فلاویوس مگنوس آئورلیوس کاسیودوروس سناتور که با نام کاسیودوروس (انگلیسی: Cassiodorus؛ زاده ۴۸۵ و درگذشته ۵۸۵) شناخته می‌شود، رجل سیاسی و نویسنده بزرگ رومی که اصالتاً از یک خانواده سوری‌تبار برخاسته بود. وی در زمان حکومت تئودریک پادشاه اوستروگوت‌ها منصب عالی داشت.[۱][۲]
وی از یک خانواده سرشناس در جنوب ایتالیا برخاسته بود و در حکومت گوت‌های شرقی (اوستروگوت‌ها) ی ایتالیا نقش سیاسی برعهده گرفت و میان دنیای رومی - بیزانسی و جوامع بربر به وساطت برخاست. اما فتح مجدد ایتالیا توسط ژوستی‌نیان به سال ۵۳۹ میلادی به مساعی کاسیودوروس خاتمه داد و وی عاقبت در آغل صومعه‌ای کالابریا عزلت گزید و خود را برای تربیت معنوی نسل‌های آینده مهیا کرد و دست به ترجمه آثار یونانی و تحریر متون لاتینی زد. وی سنگ‌بنای اروپای
کتاب و کتابخانه را پی نهاد. کاسیودوروس اولین کسی بود که به تمجید و ترغیب مساعی فکری و ارزش‌های مفید اندیشه‌ورزی پرداخت و به راهبان صومعه‌ها، عرصه تاثیرگذار جدیدی را عرضه داشت که همانا روی نهادن به مطالعه به‌عنوان عامل کمال و قدرت بود. بخش دوم اثر اصلی وی با عنوان نهادهای ربانی و ادبیات غیر دینی (به لاتین: Institutions Divinarium et Saecularium Litteratium) یک دائره‌المعارف واقعی در زمینه علوم و معارف دنیوی برای استفاده راهبان محسوب می‌شود.[۳]
.jpg)
