کاترین هپبورن
کاترین هپبورن | |
---|---|
![]() تصویر تبلیغاتی از استودیوی امجیام، ح. ۱۹۴۱ | |
نام در زمان تولد | کاترین هوتون هپبورن |
زادهٔ | ۱۲ مهٔ ۱۹۰۷ هارتفورد، کنتیکت، ایالات متحده |
درگذشت | ۲۹ ژوئن ۲۰۰۳ (۹۶ سال) فنویک، کانکتیکات، ایالات متحده |
آرامگاه | گورستان سدر هیل، هارتفورد، کنتیکت |
محل تحصیل | کالج برین مار |
پیشه | بازیگر |
سالهای فعالیت | ۱۹۲۸–۱۹۹۴ |
همسر(ها) | لودلو اوگدن اسمیت (ا. ۱۹۲۸–۱۹۳۴) |
شریک(های) زندگی | اسپنسر تریسی (۱۹۴۱–۱۹۶۷؛ مرگ) |
والدین |
|
خانواده | هوتن |
کاترین هوتن هپبورن (انگلیسی: Katharine Houghton Hepburn؛ ۱۲ مهٔ ۱۹۰۷ – ۲۹ ژوئن ۲۰۰۳) بازیگر آمریکایی بود. او بیش از ۶۰ سال بهصورت حرفهای در زمینهٔ بازیگری فعالیت داشت و در طول این مدت، بانوی اول هالیوود بود.[۱] هپبورن برای روحیهای همراه با استقلال سرسختانه و شخصیت پرشور و شوقی که داشت، معروف بود. او شخصیتی سینمایی از خود پرورش داد که با تصویر عمومی خود مطابق بود و مرتباً نقش زنان بااراده و پیچیده را ایفا میکرد.[۲] آثارش طیفی از ژانرها، از کمدی اسکروبال گرفته تا درام ادبی را در بر میگرفت و برایش افتخارات گوناگونی از جمله چهار جایزهٔ اسکار در رشتهٔ بهترین بازیگر زن کسب کرد—بیش از هر بازیگری.[۳] انستیتوی فیلم آمریکایی در سال ۱۹۹۹ از هپبورن بهعنوان بزرگترین ستارهٔ زن در سینمای کلاسیک هالیوود یاد کرد.[۴]
فعالیت بازیگری هپبورن هنگام تحصیل در کالج برین مار آغاز شد. نقدهای مثبت برای فعالیت در برادوی باعث شد مورد توجه هالیوود قرار بگیرد. سالهای اولیهٔ حضور او در سینما و کسب جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر زن برای شکوه صبح (۱۹۳۳)، برایش شهرت بینالمللی را در پی داشت. این روند با مجموعهای از شکستهای تجاری تداوم یافت که در کمدی تحسینشدهٔ پرورش بیبی (۱۹۳۸) به اوج خود رسیده بود. او برنامهٔ بازگشتی را برای خودش طرح کرد و در ادامه قراردادی را با آر.ک. ئو ردیو پیکچرز خرید و امتیاز انتشار سینمایی نمایشنامهٔ داستان فیلادلفیا را کسب کرد. مدتی بعد این امتیاز را به شرط آنکه یک ستاره باشد فروخت.[۵] او برای فیلم کمدی داستان فیلادلفیا (۱۹۴۰) برای سومین بار نامزد دریافت جایزهٔ اسکار شد. هپبورن در دههٔ ۱۹۴۰ با مترو گلدوین مایر قرارداد بست. حرفهاش در آنجا بر رابطهاش با اسپنسر تریسی متمرکز بود. این رابطه بهمدت ۲۶ سال و با ساخت ۹ فیلم به طول انجامید.[۶]
