کاوه گلستان
| کاوه گلستان | |
|---|---|
 | |
| زادهٔ | ۱۷ تیر ۱۳۲۹ آبادان، ایران |
| درگذشت | ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ (۵۲ سال) سلیمانیه، عراق |
سیّد کاوه تقوی شیرازی (۱۷ تیر ۱۳۲۹ – ۱۳ فروردین ۱۳۸۲) معروف به کاوه گلستان، عکاس خبری، مستندساز و فیلمبردار ایرانی بود.[۱]
زندگی و فعالیت‌ها[ویرایش]
کاوه گلستان فرزند ابراهیم گلستان و فخری گلستان، همسر هنگامه گلستان و پدر مهرک گلستان بود. پیشه کاوه گلستان داستان‌نویسی و کارگردانی سینما، عکاسی و خبرنگاری بود. چاپ عکس‌های گلستان از رویدادهای انقلاب ایران و جنگ ایران و عراق در بسیاری از مطبوعات معتبر کشورهای غربی، نامش را در میان خبرنگاران عکاس بین‌المللی به نامی آشنا تبدیل کرد و جوایزی را نصیب او کرد.
کاوه گلستان در سال‌های ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ سه مجموعه عکس «روسپی»، «کارگر» و «مجنون» را تهیه کرد. گرفتن ۶۱ عکس مجموعهٔ «روسپی» در محلهٔ شهر نو حدود یک سال و نیم به طول انجامید.[۲]
کاوه گلستان از سال ۱۳۷۳ به تدریس عکاسی در دانشکده‌های هنری تهران پرداخت و از سال ۱۳۷۸ به عنوان فیلمبردار در BBC مشغول بکار شد.[۳]
((خواهم صحنه‌هایی را به تو نشان دهم که مثل سیلی به صورتت بخورد و امنیت تو را خدشه‌دار کند و به خطر بیندازد. می‌توانی نگاه نکنی، می‌توانی خاموش کنی، می‌توانی هویت خود را پنهان کنی، مثل قاتل‌ها، اما نمی‌توانی جلوی حقیقت را بگیری، هیچ‌کس نمی‌تواند.))
سخنی از کاوه گلستان در ثبت حقیقت
مرگ[ویرایش]
کاوه گلستان در ۱۳ فروردین ۱۳۸۲ هنگام انجام مأموریت تصویربرداری برای شبکه خبری بی‌بی‌سی در خط مقدم جنگ آمریکا علیه عراق، در شهر مرزی کفری در ۱۳۰ کیلومتری کرکوک در عراق که تحت کنترل اتحاد میهنی کردستان بود، بر اثر انفجار مین کشته شد. [۴]
کتاب‌شناسی[ویرایش]
آثار[ویرایش]
- شورش. عکسها کاوه گلستان، محمد صیاد. بی جا: بی نا، ۱۳۵۸.
- ق‍ل‍م‍ک‍ار. عکس و نوشته از کاوه گلستان. تهران: ک‍ان‍ون پ‍رورش ف‍ک‍ری ک‍ودک‍ان و ن‍وج‍وان‍ان، ۱۳۵۲.
دربارهٔ گلستان[ویرایش]
- کاوه گلستان، ع‍ک‍س‍ی و یک گ‍ف‍ت و گ‍و. م‍ص‍اح‍ب‍ه‌ک‍ن‍ن‍ده م‍ح‍س‍ن م‍ص‍ح‍ف‍ی؛ ب‍ه‌ک‍وش‍ش‌ح‍م‍ی‍د ق‍زوی‍ن‍ی، لیلی گلستان. تهران: دی‍گ‍ر، ۱۳۸۳. شابک ۹۶۴-۷۱۸۸-۵۵-۲
- ثبت حقیقت: کاوه گلستان. گردآورنده هنگامه جلالی. تهران: چاپ و نشر نظر، ۱۳۸۹. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۵۲-۰۶۷-۹
- تکه‌هایی از حقیقت: کاوه گلستان. گردآورنده هنگامه گلستان؛ مقدمه حجت سپهوند، نصرالله کسرائیان، جیم میور. تهران: چاپ و نشر نظر، ۱۳۹۰. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۱۵۲-۱۱۲-۶
- بودن با دوربین: کاوه گلستان: زندگی، آثار و مرگ. حبیبه جعفریان. تهران: حرفه هنرمند، ۱۳۹۲. شابک ۹۶۴-۷۱۱۴-۱۲-۵
| سید محمد شریف تقوی شیرازی | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| سید محمد حسن وثوق تقوی شیرازی | سید محمد تقی تقوی شیرازی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| فخری گلستان | ابراهیم گلستان | شاهرخ گلستان | ایرج گلستان | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| هنگامه گلستان | کاوه گلستان | لیلی گلستان | نعمت حقیقی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| مهرک گلستان | مانی حقیقی | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
منابع[ویرایش]
صفحه یادبود کاوه گلستان در بی‌بی‌سی بایگانی‌شده در ۱۳ نوامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine
- ↑ 2520 (۲۰۲۰-۰۷-۰۷). «درباره کاوه گلستان». ایرنا. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۴.
- ↑ نگاه خیره تاریخ؛ مجموعه «روسپی» کاوه گلستان، بی‌بی‌سی فارسی
- ↑ «کاوه گلستان - زندگینامه». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۶ ژوئن ۲۰۱۴.
- ↑ آنلاین، جام جم. «کاوه گلستان عکاس ایرانی در شمال عراق کشته شد». fa.
جستارهای وابسته[ویرایش]
مستند ثبت حقیقت
پیوند به بیرون[ویرایش]
در میان گفتاوردها از ویکیگفتاورد
در میان مراجع از ویکیدانشگاه
- سال شمار زندگی کاوه گلستان، وب‌گاه «مسابقه عکس کاوه گلستان».
- چند مجموعه عکس از کاوه گلستان، وب‌گاه «کاوه گلستان».
- آخرین لحظات تصویربردار بی‌بی‌سی، مطلبی از «جیم میور» همکار گلستان، وب‌گاه «بی‌بی‌سی» انگلیسی.
| کتابها |
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| فیلمها |
| ||||||
| مرتبط | یک بوس کوچولو (۱۳۸۴) • نوشتن با دوربین (مصاحبه-۱۳۸۴) • از روزگار رفته (مصاحبه-۱۳۹۴) • حرفهایی برای دانشجویان دانشگاه شیراز (سخنرانی)
| ||||||
