پرش به محتوا

کاترین بریا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کاترین بریا
زادهٔ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۴۸ ‏(۷۷ سال)
برسوویر, دو-سور، فرانسه
پیشه(ها)کارگردان فیلم، فیلم‌نامه‌نویس، رمان‌نویس

کاترین بِریّا (فرانسوی: Catherine Breillat‎؛ زادهٔ ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۴۸) کارگردان فیلم، هنرپیشه، رمان‌نویس و استاد سینمای مؤلف اهل فرانسه است. بریا فیلمسازی پیشرو محسوب می‌شود.

از فیلم‌هایش می‌توان به رمانس ، یک دختر واقعاً جوان و دختر چاق اشاره کرد.

زندگی و حرفه

[ویرایش]

برییا در برسویر، دو-سور متولد شد و در نیور بزرگ شد. او در دوازده سالگی پس از تماشای فیلم خاک‌اره و پولک اثر اینگمار برگمان تصمیم گرفت نویسنده و کارگردان شود زیرا احساس کرد «بدن خیالیش» را در شخصیت آنا با بازی هاریت آندرشون یافته‌است.خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب تمام کنندهٔ </ref> بدون برچسب <ref> ().

بریا برای فیلم‌هایی شناخته می‌شود که بر مسائل جنسی، صمیمیت، تعارض جنسیتی و رقابت‌های خواهر و برادری تمرکز دارند. او به دلیل نمایش‌های صریح از سکس و خشونت همواره جنجال‌برانگیز بوده‌است. وی بازیگر پورنوگرافی روکو سیفردی را در دو فیلم خود یعنی رمانس و کالبدشناسی دوزخ به کار گرفت. رمان‌های او از پرفروش‌ترین رمان‌ها بوده‌اند.

کار او به ژانر سینمای بدن (cinéma du corps / cinema of the body) نسبت داده می‌شود.[۱] در مصاحبه‌ای با نشریه Senses of Cinema، او کارگردان دیوید کراننبرگ را فیلمسازی معرفی کرد که از نظر رویکرد به نمایش جنسیت در سینما با خودش هم‌راستا می‌داند.[۲]

هرچند بریا بیشتر وقتش را پشت دوربین می‌گذراند اما در چند فیلم نیز بازی کرده‌است. نخستین حضور سینمایی او در فیلم آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲) ساختهٔ برناردو برتولوچی در نقش «موشت»، یک خیاط و در کنار خواهرش ماری-هلن بریا بود.

در سال ۲۰۰۴، بریا دچار خونریزی مغزی و سکته شد که نیمهٔ چپ بدنش را فلج کرد.[۳]پس از پنج ماه بستری بودن و یک روند آهستهٔ توان‌بخشی، او به‌تدریج به کار بازگشت و فیلم آخرین معشوقه را در سال ۲۰۰۷ ساخت. این فیلم یکی از سه فیلم فرانسوی بود که آن سال به‌طور رسمی در جشنواره کن انتخاب شد.

در سال ۲۰۰۷، بریا با کلاهبردار بدنام کریستوف روکانکور آشنا شد و به او پیشنهاد داد که نقش اصلی فیلمی را بازی کند که بر اساس رمان خودش Bad Love ساخته می‌شد؛ فیلمی که قرار بود او در کنار نائومی کمپبل نقش‌آفرینی کند.[۴] اندکی بعد، او ۲۵ هزار یورو به روکانکور پرداخت تا فیلمنامه‌ای با عنوان La vie amoureuse de Christophe Rocancourt (زندگی عاشقانهٔ کریستوف روکانکور) بنویسد و در طول یک سال و نیم بعدی، وام‌هایی به مبلغ ۶۷۸ هزار یورو دیگر نیز به او داد.[۵] در ۲۰۰۹، بریا کتابی منتشر کرد و در آن مدعی شد که روکانکور از ضعف ذهنی او سوءاستفاده کرده‌است، چرا که او هنوز در حال بهبودی از سکته بود.[۶] عنوان کتاب Abus de faiblesse (سوءاستفاده از ضعف) است؛ یک اصطلاح حقوقی فرانسوی که معمولاً به همین صورت ترجمه می‌شود.[۷] در ۲۰۱۲، روکانکور به جرم سوءاستفاده از ضعف در تصاحب پول بریا محکوم و روانه زندان شد.[۵]