هپبورن در نیمهٔ دوم زندگی خودش را به چالش کشید. او به بازی در نمایشهای تئاتر ویلیام شکسپیر و طیفی از نقشهای ادبی پرداخت و در آن زمان جایگاهی را یافت که در آن نقش پیردختران میانسال را ایفا میکرد؛ مانند ملکه آفریقایی (۱۹۵۱) که با این نقش مورد پذیرش عموم مردم قرار گرفت.[۷] هپبورن سه جایزهٔ اسکار دیگر برای نقشآفرینیهایش در حدس بزن چهکسی برای شام میآید (۱۹۶۷)، شیر در زمستان (۱۹۶۸) و کنار برکه طلایی (۱۹۸۱) کسب کرد. او در دههٔ ۱۹۷۰ شروع به حضور در فیلمهای تلویزیونی کرد که بعدها به کانون حرفهٔ او تبدیل شد. آخرین حضور او بر روی پردهٔ سینما در ۸۷ سالگی بود. در پی گذراندن دورهای از بیماری و عدم فعالیت، هپبورن در سال ۲۰۰۳ و در ۹۶ سالگی درگذشت.[۸]
هپبورن بهطور آشکار از استفادهشدن خود برای ماشین تبلیغاتی هالیوود اجتناب میکرد و از انتظاراتی که مردم از سبک زنان در نظام اجتماعی داشتند، پیروی نمیکرد. او رکگو، قاطع و چابک بود و پیش از اینکه برای زنان مد روز شود، شلوار میپوشید.[۹][۱۰] او در دوران جوانی مدت کوتاهی ازدواج کرد اما پس از آن بهصورت مستقل زندگی میکرد.[۱۱] هپبورن با سبک زندگی نامتعارفش و شخصیتهای مستقلی که به روی پردهٔ سینما آورد، مظهر «زن مدرن» در قرن بیستم ایالات متحده بود و از او به عنوان یک چهرهٔ فرهنگی بانفوذ یاد میشود.[۱۱][۱۲]
زندگینامه[ویرایش]
کاترین هپبورن در سال ۱۹۰۷ در کنتیکت آمریکا متولد شد و بازی در سینما را از سال ۱۹۳۲ با فیلم «لایحه طلاق» آغاز کرد. کاترین هپبورن بهویژه در دو دهه ۳۰ و ۴۰ میلادی، حرف نخست را در عرصه سینمای هالیوود میزد. هپبورن یکی از پرافتخارترین بازیگران سینمای جهان است. او ۴ جایزه اسکار را از آن خود کرد و ۸ بار دیگر نامزد دریافت این جایزه بود اما اعتقادی به جایزه نداشت. کاترین هپبورن یک نماد مُد است، اما اقدام او سبب تغییر باور مردم نسبت به زنانگی شد. یکی از اقدامات او این بود که پوشش زنان را به چالش کشید. هالیوود در بین سالهای ۱۹۳۰ تا ۱۹۴۰ بیشتر زنان را با پیراهن و دامن نشان میداد، اما کاترین شلوار میپوشید. او همچنین به عنوان یک زن مستقل در حین بازی، خودش کنترل کار را به دست میگرفت، موضوعی که تا آن زمان معمول نبود.
او بارها با اسپنسر تریسی همبازی بود و سرانجام با او زندگی مشترکی آغاز کرد. این دو یکی از بهترین زوجهای بازیگری تاریخ سینما را خلق کردند. او زمانی گفت: من زندگی بسیار خوبی دارم اما در مقایسه با زندگی پدر و مادرم من بسیار خستهکننده و کسالتآور هستم. کاترین هوتن نمایشنامهنویس آمریکایی خواهرزادهٔ وی میباشد.
