کتاب کافی
| فارسی | English | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
کافی (به عربی: الكافي) یکی از مهم‌ترین و معتبرترین کتاب‌های حدیثی شیعه[۱] اثر ثقةالاسلام کلینی درگذشتهٔ ۳۲۹ است. وی در مدت ۲۰ سال به درخواست شاگردانش این کتاب را گردآوری کرده‌است. موضوع این کتاب حدیث است که در سه بخش می‌باشد[۲]: تعداد روایات کتاب کافی را با رقم‌های مختلف گفته‌اند: یوسف بحرانی ۱۶۱۹۹، دکتر حسین علی محفوظ ۱۵۱۷۶، علامه مجلسی ۱۶۱۲۱ و برخی از معاصران مثل شیخ عبدالرسول الغفار ۱۵۵۰۳ حدیث شمارش کرده‌اند.[۳] گفته شده این اختلاف رقم‌ها ناشی از عوامل مختلف از جمله شیوهٔ شمردن احادیث است. مثلاً برخی روایتی را که با دو سند ذکر شده‌است، دو روایت، و بعضی آن را یک روایت به حساب آورده‌اند. محتویاتسلسله روایی[ویرایش]از طریق سلسله اسناد روایات کافی، فهرست نسبتاً مفصلی از مشایخ حدیث او به دست می‌آید که تعدادشان به بیش از سی نفر می‌رسد. این تعداد مشایخ به معنای انعکاس روایات قابل توجهی از هریک در مجموعه کافی نیست؛ بلکه کلینی عمده قریب به اتفاق روایاتش را از هشت نفر زیر نقل کرده‌است:
کتاب مذکور یکی از کتب چهارگانه معتبر مذهب شیعه جعفری اثنی عشری می‌باشد. اعتبار کافی[ویرایش]
بعضی از نویسندگان وجود برخی احادیث ضعیف در کافی را، دلیل بر عدم اعتبار این کتاب می‌دانند. علیرضا حسینی، مدیر گروه تحقیق و تصحیح اسناد تصحیح جدید کتاب «الکافی» در این رابطه می‌گوید:
نقل است کتاب کافی به محضر امام زمان رسیده و مورد تحسین او قرار گرفته و وی دربارهٔ کافی گفته‌است:الکافی کاف لشیعتنا: کتاب کافی برای شیعیان ما کفایت می‌کند. مجلسی اول گفته‌است که ممکن است کتاب به نظر امام زمان رسیده‌باشد و سید نعمت‌الله جزایری آن را قریب [نزدیک به حقیقت] دانسته‌است.[۱۳] البته جمله مذکور سند محکمی ندارد و بسیاری از رجال‌شناسان نیز این سخن را رد می‌کنند. سید ابوالقاسم خویی در صحت انتساب این جمله به امام زمان تردید کرده‌است.[۱۴] اصول کافی[ویرایش]کلینی در اصول کافی، در هشت عنوان (فصل) به تبیین اصول اعتقادی شیعه و برخی مطالب دیگر که با مسائل اعتقادی ارتباط دارد، پرداخته‌است. عناوین این کتاب عبارتند از:
فروع کافی[ویرایش]بخش دوم کتاب کافی که فروع الکافی نام دارد، دربردارندهٔ روایات مربوط به مسائل فقهی است. فروع کافی بزرگ‌ترین بخش کتاب کافی به حساب می‌آید. در این بخش عناوین زیر وجود دارد: ۱. کتاب الطهارة، ۲. کتاب الحیض، ۳. کتاب الجنائز، ۴. کتاب الصلاة، ۵. کتاب الزکاة والصدقه، ۶. کتاب الصیام، ۷. کتاب الحج، ۸. کتاب الجهاد، ۹. کتاب المعیشة، ۱۰. کتاب النکاح، ۱۱. کتاب العقیقه، ۱۲. کتاب الطلاق، ۱۳. کتاب العتق والتدبیر والمکاتبه، ۱۴. کتاب الصید، ۱۵. کتاب الذبائح، ۱۶. کتاب الاطعمه، ۱۷. کتاب الاشربة، ۱۸. کتاب الزّی والتجمل والمروّة، ۱۹. کتاب الدواجن، ۲۰. کتاب الوصایا، ۲۱. کتاب المواریث، ۲۲. کتاب الحدود، ۲۳. کتاب الدیات، ۲۴. کتاب الشهادات، ۲۵. کتاب القضا والاحکام، ۲۶. کتاب الایمان والنذور والکفارات. در فروع کافی برخی از عنوان‌ها که معمولاً در کتب فقهی به صورت مستقل آورده می‌شوند به مناسبت، ضمن عنوان‌های یاد شده آمده‌اند. مثلاً امر به معروف، در عنوان الجهاد آمده‌است.[۲] روضه کافی[ویرایش]سومین بخش از الکافی که به روضه کافی شهرت دارد، روایات مربوط به موضوعات مختلف و متنوع، بدون هیچ ترتیب و نظم خاصی گردآوری شده‌است. چند نمونه از این موضوعات به شرح زیر است:
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
به صورت html:
|
Al-Kafi (Arabic: ٱلْكَافِي, al-Kāfī, literally "The Sufficient") is a Twelver Shia hadith collection compiled by Muhammad ibn Ya'qub al-Kulayni.[1] It is divided into three sections: Usūl al-Kāfī, dealing with epistemology, theology, history, ethics, supplication, and the Qurʾān, Furūʿ al-Kāfī, which is concerned with practical and legal issues, and Rawdat (or Rauda) al-Kāfī, which includes miscellaneous traditions, many of which are lengthy letters and speeches transmitted from the Imāms.[2] In total, al-Kāfī comprises 16,199 narrations.[3] ContentsUsul (Fundamentals) al-KafiThe first eight books of al-Kāfī are commonly referred to as Uṣūl al-kāfī. The first type-set edition of the al-Kāfī, which was published in eight volumes, placed Usūl al-kāfī in the first two volumes. Generally speaking, Usūl al-kāfī contains traditions that deal with epistemology, theology, history, ethics, supplication, and the Qurʾān.