در سپتامبر ۲۰۱۰، دومین فیلم افسانه‌ای بریا با عنوان زیبای خفته (The Sleeping Beauty) در بخش «اوریزونتی» جشنواره فیلم ونیز (دوره ۶۷) به نمایش درآمد.[۸]

تا سال ۲۰۱۱، با وجود آن‌ که بریا به پروژه‌های دیگری پرداخته بود، همچنان امیدوار بود که فیلم Bad Love را بسازد اما هنوز موفق به یافتن سرمایه‌گذاری نشده بود.[۹] با این حال، اقتباس سینمایی از کتاب Abus de faiblesse که خود او کارگردانی کرد و ایزابل هوپر در آن بازی داشت در ۲۰۱۲ آغاز شد و در جشنواره بین‌المللی فیلم تورنتو ۲۰۱۳ به نمایش درآمد.[۱۰][۱۱]

نکته‌ای که بارها دربارهٔ آثار بریا ذکر شده این است که: «بریا همچنان به استفاده از پلان-سکانس‌های طولانی پایبند است، به‌ویژه در صحنه‌های مربوط به مذاکرات جنسی. این تکنیک هم مهارت بازیگرانش را برجسته می‌سازد و هم بر جنبه‌های سیاسی و فلسفی سکس تأکید می‌کند. برای نمونه در فیلم‌های دختر چاق و رمانس صحنه‌های کلیدی جنسی بیش از هفت دقیقه بدون قطع ادامه دارند.[۱۲]

فیلم‌شناسی

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ Palmer, Tim, Brutal Intimacy: Analyzing Contemporary French Cinema, Wesleyan University Press, 2011.
  2. ↑ Murphy, Kevin (February 2005). "Hell's Angels: An Interview with Catherine Breillat on Anatomy of Hell". Senses of Cinema. Retrieved 6 July 2018.
  3. ↑ "Quand Christophe Rocancourt et Catherine Breillat se dechirent" Le Parisien; Thursday 9 July 2009, p. 13
  4. ↑ Secher, Benjamin (5 April 2008). "Catherine Breillat: 'All true artists are hated'". The Telegraph. Retrieved 15 January 2013.
  5. ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ de Mallevoüe, Delphine (18 February 2012). "Christophe Raconcourt sort de prison et prépare un livre". Le Figaro (به فرانسوی). Retrieved 15 January 2013.
  6. ↑ Groves, Don (9 August 2010). "Breillat's new twist on Sleeping Beauty". SBS. Archived from the original on 19 April 2013. Retrieved 15 January 2013.
  7. ↑ Roxo, Alexandra (7 July 2011). "A Conversation with Catherine Breillat (THE SLEEPING BEAUTY)". Hammer to Nail. Retrieved 15 January 2013.
  8. ↑ Lyman, Eric J., "'La Belle endormie' to premiere at Venice fest", "The Hollywood Reporter", 19 July 2010 [۱] Access date: Thursday 19 August 2010.
  9. ↑ Kohn, Eric (6 July 2011). "'Sleeping Beauty' Director Catherine Breillat: 'To Be An Artist is To Be Alone.'". Indiewire. SnagFilms. Retrieved 15 January 2013.
  10. ↑ Keslassy, Elsa (12 January 2012). "Breillat to helm 'Abus de faiblesse'". Variety. Retrieved 15 January 2013.
  11. ↑ Kolesnikov-Jessop, Sonia (12 December 2012). "Isabelle Huppert Hopes to Work With More Asian Film Directors". ARTINFO. Louise Blouin Media. Retrieved 15 January 2013.
  12. ↑ Conway, Kelley (27 January 2015). Sexually Explicit French Cinema: Genre, Gender, and Sex. John Wiley & Sons. pp. 461–480. ISBN 9781444338997.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Catherine Breillat». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ اکتبر ۲۰۱۶.

آیکون خرد

این یک مقالهٔ خرد کارگردان فیلم است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کاترین_بریا&oldid=42705983»