پرش به محتوا

کاشا (فولکلور)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاشا از گازو هیاکی یاکو اثر توری‌یاما سکیئن، ۱۷۸۱ میلادی

کاشا (ژاپنی: 火車، ت.ت.'گردونه سوزان' یا 'درشکهٔ چهارچرخ سوزان') نوعی یوکای در فولکلور ژاپنی است که اجساد کسانی را که در نتیجه انباشت اعمال شر مرده‌اند را می‌دزدد.[۱][۲]

شرح مختصر

[ویرایش]

کاشا نوعی باکه‌نکو یا گربه هیولایی است. در بسیاری از موارد، هویت واقعی آن‌ها در واقع یک یوکای گربه است و همچنین گفته می‌شود که گربه‌هایی که پیر می‌شوند به این یوکای تبدیل می‌شوند و هویت واقعی آن‌ها در واقع یک نکوماتا است.[۱][۳] با این حال، موارد دیگری نیز وجود دارد که کاشا به عنوان یک اونی که نفرین‌شدگان را با ارابه به جهنم می‌برد، به تصویر کشیده شده است. آن‌ها به مانند گربه‌سانان بزرگ و دوپایی هستند که به اندازه یا حتی بزرگتر از یک انسان می‌باشند. آن‌ها اغلب با شعله‌های جهنمی یا آذرخش همراه هستند. آن‌ها دوست دارند در هوای بارانی یا طوفانی و اغلب در طول شب ظاهر شوند.[۴]

روایت‌هایی از کاشا در داستان‌هایی مانند افسانه عامیانه «نکو دانکا» وجود دارد، و داستان‌های مشابهی در ولایت هاریما (استان هیوگو کنونی) نیز وجود دارد. در یاماساکی (شیسو کنونی)، روایت «کاشا-بابا» وجود دارد.[۲]

به عنوان روشی برای محافظت از اجساد در برابر کاشا، در کامیکوئیشیکی، ناحیه نیشیاتسوشیرو، استان یاماناشی (که اکنون فوجیکاواگوچیکو، کوفو است)، در پرستشگاهی که گفته می‌شود یک کاشا در نزدیکی آن زندگی می‌کند، دو بار مراسم خاکسپاری جنازه انجام می‌شود و گفته می‌شود که با قرار دادن سنگی درون تابوت در اولین مراسم خاکسپاری، این کار از دزدیده شدن جسد توسط کاشا جلوگیری می‌کند.[۵] همچنین، در یاواتاهاما، اهیمه، استان اهیمه، گفته می‌شود که باقی گذاشتن یک تیغ مو روی تابوت مانع از دزدیدن جسد توسط کاشا می‌شود.[۶] در سایگو، ناحیه هیگاشی‌اوسوکی، استان میازاکی (که اکنون میساتو نام دارد)، گفته می‌شود که قبل از مراسم تشییع جنازه، جملات «نمی‌گذارم باکو از این تغذیه کند» (バクには食わせん) یا «نمی‌گذارم کاشا از این تغذیه کند» (火車には食わせん) دو مرتبه خوانده می‌شود.[۷] در روستای کوماگایا، شهرستان آتِتسو، استان اوکایاما (نی‌ایمی کنونی)، گفته می‌شود که با نواختن میوباچی (ژاپنی: 妙八) (یک ساز سنتی ژاپنی) از کاشا اجتناب می‌شود.[۸]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ 村上健司 編著 (2000). 妖怪事典. 毎日新聞社. pp. 103–104頁. ISBN 978-4-620-31428-0.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ 播磨学研究所編 (2005). 播磨の民俗探訪. 神戸新聞総合出版センター. pp. 157–158頁. ISBN 978-4-3430-0341-6.
  3. 京極夏彦・多田克己編著 (2000). 妖怪図巻. 国書刊行会. pp. 151頁. ISBN 978-4-336-04187-6.
  4. "Kasha" (به انگلیسی). Yokai.com. Retrieved May 31, 2025.
  5. 土橋里木. "甲斐路 通巻24号 精進の民話". 怪異・妖怪伝承データベース. 国際日本文化研究センター. Retrieved 2008-09-01.
  6. 河野正文. "愛媛県史 民俗下巻 第八章 第三節:三 死と衣服". 怪異・妖怪伝承データベース. Retrieved 2008-09-01.
  7. 河野正文. "民俗採訪 通巻昭和38年度号 宮崎県東臼杵郡西郷村". 怪異・妖怪伝承データベース. Retrieved 2008-09-01.
  8. 桂又三郎. "中国民俗研究 1巻3号 阿哲郡熊谷村の伝説". 怪異・妖怪伝承データベース. Retrieved 2008-09-01.