کاترین کانلی

کاترین کانلی
کانلی در ۲۰۲۵
دهمین رئیس‌جمهور ایرلند
متصدی
آغاز به کار ۱۱ نوامبر ۲۰۲۵
پس از	مایکل دی هیگینز
سین کامهیرل در دایل ایرین
دوره مسئولیت ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۰ – ۸ نوامبر ۲۰۲۴
سین کامهیرل	شان او فیرگیل
پس از	پت «کوپ» گالاگر
پیش از	جان مک گینس
رئیس کمیته زبان ایرلندی، گالتاخت و جزایر
دوره مسئولیت ۴ آوریل ۲۰۱۶ – ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۰
پس از	موقعیت ایجاد شد
پیش از	نیام اسمیت
تِچتا دالا
متصدی
آغاز به کار February 2016
حوزه انتخاباتی	گالوی غربی
اطلاعات شخصی
زاده	۱۲ ژوئیهٔ ۱۹۵۷ ‏(۶۸ سال) گالوی، ایرلند
حزب سیاسی	مستقل (از سال ۲۰۰۶)
دیگر عضویت‌های سیاسی	حزب کارگر (تا سال ۲۰۰۶)
همسر(ان)	برایان مک‌انری (ا. ۱۹۹۲)
فرزندان	۲
محل تحصیل	دانشگاه لیدز دانشگاه گالوی مهمانخانه‌های کینگ
وبگاه	catherineconnolly.ie

کاترین مارتینا اَن کانِلی (ایرلندی: Catherine Martina Ann Connolly؛ زادهٔ ۱۲ ژوئیه ۱۹۵۷) سیاستمدار مستقل ایرلندی و رئیس‌جمهور ایرلند است که در پی پیروزی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۵ در این سمت خدمت می‌کند. وی از سال ۲۰۱۶ به عنوان نماینده حزب تچتا دالا (TD) برای حوزه انتخابیه گالوی وست خدمت کرده است.

کانلی فعالیت سیاسی خود را به‌عنوان عضو حزب کارگر آغاز کرد و در سال ۱۹۹۹ به شورای شهر گالوی راه یافت. او از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ شهردار گالوی بود. کانلی در سال ۲۰۰۶ به‌دلیل اختلاف‌نظر در انتخاب نامزدها از حزب کارگر جدا شد. پس از ناکامی در انتخابات عمومی ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ در حوزه گالوی غرب به‌عنوان نامزد مستقل، سرانجام در سال ۲۰۱۶ به مجلس ایرلند (دایل ایرین) راه یافت. او نخستین زن ایرلندی در تاریخ این کشور بود که به سمت معاون رئیس مجلس (Leas-Cheann Comhairle) منصوب شد و از ژوئیه ۲۰۲۰ تا نوامبر ۲۰۲۴ در سی‌وسومین دوره دایل ایرن خدمت کرد. کانلی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۵ به‌عنوان نامزد مستقل شرکت کرد و موفق شد با اختلاف چشمگیری بر هیتر هامفریز و جیم گوین پیروز شود. او با کسب بیشترین آراء ترجیحی اول در تاریخ ایرلند، به ریاست‌جمهوری رسید.

از نظر ایدئولوژیک، کانلی چپ‌گراست و خود را سوسیالیست و صلح‌جو می‌داند. او از بی‌طرفی ایرلند در سیاست خارجی حمایت می‌کند و دیدگاه‌هایش از سوی نشریه پلیتیکو «اغلب ضدغربی» توصیف شده‌اند. کانلی منتقد ناتو، اتحادیه اروپا و آنچه «نظامی‌سازی اروپا» می‌نامد، است. با وجود محکوم‌کردن حمله روسیه به اوکراین، او رویکرد ناتو نسبت به روسیه را «جنگ‌طلبانه» توصیف کرده است. کانلی از حامیان صریح فلسطین است و اسرائیل را «کشوری نسل‌کش» خوانده است. او همچنین از اتحاد مجدد ایرلند حمایت می‌کند. در عرصه داخلی، کانلی از قانونی‌شدن ازدواج هم‌جنس‌گرایان و سقط جنین حمایت کرده است. او به زبان ایرلندی مسلط است و پیش‌تر به‌عنوان روان‌شناس بالینی و وکیل فعالیت داشته است.

