کاخ چهارباغ

مختصات: ۳۲°۳۹′۲۴٫۶۳″ شمالی ۵۱°۴۰′۲۷٫۷۹″ شرقی / ۳۲٫۶۵۶۸۴۱۷°شمالی ۵۱٫۶۷۴۳۸۶۱°شرقی / 32.6568417; 51.6743861
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاخ چهارباغ
Map
نامکاخ چهارباغ
کشورایران
استاناصفهان
شهرستاناصفهان
نام‌های دیگرکاخ سرپوشیده
نام‌های قدیمیعمارت رکیب‌خانه
کاربریکاخ
کاربری کنونیموزه هنرهای تزئینی و معاصر اصفهان
دورهٔ ساخت اثرصفويه
اطلاعات بازدید
امکان بازدیددارد
حیاط عمارت اوایل دوران قاجار
تالار سرپوشیده اثر اوژن فلاندن

کاخ چهارباغ، کاخ سرپوشیده، یا عمارت رکیب‌خانه از جمله بناهای بافت قدیم اصفهان به شمار می‌رود که در اوائل قرن یازدهم هجری مقارن با سلطنت شاه عباس اول ساخته شد. این عمارت در دوران قاجار پس از تغییراتی به عنوان خانهٔ حاکم اصفهان، از جمله ظل‌السلطان استفاده گردید. در زمان پهلوی ابتدا محل اقامت فرماندار و سپس اداره ثبت احوال اصفهان بود. کاربری کنونی این ساختمان موزهٔ هنرهای معاصر اصفهان است.

پیشینه[ویرایش]

این بنا در مرکز شهر اصفهان و نزدیک بناهای مشهوری همچون کاخ چهلستون، عالی قاپو، تالار اشرف، و توحیدخانه قرار دارد و از جمله بناهای بافت قدیم اصفهان به شمار می‌رود که در اوائل قرن یازدهم هجری مقارن با سلطنت شاه عباس اول به عنوان یکی از بناهای مجموعهٔ دولتخانهٔ صفوی احداث شد. با توجه به کلمهٔ «رکیب‌خانه» دانسته می‌شود که این عمارت محل نگهداری لوازم سوارکاری و یراق‌آلات دولتی بوده‌است.

با اضمحلال حکومت صفویه، عمارت رکیب‌خانه متروک گردید. اما در عصر قاجار به دستور محمدحسین‌خان صدر اصفهانی - صدراعظم نیک‌اندیش فتحعلی‌شاه - احیاء شد و «کاخ چهارباغ» یا «کاخ سرپوشیده» نام گرفت و محل اقامت حاکم اصفهان شد. در دورهٔ حکومت ظل‌السلطان با انجام تعمیرات و الحاقاتی مواجه گردید.

در دوران پهلوی ابتدا اقامتگاه استاندار بود و سپس ادارهٔ آمار و ثبت احوال اصفهان در این محل مستقر شد و تغییراتی در ساختمان و مخصوصاً در جبههٔ غربی آن صورت گرفت.

در سال‌های پس از انقلاب اسلامی رکیب‌خانه مورد مرمت اساسی قرار گرفت و بعد از بازسازی، مقرر شد اشیاء موجود در موزه‌های هنرهای تزئینی تهران و بقیهٔ اشیاء قدیمی به اصفهان منتقل و در این ساختمان به معرض تماشای عموم گذاشته شود. در اجرای این هدف در تابستان ۱۳۷۵ گنجینه‌های تزئینی رسماً افتتاح و مورد بهره‌برداری قرار گرفت.

نمایی امروزی از حیاط عمارت

معماری[ویرایش]

در حال حاضر این گنجینه با فضائی به مساحت ۲۶۰۰ متر مربع و حدود ۱۲۰۰ متر فضای نمایشگاهی با در بر گرفتن هفت بخش دائمی صدها اثر نفیس هنری را برای بازدید عموم عرضه کرده‌است.

نگارخانه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منبع[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]