کارل هلاواچک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کارل هلاواچک در سال ۱۸۹۵

کارل هلاواچک (متولد ۲۴ اوت ۱۸۷۴ در پراگ – درگذشتهٔ ۱۵ ژوئن ۱۸۹۸ در پراگ) شاعر نمادگرا و هنرمند اهل چک بود.

هلاواچک در خانواده‌ای از طبقهٔ کارگر در محلهٔ لیبن، پراگ متولد شد. او آثار شعری و نقدهای هنری خود را در مجله Moderní revue (نقد مدرن) منتشر می‌کرد. اشعار هلاواچک به دلیل آهنگین بودن و همنامی آوایی خود قابل توجه بودند،[۱] و حاوی علایق انحطاطی از اروتیسم و پوسیدگی بودند،[۲] به ویژه استفادهٔ نمادین از خون‌آشام اشرافی در شعر Upír که به باکره‌های جوان حمله می‌کرد.[۳]

هلاوچک علاوه بر نویسندگی در زمینهٔ طراحی نیز فعالیت داشت و برای اشعار آرنوشت پروچازکا تصویرسازی می‌کرد.[۴] او به شدت تحت تأثیر ادوارد مونک بود و نقاشی‌های توهم‌آمیز، هم به سبک سمبولیستی و هم به سبک اکسپرسیونیستی اولیه خلق می‌کرد که نشان‌دهندهٔ اضطراب وی در مورد مسألهٔ جنسیت و مذهب بود.[۵] او عضو مؤسس و اولین رئیس گروه ملی‌گرا و ورزشی باشگاه سوکول در حومهٔ لیبون پراگ بود.

هلاواچک در ۲۳ سالگی بر اثر بیماری سل درگذشت.

یک لوح یادبود تقدیم شده به شاعر در U kříže، نزدیک خانهٔ او در محلهٔ قدیمی لیبون قرار دارد.[۶]

فاون، (۱۸۹۷)

منابع[ویرایش]

  1. F.W. Galan, Historic Structures: The Prague School Project: 1928–1946, 1985
  2. Roland Greene & Stephen Cushman, The Princeton Handbook of World Poetries, 2017, p.140
  3. Robert B.Pynset, Czech Decadence, in History of the Literary Cultures of East-Central Europe: Junctures and Disjunctures in the 19th and 20th Centuries, Volume 1, 2004, p.354
  4. "Karel Hlaváček".
  5. "Karel Hlaváček and the Idea of Decadence | Slovo a Smysl".
  6. "Karel Hlaváček".