فیلمشناسی[ویرایش]
سال | عنوان | نقش |
---|---|---|
۱۹۳۲ | A Bill of Divorcement | سیدنی فرفیلد |
۱۹۳۳ | Christopher Strong | لیدی سینتیا دارینگتون |
۱۹۳۳ | شکوه صبح | ایوا لاولیس |
۱۹۳۳ | زنان کوچک | ژوزفین "جو" مارس |
۱۹۳۴ | اسپیتفایر | ترایگر هیکس |
۱۹۳۴ | The Little Minister | بابی |
۱۹۳۵ | Break of Hearts | کنستانس دین |
۱۹۳۵ | آلیس آدامز | آلیس آدامز |
۱۹۳۵ | Sylvia Scarlett | سیلویا اسکارلت |
۱۹۳۶ | ماری اسکاتلند | ماری، ملکه اسکاتلند |
۱۹۳۶ | A Woman Rebels | پاملا اینلوایت |
۱۹۳۷ | Quality Street | فیبی تروسل |
۱۹۳۷ | در صحنه | تری رندال |
۱۹۳۸ | پرورش بیبی | سوزان ونس |
۱۹۳۸ | عید | لیندا ستون |
۱۹۴۰ | داستان فیلادلفیا | تریسی لرد |
۱۹۴۲ | زن سال | تس هاردینگ |
۱۹۴۲ | Keeper of the Flame | کریستین فارست |
۱۹۴۳ | Stage Door Canteen | کاترین هپبورن |
۱۹۴۴ | Dragon Seed | جید |
۱۹۴۵ | Without Love | جیمی روآن |
۱۹۴۶ | Undercurrent | آن همیلتون |
۱۹۴۷ | The Sea of Grass | لوتی کامرون |
۱۹۴۷ | ترانه عشق | کلارا شومان |
۱۹۴۸ | وضعیت کشور | مری متیوز |
۱۹۴۹ | دنده آدام | آماندا بونر |
۱۹۵۱ | ملکه آفریقایی | رز سایر |
۱۹۵۲ | پت و مایک | پاتریشیا "پت" پمبرتون |
۱۹۵۵ | فصل تابستان | جین هادسون |
۱۹۵۶ | بارانساز | لیزی کاری |
۱۹۵۶ | The Iron Petticoat | وینکا کوولنکو |
۱۹۵۷ | میز | بانی واتسون |
۱۹۵۹ | ناگهان تابستان گذشته | ویولت ونیابل |
۱۹۶۲ | سفر دراز روز در شب | مری تایرون |
۱۹۶۷ | حدس بزن چهکسی برای شام میآید | کریستینا درایتون |
۱۹۶۸ | شیر در زمستان | الینور، دوشس آکیتن |
۱۹۶۹ | The Madwoman of Chaillot | اورلیا، دیوانه شالو |
۱۹۷۱ | The Trojan Women | هکابه |
۱۹۷۳ | A Delicate Balance | اگنس |
۱۹۷۵ | روستر کاگبرن | ایولا گودنایت |
۱۹۷۸ | Olly Olly Oxen Free | خانم پود |
۱۹۸۱ | کنار برکه طلایی | اتل تایر |
۱۹۸۵ | Grace Quigley | گریس کویگلی |
۱۹۹۴ | رابطه عاشقانه | جینی |
جوایز و افتخارات[ویرایش]
هپبورن توسط آکادمی علوم و هنرهای سینما برای اجراهای زیر شناخته شد:
- ششمین دوره جوایز اسکار (۱۹۳۴): بهترین بازیگر زن، برنده, برای شکوه صبح
- هشتمین دوره جوایز اسکار (۱۹۳۶): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای آلیس آدامز
- سیزدهمین دوره جوایز اسکار (۱۹۴۱): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای داستان فیلادلفیا
- پانزدهمین دوره جوایز اسکار (۱۹۴۳): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای زن سال
- بیست و چهارمین دوره جوایز اسکار (۱۹۵۲): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای ملکه آفریقایی
- بیست و هشتمین دوره جوایز اسکار (۱۹۵۶): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای فصل تابستان
- بیست و نهمین دوره جوایز اسکار (۱۹۵۷): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای دلال بیمه
- سی و دومین دوره جوایز اسکار (۱۹۶۰): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای ناگهان تابستان گذشته
- سی و پنجمین دوره جوایز اسکار (۱۹۶۳): بهترین بازیگر زن، نامزدی، برای سفر دراز روز در شب
- چهلمین دوره جوایز اسکار (۱۹۶۸): بهترین بازیگر زن، برنده, برای حدس بزن چهکسی برای شام میآید
- چهل و یکمین دوره جوایز اسکار (۱۹۶۹): بهترین بازیگر زن، برنده, برای شیر در زمستان (مشترکاً به همراه باربارا استرایسند برای دختر شوخ)
- پنجاه و چهارمین دوره جوایز اسکار (۱۹۸۲): بهترین بازیگر زن، برنده, برای روی گلدن پاند
منابع[ویرایش]
- ↑ Higham, Charles (2004) [1975]. Kate: The Life of Katharine Hepburn. New York City, NY: W. W. Norton. ISBN 978-0-393-32598-0.
