌شد در ووسسترشر انگلستان استفاده می‌شد. فولکلورشناس Jabez Allies مشتقات دیگری از نام، "Hobany's" را که به احتمال زیاد از "Hob and his" گرفته شده است، با دیگر گونه های دیگر از جمله "Hob-o'-Lantern"، "Hobbedy's Lantern" و "Hobbady-lantern" بیان می کند.

در آمریکای شمالی

اقتباس از داستان کوتاه واشنگتن ایروینگ "افسانه خواب آلود" (1820) اغلب اسب سوار بی سر را با یک کدو تنبل یا فانوس جک به جای سر بریده اش نشان می دهد. (در داستان اصلی، صبح روز بعد از برخورد فرضی کرین با اسب سوار، یک کدو تنبل شکسته در کنار کلاه رها شده ایچابود کرین کشف می شود.

کاربرد این اصطلاح برای کدو تنبل حک شده در انگلیسی آمریکایی برای اولین بار در سال 1834 مشاهده شد. ارتباط فانوس کدو تنبل حک شده با هالووین در نسخه 1 نوامبر 1866 Daily News (کینگستون، انتاریو) ثبت شده است:

    رسم قدیمی برگزاری هالووین شب گذشته توسط جوانان شهر فراموش نشد. آن‌ها نقاب‌ها و خوش‌گذرانی‌های خود را داشتند و پس از تاریک شدن هوا در خیابان‌ها به گونه‌ای می‌چرخیدند که بدون شک برای خودشان سرگرم‌کننده بود. قربانی بزرگی از کدو تنبل بود که از آن سر و صورت شفاف ساخته شد که با دو اینچ شمع پیه روشن شد.

جیمز فنیمور کوپر یک رمان دریایی با عنوان جک اولانترن (le Feu-Follet)، یا خصوصی (1842) نوشت. جک اولانترن نام کشتی بود.

شاعر جان گرین لیف ویتیر، که در سال 1807 در ماساچوست به دنیا آمد، شعر «کدو تنبل» (1850) را نوشت:

    اوه!—میوه ای که در قدیم پسری دوست داشت!—به یاد روزهای قدیم،

    وقتی چوب انگور ارغوانی می شد و آجیل قهوه ای می افتاد!

    وقتی چهره های وحشی و زشتی را در پوستش حک می کردیم،

    با یک شمع در تاریکی خیره شوید!

در سال 1879 در Funny Nursery Rhymes، شعری به کودکان توصیه می کند که شبیه "استاد جک لنترن" غیرقابل اعتماد نباشند، که به عنوان "پسربچه ای شرور و فریبنده" توصیف شده است، شبیه به مردی که "می رقصد و می پرد". و قمار." او با طنز به عنوان شخصیت یک فانوس نشان داده شده است.

اگنس کار سیج، در مقاله "ورزش ها و آداب و رسوم هالووین" (جوانان هارپر (1885):

    این یک رسم باستانی بریتانیایی است که در روز هالووین آتش سوزی های بزرگ روشن می کنند (آتش استخوانی برای پاک کردن قبل از یخ زدن زمین در زمستان) و حمل خرچنگ های سوزان بر روی میله های بلند. اما به جای این، پسران آمریکایی از فانوس‌های خنده‌دار ساخته شده از کدو تنبل‌های زرد بزرگ با یک شمع در داخل لذت می‌برند.

در ایالات متحده، کدو تنبل حک شده برای اولین بار با فصل برداشت به طور کلی مرتبط بود، مدتها قبل از اینکه به نمادی از هالووین تبدیل شود. در سال 1895، مقاله ای در مورد سرگرمی های روز شکرگزاری فانوس روشن را به عنوان بخشی از جشن ها توصیه کرد.

همچنین ببینید

• افسانه سوار بی‌سر
• گوی برفی