Furū al-KāfīFurū al-Kāfī: Books 9 through 34 are referred to as Furūʿ al-kāfī and are found in volumes three through seven of the first type-set edition. Furūʿ al-kāfī contains traditions that deal predominantly with practical and legal issues.
Rawdat al-KāfīRawdat al-Kāfī: The final book stands alone as Rawḍah al-kāfī, which is found in volume eight. Rawḍah al-kāfī contains nearly 600 miscellaneous traditions, many of which are lengthy letters and speeches, not arranged in any particular order.
AuthenticityMost Shia scholars do not make any assumptions about the authenticity of a hadith book. Most believe that there are no "sahih" hadith books that are completely reliable. Hadith books are compiled by fallible people, and thus realistically, they inevitably have a mixture of strong and weak hadiths. Kulayni himself stated in his preface that he only collected hadiths he thought were important and sufficient for Muslims to know, and he left the verification of these hadiths up to later scholars.[citation needed] Kulayni also states, in reference to hadiths:
According to the great Imami scholar Zayn al-Din al-`Amili, known as al-Shahid al-Thani (911-966/1505-1559), who examined the asnad or the chains of transmission of al-Kafi's traditions, 5,072 are considered sahīh (sound); 144 are regarded as hasan (good), second category; 1,118 are held to be muwaththaq (trustworthy), third category; 302 are adjudged to be qawī‘ (strong) and 9,485 traditions which are categorized as da'if (weak).[5] Scholarly remarks
The general idea behind this metaphor is that Khomeini objected to the laziness of many ignorant people of his day who simply kept al-Kafi on their shelf, and ignored or violated it in their daily lives, assuming that they would somehow be saved from Hell just by possessing the book. Khomeini argued that Islamic law should be an integral part of everyday life for the believer, not just a stale manuscript to be placed on a shelf and forgotten. The irony of the allusion is telling; Khomeini implicitly says that al-Kafi (the sufficient) is not kafi (enough) to make you a faithful Muslim or be counted among the righteous, unless you use the wisdom contained within it and act on * The famous Shī‘ah scholar Shaykh Sadūq didn't believe in the complete authenticity of al-Kāfī. Khoei points this out in his "Mu‘jam Rijāl al-Hadīth", or "Collection of Men of Narrations", in which he states:
The scholars have made these remarks, to remind the people that one cannot simply pick the book up, and take whatever they like from it as truthful. Rather, an exhaustive process of authentication must be applied, which leaves the understanding of the book in the hands of the learned. From the Shia point of view, any book other than the Qur'an, as well as individual hadiths or hadith narrators can be objectively questioned and scrutinized as to their reliability, and none - not even the Sahaba - are exempt from this. The main criticism of al-Kafi as the basis for Shia fiqh, comes from prominent Sunni writers who argue that finding some hadiths in al-Kafi proves that the entire Shi'ite school is wrong. Shi'ites in reality do not rest the basis of their entire faith on the complete authenticity of this book ('Al Kafi' means "the sufficient"). They believe that anything that goes against previously held ideas must not be authentic. They also do not automatically accept some hadiths from al-Kafi that have strong historical proofs. The Qur'an is far more important to Islamic belief than any hadith book, and Shia scholars have long pointed this out. Shia view of al-Kafi relative to other hadith booksKulayni himself stated in his preface that he only collected hadiths he thought were important and sufficient for Muslims to know (at a time when many Muslims were illiterate and ignorant of the true beliefs of Islam, and heretical Sufi and gnostic sects were gaining popularity), and he left the verification of these hadiths up to later scholars. Kulayni also states, in reference to hadiths: "whatever (hadith) agrees with the Book of God (the Qur'an), accept it. And whatever contradicts it, reject it".[9] The author of al-Kafi never intended for it to be politicized as "infallible", he only compiled it to give sincere advice based on authentic Islamic law (regardless of the soundess of any one particular hadith), and to preserve rare hadiths and religious knowledge in an easily accessible collection for future generations to study. Al-Kāfī is the most comprehensive collection of traditions from the formative period of Islamic scholarship. It has been held in the highest esteem by generation after generation of Muslim scholars. Shaykh al-Mufīd (d.1022 CE) extolled it as “one of the greatest and most beneficial of Shīʿah books.” Al-Shahid al-Awwal (d.1385 CE) and al-Muḥaqqiq al-Karakī (d.1533 CE) have said, “No book has served the Shīʿah as it has.” The father of ʿAllāmah al-Majlisī said, “Nothing like it has been written for Islām.” See also
References
External links
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
