ژوزه پسیرو
![]() پسیرو در زمان هدایت براگا سال ۲۰۱۶ | |||
اطلاعات شخصی | |||
---|---|---|---|
نام کامل | ژوزه ویتور دوس سانتوس پسیرو[۱] | ||
زادروز | ۴ آوریل ۱۹۶۰ (۶۵ سال)[۱] | ||
زادگاه | کوروچه، پرتقال | ||
پست | مهاجم | ||
اطلاعات باشگاهی | |||
باشگاه کنونی | زمالک (سرمربی) | ||
باشگاههای جوانان | |||
۱۹۷۷–۱۹۷۹ | Coruchense | ||
باشگاههای حرفهای* | |||
سالها | باشگاهها | بازی† | (گل)† |
۱۹۷۹–۱۹۸۰ | Cartaxo | ||
۱۹۸۰–۱۹۸۲ | Coruchense | ||
۱۹۸۲–۱۹۸۳ | Oriental | ||
۱۹۸۳–۱۹۸۴ | آمورا | ۶ | (۰) |
۱۹۸۴–۱۹۸۷ | Oriental | ۵۱ | (۳) |
۱۹۸۷–۱۹۸۸ | Samora Correia | ۳۳ | (۷) |
۱۹۸۸–۱۹۸۹ | باشگاه ورزشی تورئنسه | ۵ | (۱) |
۱۹۸۹–۱۹۹۱ | União Santarém | ||
۱۹۹۱–۱۹۹۲ | Alcanenense | ||
۱۹۹۲–۱۹۹۴ | União Santarém | ||
دوران مربیگری | |||
۱۹۹۲–۱۹۹۴ | União Santarém | ||
۱۹۹۴–۱۹۹۶ | União Montemor | ||
۱۹۹۶–۱۹۹۹ | Oriental | ||
۱۹۹۹–۲۰۰۳ | ناسیونال | ||
۲۰۰۳–۲۰۰۴ | رئال مادرید (دستیار) | ||
۲۰۰۴–۲۰۰۵ | اسپورتینگ | ||
۲۰۰۶–۲۰۰۷ | الهلال | ||
۲۰۰۷–۲۰۰۸ | پاناتینایکوس | ||
۲۰۰۸ | راپید بخارست | ||
۲۰۰۸–۲۰۰۹ | راپید بخارست | ||
۲۰۰۹–۲۰۱۱ | عربستان سعودی | ||
۲۰۱۲–۲۰۱۳ | براگا | ||
۲۰۱۳–۲۰۱۵ | الوحده امارات | ||
۲۰۱۵–۲۰۱۶ | الاهلی مصر | ||
۲۰۱۶ | پورتو | ||
۲۰۱۶ | براگا | ||
۲۰۱۷ | الشارجه | ||
۲۰۱۸ | ویتوریا گیماریش | ||
۲۰۱۸ | اسپورتینگ | ||
۲۰۲۰–۲۰۲۱ | ونزوئلا | ||
۲۰۲۲–۲۰۲۴ | نیجریه | ||
۲۰۲۵– | زمالک | ||
|
ژوزه پسیرو (انگلیسی: José Peseiro؛ زادهٔ ۴ آوریل ۱۹۶۰) بازیکن سابق و سرمربی ۶۴ ساله فوتبال اهل پرتغال است.
پس از طی دوران بیحاشیه به عنوان بازیکن، به عنوان مربیگری در چندین باشگاه در کشورش ادامه داد، وی در اسپورتینگ لیسبون پرتغال و در کشورهای اروپای شرقی و عربی کار کرده است و سابقه هدایت تیم ملی عربستان سعودی و نیجریه را داشته است.
دوران مربیگری
[ویرایش]آغاز
[ویرایش]پسیرو هشت سال اول خود را به عنوان مربی در ردههای سوم و چهارم فوتبال پرتغال گذراند و در آخرین تیم خود به عنوان بازیکن-مربی شروع به کار کرد. در تابستان۱۹۹۹، او در ناسیونال منصوب شد، که او کمک کرد تا تنها در سه فصل به لیگ برتر صعود کند.. در فصل ۲۰۰۲–۲۰۰۳ او تیم را به مقام یازدهم نهایی رساند.[۲][۳]
در ۲۰۰۳–۲۰۰۴، پسیرو به عنوان دستیار به کارلوس کی روش در رئال مادرید کمک کرد[۴]
اسپورتینگ لیسبون
[ویرایش]پسیرو برای فصل ۲۰۰۴–۲۰۰۵ با اسپورتینگ لیسبون قرارداد امضا کرد. پس از کسب سه باخت و دو تساوی در ۹ بازی ابتدایی خود، تیم در نهایت با ۶۱ امتیاز در رده سوم قرار گرفت[۵]
در شروع فصل ۲۰۰۵–۲۰۰۶، توسط اودینزه از لیگ قهرمانان اروپا حذف شدند، و پس از سقوط به جام یوفا، بلافاصله توسط هالمستاد حذف شدند. در ۱۶ اکتبر ۲۰۰۵، پس از شکست خانگی مقابل آکادمیکا د کویمبرا که باعث شد اسپورتینگ به رده هفتم سقوط کند، وی استعفا داد.[۶][۷]
اروپای شرقی
[ویرایش]در فصل ۲۰۰۷، پسیرو به عنوان سرمربی پاناتینایکوس یونان انتخاب شد. پس از شکست در قهرمانی سوپر لیگ یونان و همچنین باخت سنگین ۴ بر۰ در برابر المپیاکوس در جام داخلی، او مجبور به کنارهگیری شد.[۸][۹]
در ژوئن ۲۰۰۸، پسیرو قراردادی سه ساله با باشگاه رومانیایی راپید بخارست امضا کرد. در ۲ اکتبر، پس از حذف از جام یوفا توسط ولفسبورگ، او اخراج شد. وی تا چند روز بعد دوباره به کار خود بازگردانده شد. او در نهایت در ۱۲ ژانویه ۲۰۰۹، پس از عدم توافق بر سر یک قرارداد جدید استعفا داد.[۱۰][۱۱]
عربستان سعودی
[ویرایش]پسیرو در سال ۲۰۰۹ و در جریان رقابتهای مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰، جانشین ناصر الجوهر در هدایت تیم ملی عربستان سعودی شد. اولین بازی او در ۲۸ مارس انجام شد. پس از شکست ۲–۱ مقابل سوریه در افتتاحیه جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱ وی از وظایف خود برکنار شد[۱۲][۱۳]
براگا
[ویرایش]در ۳ ژوئن ۲۰۱۲، پسیرو بعنوان سرمربی در براگا منصوب شد. و او پس از دفع اودینزه در ضربات پنالتی، برای دومین بار در تاریخ خود به مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت.
در پایان مبارزات انتخاباتی، براگا در رتبه چهارم در لیگ قرار گرفت و پسیرو برای فسخ قرارداد با مدیریت باشگاه به توافق رسیدند[۱۴][۱۵]
الوحده و الاهلی امارات
[ویرایش]پسیرو از ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳ تا ۱۱ ژانویه ۲۰۱۵ در لیگ برتر امارات کار کرد.. در۱۰ دسامبر ۲۰۱۴ الوحده در برابر العین ۴ بر ۰ شکست خورد.[۱۶] وی در ۹ اکتبر قرارداد خود را با الاهلی امارات اعلام کرد.. پس از شنیدن این خبر، طرفداران به این تصمیم بر اساس رزومه ضعیف او اعتراض کردند[۱۷][۱۸]
بازگشت به پرتغال و مربیگری در الشارجه امارات
[ویرایش]در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۶، پس از قطع روابط با تیم مصری، پسیرو جایگزین جولن لوپتگی در پورتو شد.. او نسبت به سرمربی قبلی امتیازات بیشتری از دست داد و همچنین در ضربات پنالتی فینال کاپ پرتغال به تیم سابقش براگا باخت.[۱۹]
در ۶ ژوئن ۲۰۱۶، پسیرو قراردادی دو ساله با براگا امضا کرد. در ۱۴ دسامبر، پس از شکستهای متوالی خانگی که منجر به حذف از لیگ اروپا و جام پرتغال شد، به ترتیب مقابل شاختار دونتسک (۲–۴) و کوویلا (۱–۲)، او اخراج شد.[۲۰]
پسیرو در ژانویه ۲۰۱۷ با شارجه به لیگ امارات بازگشت. الشارجه ۵ بر ۱ مقابل الوحده امارات شکست سنگینی متحمل شد[۲۱] و ۹ ماه بعد پس از شروع ضعیف فصل جدید وی از هدایت تیم الشارجه اخراج شد.[۲۲]
در ژوئیه ۲۰۱۸، پسیرو پس از ۱۳ سال دوری به اسپورتینگ بازگشت، در ۱ نوامبر، به دنبال عملکرد ضعیف و باخت ۱–۲ خانگی مقابل استوریل در مرحله گروهی جام اتحادیه پرتغال، او از وظایف خود برکنار شد.[۲۳] فوریه بعد، او به خانه رفت تا قراردادی را با ویتوریا گیماراس تا ژوئن ۲۰۱۹ امضا کند، که یک سال زودتر از پایان قرارداد با توافق دوجانبه آن را لغو کرد.[۲۴]
ونزوئلا
[ویرایش]پسیرو در ۴ فوریه ۲۰۲۰ به وظایف تیم ملی بازگشت. او اولین بازی خود را در ۹ اکتبربا نتیجه ۳–۰ مقابل کلمبیا در مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۲ شکست خورد. کلمبیا توسط هموطن اش کارلوس کی روش رهبری میشد[۲۵]
در کوپا آمه ریکا ۲۰۲۱ برزیل، ونزوئلا با دو تساوی و دو شکست از مرحله گروهی حذف شد. او در ماه اوت استعفا داد، زیرا بیش از یک سال بود که در بحبوحه بحران اقتصادی کشور آمریکای جنوبی حقوق نگرفته بود[۲۶]
نیجریه
[ویرایش]در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۱، پسیرو با فدراسیون فوتبال نیجریه به توافق شفاهی دست یافت تا جانشین گرنوت رور در راس تیم ملی شود.
در ۱۵ مه ۲۰۲۲، پسیرو سرانجام به عنوان سرمربی جدید منصوب شد. او در جام ملتهای آفریقا ۲۰۲۳ نایب قهرمان شد و ۲–۱ مقابل ساحل عاج شکست خورد.[۲۷] پسیرو در ۲۲ مسابقه بعنوان سرمربی نیجریه ایفای وظیفه کرد و با ۱۱ پیروزی، ۴ تساوی، و ۷ شکست و میانگین امتیازگیری ۱٫۶۸ امتیاز به ازای هر مسابقه، در ۱ مارس ۲۰۲۴ سمت خود بعنوان سرمربی نیجریه را از دست داد.[۲۸][۲۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ژوزه پسیرو در WorldFootball.net
- ↑ "MAISFUTEBOL". Maisfutebol (به پرتغالی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «Um salto de leão». O MIRANTE | Um salto de leão. (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ Agencias (2003-07-09). "Queiroz presenta a Peseiro y Di Salvo". Diario AS (به اسپانیایی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «Últimas - notícias, política, opinião». Jornal i (به پرتغالی). ۲۰۲۵-۰۱-۲۸. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «Do 'milagre de Alkmaar' ao balde de água fria: o percurso de Peseiro em Alvalade». www.record.pt (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "MAISFUTEBOL". Maisfutebol (به پرتغالی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «Peseiro goleado no dérbi da Taça». www.record.pt (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "Futebol: Grécia - José Peseiro demite-se do comando técnico do Panathinaikos". Jornal de Notícias (به پرتغالی). 2008-05-14. Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «Wayback Machine». www.terra.com. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «romenia-rapid-bucareste-cumpre-acordo-com-jose-peseiro».
- ↑ «Saudi Arabia sack coach Jose Peseiro after shock Asian Cup loss - ESPN Soccernet». web.archive.org. ۲۰۱۱-۰۷-۲۹. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "Saudi Arabia look to banish memories of humiliating loss to Japan 10 years ago". Arab News (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «European Football - Braga sack Peseiro despite Cup win - Yahoo Sport». web.archive.org. ۲۰۱۶-۰۸-۰۷. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «abola.pt». web.archive.org. ۲۰۱۲-۱۰-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "José Peseiro - Special matches". www.transfermarkt.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «al-ahly-appoint-jose-peseiro-as-new-manager».
- ↑ «جمهور الأهلی یهتف ویطالب برحیل مجلس محمود طاهر - الأهلی. کوم». new.el-ahly.com. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ Renascença (۲۰۱۶-۰۵-۲۲). «Sp. Braga vence Taça de Portugal - Renascença». Rádio Renascença (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ Renascença (۲۰۱۶-۱۲-۱۵). «Sete meses de Peseiro em Braga. Quase tudo falhou - Renascença». Rádio Renascença (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "José Peseiro - Special matches". www.transfermarkt.com (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ Reporter, Ashley Hammond, Staff (2018-11-01). "Coach Peseiro sacked by Sharjah". Gulf News: Latest UAE news, Dubai news, Business, travel news, Dubai Gold rate, prayer time, cinema (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «José Peseiro despedido». www.record.pt (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ Lusa، Agência. «Vitória de Guimarães anuncia saída de José Peseiro, por mútuo acordo». Observador (به پرتغالی). دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «Colombia goleó a Venezuela en Barranquilla por la primera fecha de las Eliminatorias». infobae (به اسپانیایی). ۲۰۲۰-۱۰-۰۹. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ "Venezuela coach quits after a year with no pay". France 24 (به انگلیسی). 2021-08-20. Retrieved 2025-01-28.
- ↑ Usen, Tom Jones (2024-02-13). "AFCON 2023: Tinubu Confers National Honours On Super Eagles". Channels Television (به انگلیسی). Retrieved 2025-01-28.
- ↑ «Peseiro Quits As Super Eagles Head Coach». Complete Sports (به انگلیسی). ۲۰۲۴-۰۳-۰۱. دریافتشده در ۲۰۲۵-۰۱-۲۸.
- ↑ «/www.transfermarkt.com/jose-peseiro/leistungsdatenDetail/trainer».
پیوند به بیرون
[ویرایش]
ژوزه پسیرو در FootballDatabase.eu (انگلیسی)
- ژوزه پسیرو در ForaDeJogo.net (انگلیسی)
- ژوزه پسیرو در TheFinalBall.com (انگلیسی)
- ژوزه پسیرو در ترنسفرمارکت (مربی) (انگلیسی)
- ژوزه پسیرو در WorldFootball.net (انگلیسی)
- اعضای کادر فنی باشگاه رئال مادرید
- افراد زنده
- بازیکنان سگوندا لیگا
- بازیکنان فوتبال مرد اهل پرتغال
- بازیکنان لیگ دسته دوم فوتبال پرتغال
- زادگان ۱۹۶۰ (میلادی)
- مربیان باشگاه الاهلی مصر
- مربیان باشگاه الشارجه
- مربیان باشگاه پاناتینایکوس
- مربیان باشگاه فوتبال اسپورتینگ پرتغال
- مربیان باشگاه فوتبال الهلال
- مربیان باشگاه فوتبال براگا
- مربیان باشگاه فوتبال پورتو
- مربیان باشگاه فوتبال راپید بخارست
- مربیان باشگاه ورزشی ناسیونال
- مربیان باشگاه ویتوریا گیمارش
- مربیان تیم ملی فوتبال عربستان سعودی
- مربیان تیم ملی فوتبال نیجریه
- مربیان تیم ملی فوتبال ونزوئلا
- مربیان جام ملتهای آسیا ۲۰۱۱
- مربیان سوپر لیگ فوتبال یونان
- مربیان فوتبال اهل پرتغال
- مربیان فوتبال دور از وطن اهل پرتغال
- مربیان فوتبال دور از وطن در امارات متحده عربی
- مربیان فوتبال دور از وطن در رومانی
- مربیان فوتبال دور از وطن در عربستان سعودی
- مربیان فوتبال دور از وطن در مصر
- مربیان فوتبال دور از وطن در نیجریه
- مربیان فوتبال دور از وطن در ونزوئلا
- مربیان فوتبال دور از وطن در یونان
- مربیان لیگ برتر فوتبال پرتغال
- مربیان لیگ برتر فوتبال مصر
- مربیان لیگ حرفهای فوتبال عربستان
- مهاجمان فوتبال مردان
- مهاجمان فوتبال
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در اسپانیا
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در امارات متحده عربی
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در رومانی
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در عربستان سعودی
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در مصر
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در نیجریه
- ورزشکاران دور از وطن اهل پرتغال در یونان