- ↑ Kanin, Garson (1971). Tracy and Hepburn: An Intimate Memoir. New York City, NY: Viking. ISBN 978-0-670-72293-8.
- ↑ Horton, Ros; Simmons, Sally (2007). Women Who Changed the World. London: Quercus Publishing Plc. ISBN 978-1-84724-026-2.
- ↑ "AFI's 100 Years...100 Stars". American Film Institute. June 16, 1999. Archived from the original on January 13, 2013. Retrieved October 17, 2009.
- ↑ Dickens, Homer (1990) [1971]. The Films of Katharine Hepburn. New York City, NY: Carol Publishing Group. ISBN 978-0-8065-1175-7.
- ↑ Hepburn, Katharine (1991). Me: Stories of My Life. New York City, NY: Alfred A. Knopf. ISBN 978-0-679-40051-6.
- ↑ Berg, Scott A. (2004) [2003]. Kate Remembered: Katharine Hepburn, a Personal Biography. London: Pocket. ISBN 978-0-7434-1563-7.
- ↑ Teather, David (June 30, 2003). "Katharine Hepburn, film star for 60 years, dies at 96". The Guardian. Archived from the original on August 27, 2013. Retrieved October 21, 2011.
- ↑ Herman-Cohen, Valli (July 1, 2003). "The fashion rebel". Los Angeles Times. Archived from the original on January 13, 2012. Retrieved October 3, 2011.
- ↑ Kanin 1971, p. 271.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ Berg 2004, p. 17.
- ↑ "100 Most Important Women of the 20th Century". Barnes & Noble. Archived from the original on April 14, 2015. Retrieved October 4, 2011. Hepburn is pictured on the book cover.
- Private World of Katharine Hepburn, by John Bryson, Random House Value Publishing, 1994
- How to Hepburn: Lessons on Living from Kate the Great, by Karen Karbo, Bloomsbury Publishing, USA, 2007
- «زنانی که دنیا را تغییر دادند». بیبیسی فارسی. ۸ فوریهٔ ۲۰۱۸. دریافتشده در ۸ فوریهٔ ۲۰۱۸.
پیوند به بیرون[ویرایش]
![]() |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ کاترین هپبورن موجود است. |
![]() |
مجموعهای از گفتاوردهای مربوط به کاترین هپبورن در ویکیگفتاورد موجود است. |
- کاترین هپبورن در IMDb
- کاترین هپبورن در بانک اطلاعات اینترنتی برادوی
- کاترین هپبورن در تیسیام
- اخبار و تفاسیر موجود در گاردین دربارهٔ کاترین هپبورن
- کاترین هپبورن
- بازیگران تئاتر زن اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران تلویزیون زن اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران زن آمریکایی نمایشنامههای شکسپیر
- بازیگران زن اهل کنتیکت
- بازیگران زن اهل هارتفورد، کنتیکت
- بازیگران زن رادیو اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران زن سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران زن فیلم اهل ایالات متحده آمریکا
- بازیگران قراردادی مترو گلدوین مایر
- برندگان بهترین بازیگر زن جام ولپی
- برندگان جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن
- برندگان جایزه امی ساعات پربیننده برای بهترین بازیگر زن در مجموعه کوتاه یا فیلم تلویزیونی
- برندگان جایزه بهترین بازیگر زن بفتا
- برندگان جایزه دیوید دی دوناتلو
- برندگان جایزه مرکز کندی
- بیخدایان اهل ایالات متحده آمریکا
- بیخدایان سده ۲۰ (میلادی)
- بیخدایان سده ۲۱ (میلادی)
- خاطرهنویسان زن اهل ایالات متحده آمریکا
- دانشآموختگان کالج برین مار
- درگذشتگان ۲۰۰۳ (میلادی)
- درگذشتگان به علت سرطان در کنتیکت
- درگذشتگان به علت سرطان مری
- دموکراتهای اهل کالیفرنیا
- دموکراتهای اهل کنتیکت
- دموکراتهای اهل نیویورک
- زادگان ۱۹۰۷ (میلادی)
- فمینیستهای اهل ایالات متحده آمریکا
- خاطرهنویسان سده ۲۰ (میلادی) اهل ایالات متحده آمریکا
- برندگان جشنواره فیلم کن برای بهترین بازیگر زن