اوایل زندگی

کانلی در حومه شانتالا، شهر گالوی، به عنوان یکی از ۱۴ خواهر و برادر بزرگ شد. پدرش نجار و کشتی‌ساز بود و قایق‌های بادبانی گالوی هوکر می‌ساخت. خانواده‌اش در یکی از اولین مجتمع‌های مسکن اجتماعی گالوی بزرگ شدند.

سیاست گالوی

کانولی برای اولین بار در انتخابات سال ۱۹۹۹ شرکت گالوی به عنوان کاندیدای حزب کارگر در حوزه انتخابیه محلی غرب شهر به شورای شهر گالوی انتخاب شد. برای انتخابات شورای شهر گالوی در سال ۲۰۰۴، کانولی به حوزه انتخابیه محلی جنوب شهر تغییر نام داد تا به خواهرش، کولت، اجازه دهد در انتخابات منطقه غرب شهر شرکت کند. هر دو انتخاب شدند. در همان سال او به عنوان شهردار گالوی انتخاب شد. کانولی به عنوان شهردار، با موفقیت از اعطای (به صورت غیابی) آزادی شهر گالوی به آنگ سان سوچی، فعال سیاسی میانمار، در ژوئن ۲۰۰۵ حمایت و ریاست آن را بر عهده داشت.

کانولی از حامیان کمپین ناموفق مایکل دی. هیگینز برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۰۴ بود؛ او بعداً به نامزدی دانا رزماری اسکالون برای آن انتخابات رأی داد. او قصد داشت در انتخابات عمومی ۲۰۰۷ به عنوان معاون هیگینز در گالوی وست شرکت کند، اما حزب تصمیم گرفت فقط یک نامزد را در این حوزه انتخابیه معرفی کند. طبق گزارش‌ها، هیگینز به دلیل نگرانی‌های سلامتی به بازنشستگی فکر کرده بود، اما اجازه داد نامش برای رقابت مجدد برای این کرسی مطرح شود. کانولی از هیگینز به خاطر «تعلل» در این تصمیم انتقاد کرد، تصمیم برای شرکت فقط او در انتخابات را «دیوانگی» توصیف کرد و گفت که حزب «فرصت بزرگی را از دست داد». او حزب کارگر را ترک کرد و به عنوان نامزد مستقل در انتخابات عمومی ۲۰۰۷ شرکت کرد و کمی بیش از ۲۰۰۰ رأی به دست آورد.

کولت، که در سال ۲۰۱۴ کرسی خود را به عنوان عضو شورای شهر از حزب کارگر از دست داده بود، به عنوان یک عضو مستقل برای جایگزینی کاترین در شورای شهر گالوی، زمانی که او به عنوان نماینده مجلس انتخاب شد، انتخاب شد

سیاست ملی

کانلی دوباره در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۱ در گالوی وست شرکت کرد، جایی که او در آخرین کرسی به شان کین از فین گیل تنها با ۱۷ رأی باخت. او درخواست بازشماری کامل آرا را کرد که پس از چهار روز به پایان رسید اما نتیجه را تغییر نداد.

او در انتخابات عمومی سال ۲۰۱۶ از حوزه انتخابیه گالوی غربی به نمایندگی مجلس ایالتی انتخاب شد.

او در اولین جلسه مجلس سی و دوم، به ریچارد بوید بارت برای تائوئیسچ رأی داد. در دومین جلسه مجلس سی و دوم در ۵ آوریل ۲۰۱۶، او اولین سخنرانی خود را ایراد کرد که در آن از نحوه برخورد آلن کلی، وزیر محیط زیست، جامعه و دولت محلی، با بحران بی‌خانمانی ایرلند انتقاد کرد. کانلی در کمیته حساب‌های عمومی عضویت داشت و رئیس کمیته زبان ایرلندی، گائلتاخت و جزایر بود.

در سال ۲۰۱۸، کانلی به کلر دالی، میک والاس و مورین اوسالیوان در سفری به دمشق، معلولا و حلب در سوریه پیوست. او هنگام آغاز مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۵ خود از این سفر دفاع کرد و اظهار داشت که خودش هزینه این سفر را تأمین کرده و «حتی یک کلمه هم در حمایت از اسد نگفته است». با این حال، پولیتیکو مشاهده کرد که کانلی در آن زمان از انتقاد از اسد نیز خودداری کرده است.

کانلی در انتخابات عمومی ۲۰۲۰ شرکت کرد و در دوازدهمین شمارش آرا دوباره انتخاب شد.

لیز-چین کامهیرل در دایل ایرین (۲۰۲۰–۲۰۲۴)

Connolly در ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۰ به عنوان Leas-Cheann Comhairle Dáil Éireann انتخاب شد، در یک پیروزی غیرمنتظره بر نامزد Fine Gael, Fergus O'Dowd، اولین زنی بود که این سمت را به دست آورد.

در ژانویه ۲۰۲۱، کانولی از دولت به دلیل نحوه برخورد با گزارش نهایی کمیسیون تحقیق (خانه‌های مادر و نوزاد و برخی موارد مرتبط) انتقاد کرد. او با اشاره به نخست‌وزیر، وزیر امور کودکان، برابری، معلولیت، ادغام و جوانان به عنوان «سه مرد نادان»، از عدم ارائه گزارش به بازماندگان خانه‌های مادر و نوزاد قبل از انتشار عمومی آن انتقاد کرد. کانولی اظهار داشت: «این سندی که باید تحویل دهم، همان چیزی است که گزارش به نظر می‌رسد. من آن را بالا نگه می‌دارم تا به بازماندگان نشان دهم زیرا آنها آن را ندارند. این خلاصه اجرایی با توصیه‌ها و یک یا دو چیز دیگر است. هیچ بازمانده‌ای آن را ندارد. من آن را از دیروز، زمانی که در قفسه‌های نمایندگان قرار داده شد، دارم.»

در ژوئن ۲۰۲۳، کانلی در کنار کلر دالی، میک والاس، مایراد فارل و جورج گالووی در یک «انجمن بی‌طرفی» به میزبانی سازمان «اتحاد گالوی علیه جنگ» حضور یافت که موضوع بحث آن جنگ روسیه و اوکراین بود.

در ماه مه ۲۰۲۴، در جریان مبارزات انتخاباتی برای انتخابات پارلمان اروپا در سال ۲۰۲۴، کانلی از کلر دالی در حوزه انتخابیه دوبلین حمایت کرد.

مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری ۲۰۲۵

نوشتار اصلی: انتخابات ریاست‌جمهوری ایرلند (۲۰۲۵)

در ۱۱ ژوئیه ۲۰۲۵، کانلی اعلام کرد که به عنوان نامزد در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۵ نامزد خواهد شد. سوسیال دموکرات‌ها بلافاصله حمایت خود را از نامزدی او اعلام کردند. علاوه بر این، کانلی توسط مردم قبل از سود، 100% Redress و چندین عضو مستقل Oireachtas حمایت می‌شود. او در ۱۶ ژوئیه نامزدی خود را برای ریاست جمهوری آغاز کرد.

در ۱۷ ژوئیه، اعضای جنبش همبستگی ایرلند و سوریه از حزب کارگر خواستند که به دلیل سفر کانلی به سوریه در سال ۲۰۱۸، از کمپین او حمایت نکنند در حالی که در ۱۸ ژوئیه، جیمی گورین، عضو شورا (برادر ورونیکا گورین، روزنامه‌نگار ترور شده)، اظهار داشت که کانلی به دلیل «اشتباه فاحش» خود در حمایت از نامزدی جما اودوهرتی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۸، گزینه مناسبی برای ریاست جمهوری نیست. کانلی با اشاره به کار گذشته اودوهرتی در روزنامه‌نگاری تحقیقی و در عین حال فاصله گرفتن از دیدگاه‌های اودوهرتی، از تلاش اودوهرتی برای شرکت در انتخابات حمایت کرده بود. گورین به ویژه با توجه به فعالیت‌های راست افراطی اودوهرتی در سال‌های بعد و ادعاهای مکرر او مبنی بر دست داشتن دولت در قتل ورونیکا گورین، از او انتقاد کرد. کانلی پاسخ داد: «من [او'دوهرتی] را شخصاً نمی‌شناختم، اما نقش او را می‌دانستم و وقتی زمانش رسید، او را نامزد کردم. این به معنای حمایت من از او نبود. قضاوت من در آن زمان درست بود. آیا از اتفاقی که در رابطه با او افتاده پشیمانم؟ کاملاً. آیا به هر نحوی از او حمایت می‌کنم؟ به هیچ وجه.»

در ۳۱ ژوئیه، کانلی حمایت و پشتیبانی حزب کارگر را به دست آورد و ۱۳ عضو دیگر اویراختاس را به اردوگاه خود آورد.

دیدگاه‌های سیاسی

منابع رسانه‌ای، کانلی را یک چپ‌گرای مستقل توصیف کرده‌اند، در ماه مه ۲۰۲۵، فینیکس کانلی را به عنوان یک «سوسیالیست قدیمی» توصیف کرد که در دوران عضویتش در حزب کارگر به عنوان «چپ‌گرا» و یک «جمهوری‌خواه ایرلندی» شناخته می‌شد. کلر دالی و میک والاس به عنوان متحدان سیاسی کانلی شناخته شده‌اند و کانلی رسماً از دالی در مبارزات انتخاباتی مجدد اروپایی خود در سال ۲۰۲۴ حمایت کرد.

او از همه‌پرسی سال ۲۰۱۳ در مورد اصلاحات دادگاه ایرلند حمایت کرد و گفت که تصویب همه‌پرسی «ایمان او را به دموکراسی تجدید کرد».

در سال ۲۰۱۸، کانلی از لغو هشتمین متمم قانون اساسی که به اویراچتاس اجازه قانون‌گذاری برای سقط جنین را می‌داد، حمایت کرد و از قانونی شدن سقط جنین تا ۱۲ هفته حمایت کرد.

در آوریل ۲۰۲۵، کانلی از جمله معترضان به ایجاد یک مزرعه بادی فراساحلی در سواحل شهرستان گالوی و شهرستان کلر بود.

امور خارجه

در سال ۲۰۲۵، نشریه پولیتیکو دیدگاه‌های سیاست خارجی کانولی را طرفدار بی‌طرفی، «اغلب ضد غرب» و ضد ناتو توصیف کرد، در حالی که انتقاد «تند» او از اسرائیل را نیز برجسته نمود. در آوریل ۲۰۲۵، کانولی در مجلس نمایندگان گفت: «من همه ما را به چالش می‌کشم تا برخیزیم و جلوی نسل‌کشی که به نام ما در حال وقوع است را بگیریم، زیرا ما همدست هستیم» در حالی که در ژوئیه همان سال، او اسرائیل را در بحبوحه جنگ غزه «دولت نسل‌کش» نامید. کانولی در حالی که از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۵ شهردار گالوی بود، در مخالفت با جنگ عراق صحبت کرد. در سال ۲۰۱۷، او در مجلس نمایندگان علیه تحریم‌های سوریه صحبت کرد. در سال ۲۰۲۲، طی یک مناظره در پارلمان ایرلند (Dáil) در مورد تهاجم روسیه به اوکراین، کانلی ادعا کرد که «ناتو نقش نفرت‌انگیزی در پیشروی به سمت مرز و مشارکت در جنگ‌طلبی ایفا کرده است. ایرلند در بسیاری از سطوح ریاکار بوده است.»

کانلی نگرانی خود را در مورد به چالش کشیده شدن بی‌طرفی ایرلند ابراز کرده است؛ در سال ۲۰۲۵، او گفت که صلح ایرلند «توسط مجتمع صنعتی نظامی جنگ‌طلب» تهدید می‌شود

کانولی در همه‌پرسی سال ۲۰۰۲ با تصویب پیمان نیس و در هر دو همه‌پرسی با تصویب پیمان لیسبون مخالفت کرد. کانولی اتحادیه اروپا را دارای «دستور کار آشکار نئولیبرال» دانسته و گفته است که نگران نظامی شدن اتحادیه اروپا است. کانولی از اورزولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، انتقاد کرده است. کانولی پس از اظهارات فون در لاین در حمایت از اسرائیل در آوریل ۲۰۲۳، اعلام کرد که «از اروپایی بودن خود شرمسار است». در اوت ۲۰۲۵، کانولی اظهار داشت که خود را یک «اروپایی‌گرا» نمی‌داند و خود را «اروپایی متعهد» نامید.

زندگی شخصی

کانلی که اصالتاً اهل شانتالا است، از سال ۱۹۸۸ در کلداگ زندگی می‌کند و متأهل و دارای دو فرزند است. او که شغلش وکالت است، پیش از این نیز به عنوان روان‌شناس بالینی در هیئت بهداشت غربی در بالیناسلو، گالوی و کانمارا کار می‌کرد. او یک گیلگئور است.