کامی فلاماریون
 |
| کامی فلاماریون | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | نیکولاس کامی فلاماریون |
| زادهٔ | ۲۶ فوریهٔ ۱۸۴۲ Montigny-le-Roi, اوت-مارن |
| درگذشت | ۳ ژوئن ۱۹۲۵ (۸۳ سال) Juvisy-sur-Orge |
| همسر(ها) | Sylvie Petiaux-Hugo Flammarion Gabrielle Renaudot Flammarion |
نیکولا کامی فلاماریون، (به فرانسوی: Nicolas Camille Flammarion)، نویسنده و اخترشناس فرانسوی، (۲۶ فوریه ۱۸۴۲ تا ۳ ژوئن ۱۹۲۵)، نویسنده‌ای پرکار با بیش از پنجاه عنوان، از جمله نوشتارهای دانشی پرخوانندهٔ علم به زبان ساده، بیشتر آن‌ها کارهایی در مورد اخترشناسی، و پیش از آن‌ها در آغاز کار، چند رمان شایان توجه علمی–تخیلی، و نیز کارهایی در زمینهٔ بررسی‌های روانی و موضوعات مرتبط به آن بود. او مجلهٔ اخترشناسی (L'Astronomie) را؛ که در سال ۱۸۸۲ انتشار آن را آغاز کرده‌بود، منتشر می‌کرد. کمیل فلاماریون رصدخانهٔ خصوصی خود را در (Juvisy-sur-Orge)، فرانسه اداره می‌کرد.
تاریخچهٔ زندگی[ویرایش]
سیارهٔ مریخ[ویرایش]
کامی فلاماریون هم‌زمان با جووانی اسکیاپارلی اخترشناس ایتالیایی، به گونهٔ گسترده‌ای درگیر تحقیق و بررسی به اصطلاح آن روز «کانال‌های» مریخ، در طول دهه‌های ۱۸۸۰ و ۱۸۹۰ بود.[۱] مانند اخترشناس آمریکایی پرسیوال لوول، او هم بر این باور بود که "کانال‌ها در ماهیت خود ساختگی (مصنوعی) هستند و به احتمال زیاد "رودخانه‌های پیشینند و با هدف توزیع سرتاسری آب به سطح قاره‌ها اصلاح شده‌اند." "[۲] او همچنین باور داشت که آن سیاره در مرحلهٔ پیشرفتهٔ سکونتی خود قرار دارد، و این کانال‌ها نتیجه تلاش و ساختهٔ گونه‌های پیشرفتهٔ هوشمندی هستند که می‌کوشند در یک دنیای خشک به زندگی ادامه دهند.[۳]
میراث[ویرایش]
نام‌های تریتون و آمالتئا به ترتیب برای ماه‌های نپتون و مشتری را نخست او پیشنهاد کرد، هرچند این نام‌ها چندین دهه بعد رسماً به تصویب رسیدند.[۴] جرج گاموف فیزیکدان تجربی برجسته و کاشف واپاشی آلفا در تونل‌زنی کوانتومی، کامی فلاماریون را به عنوان شخصیتی که تأثیر قابل توجهی در پیدا کردن علاقه به دانش فیزیک در دوران کودکی او داشته نام می‌برد.[۵]
ترجمه فارسی آثار[ویرایش]
به نظر می‌رسد آثار فلاماریون نخستین بار توسط میرزا ابوطالب زنجانی در اواخر دوران ناصرالدین‌شاه به فارسی ترجمه شده و به چاپ رسیده است.[۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Flammarion, Camille. La Planète Mars et Ses Conditions d'Habitabilité (Paris: Gauthier-Villars et Fils, 1892)
- ↑ Ibid, 589.
- ↑ Ibid, 586.
- ↑ «Camille Flammarion». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۳ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۶.
- ↑ «George Gamow on Flammarion». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۳ دسامبر ۲۰۱۶.
- ↑ پایان دنیا و میرزا ابوطالب زنجانی، دوماهنامه تقریرات، شماره ۶، اسفند ۱۳۹۶.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Camille Flammarion». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶.