پرش به محتوا

ژنرال اولجی موندوک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
این یک نام کره‌ای است؛ نام خانوادگی اولجی است.

ژنرال اولجی موندوک (هانگول:을지문덕) یک ژنرال ارتش اهل گوگوریو بود. او به عنوان ژنرالی معروف است که تهاجم دوم دودمان سوئی را شکست داد. درسال ۶۱۲ امپراتور یانگ امپراتور سویی ارتش بزرگی را رهبری کرد و به گوگوریو حمله کرد، اما هنگامی که در دژ یودونگ سست شد، او یک گروه ۳۰۵٫۰۰۰ نفری را انتخاب کرد و به پایتخت گوگوریو قلعه پیونگ‌یانگ حمله کرد. اگرچه این گروه تا نزدیک قلعه پیونگ‌یانگ پیشروی کرد، اما همه اینها یک عملیات فریبنده توسط اولجی موندوک بود و به دلیل خستگی و کمبود تدارکات نظامی چاره ای جز عقب نشینی نداشتند. هنگامی که گروه از رودخانه در سالسو (اکنون رودخانه چونچون) عبور کردند، به آنها حمله کردند و آنها را نابود کردند.

ژنرال

اولجی موندوک

ته‌مودال
پرتره‌ای از ژنرال اولجی موندوک
زادهقرن ۶‌ میلادی
پیونگ‌یانگ
درگذشتهنیمه نخست قرن ۷ میلادی
وفاداریگوگوریو
شاخه نظامیارتش
درجهژنرال
جنگ‌ها و عملیات‌هاجنگ‌های گوگوریو –سویی،
نبرد سالسو
خویشاوندانموکچون دان (پدر)
اولجی موندوک
을지문덕
هانگول
을지문덕
هانجا
لاتین‌نویسی اصلاح‌شدهEulji Mundeok
مک‌کیون–ریشاورŬlchi Mundŏk

دوران زندگی

[ویرایش]

هویت

[ویرایش]

از تاریخ تولد و مرگ تا زادگاه و سمت رسمی، همه چیز درباره زندگی او به جز نبرد سالسو ناشناخته است. [۱] او در کوه سوکداسان در پیونگ‌یانگ به دنیا آمد. از جمله تاریخ تولد و مرگ، محل تولد و موقعیت رسمی او، ناشناخته است. برخی می گویند که او فردی تابعیت شده از قبیله ژیان‌بی بوده است، اما هیچ کدام از اینها مبنای دقیقی ندارند. از طرف دیگر، گفته می‌شود که اولجی چنگال کوک «اوتچی» است، به معنای فردی برتر مانند ته‌این، یا اینکه عنوان افتخاری جی(支) برای یک شخص نجیب به خانواده اول (乙) اضافه شده است. خانواده اصیل گوگوریو بود، اما این نیز قابل تایید نیست.‌ در چوسان، آن را به عنوان نام خانوادگی منحصر به فرد بوک گوگوریو شناخته شد. در اصل، سامگوک ساگی، فقط آمده است: «شجره نامه خانواده ناشناخته است، و شخصیت او آرام و قوی بود، و او همچنین دارای تدبیر و مهارت های نوشتن بود». در شرایط بین المللی در این زمان، زمانی که دودمان سوئی چین را در سال ۵۸۹ متحد کرد، توازن قوا به سرعت متمایل شد و تنش ها در حال افزایش بود. در آن زمان، اولجی موندوک وزیر گوگوریو بود.[۲][۳][۴][۵][۶][۷]

نبرد سالسو

[ویرایش]

در ژانویه ۶۱۲، امپراتور یانگ ارتش بزرگی متشکل از ۱٫۰۰۰٫۰۰۰ نفر را رهبری کرد و نیروها را به گوگوریو اعزام کرد.‌ با این حال، پس از بازداشت برای چندین ماه در جبهه دژ یودونگ، در ژوئن (تقویم قمری)، ۳۰۵٫۰۰۰ نفر، از جمله وومون سول، ووجونگمون، سول سه‌وونگ و ویلمون سونگ کشته شدند، ارتش در واحدهای جداگانه سازماندهی نشدند و مستقیم به سمت قلعه پیونگ‌یانگ حرکت کردند. گروه با حمل انواع آذوقه از جمله آذوقه ۱۰۰ روزه، سلاح و پارچه راهپیمایی را آغاز کرد، اما سربازان نتوانستند وزن را تحمل کنند و مخفیانه آنها را دور انداختند. بنابراین تنها چیزی که به دست آوردند رودخانه یالو بود، حتی اگر به آن رسیدند، از کمبود غذا رنج بردند.

در این زمان، اولجی موندوک به دروغ تسلیم شد و برای جاسوسی از وضعیت وارد اردوگاه نظامی سویی شد. وو مون‌سول و وو جونگ‌مون که از امپراتور یانگ پیامی دریافت کرده بودند که در صورت آمدن اولجی موندوک را دستگیر کنند، سعی کردند او را بازداشت کنند، اما به لطف یو ساریونگ، که به عنوان نگهبان امنیتی خدمت می کرد، آنها را متوقف کرد. او به سلامت برگشت وو جونگ‌مون که خیلی زود پشیمان شد، به درخواست اولجی موندوک برای بازگشت نادیده گرفت و سواره نظام نخبه ارتش سوئی او را تعقیب کرد. هر بار که دعوا می شد، شاه شعری تمسخر آمیز برای وو جونگ‌مون می فرستاد. وو‌ جونگ‌مون پاسخی فرستاد تا دوباره او را آرام کند، بنابراین او یونگچای را به عنوان دلجویی از او سوزاند و عقب نشینی کرد.

در واقع، همه چیز یک عملیات هدایت شده با فریب اولجی موندوک بود. وقتی دید که سربازان سلسله سوئی گرسنه هستند، عمداً بعد از هر جنگ فرار می کرد تا آنها را خسته کند. در حالی که ارتش سلسله سوئی آنقدر خسته بود که جنگیدن دوباره دشوار بود، قلعه پیونگ‌یانگ ناهموار و قوی بود. زمانی که اولجی موندوک حتی یک نامه تسلیم نادرست به وو مون‌سول ارسال کرد و گفت: «اگر ارتش را برگردانی، من پادشاه را به هانگ‌جاسو خواهم برد و با او ملاقات خواهم کرد»، ارتش سویی چاره‌ای جز استفاده از این نداشت. بهانه انصراف همانطور که ارتش سویی پس از ایجاد اردوگاه عقب نشینی کرد، آنها به طور مداوم پیگیر شدند و مکرراً جنگیدند.

در ماه هفتم، ارتش سویی سرانجام به سالسو رسیدند و هنگامی که در نیمه راه بودند، از پشت به ارتش دوم حمله کردند. ارتش سویی، با بسیاری از واحدهایش که به طور غیرقابل کنترلی در حال فروپاشی بودند، از جمله مرگ شین سه‌وونگ، برای فرار عجله داشت و در یک روز به یالو، رسید. در این زمان، وانگ این‌گونگ(王仁恭) آخرین واحد شد و به سختی توانست ارتش گوگوریو را متوقف کند. تنها ۲٫۷۰۰ نفر به لیادونگ بازگشتند و تدارکات نظامی و سلاح های محاصره ای متعددی از دست رفت. امپراتور یانگ آنقدر عصبانی بود که وو ون‌سول و دیگران را به زنجیر کشید و عقب نشینی کرد و با پیروزی بزرگ گوگوریو به جنگ دوم لیوسو پایان داد.

پس از مرگ

[ویرایش]

کیم بو‌سیک این واقعیت را بسیار ستایش کرد که گوگوریو، که در مقایسه با سلسله سوئی کوچک بود، تقریباً ارتش عظیم امپراتور یانگ را از طریق قدرت یک نفر، اولجی موندوک نابود کرد، و اینکه گوگوریو نیز به خاطر او وجود داشت. اولجی موندوک که به عنوان قهرمان ملی شناخته شد، پس از جنگ منچو از نظر بازگرداندن غرور و انسجام جامعه توجه بیشتری را به خود جلب کرد.[۸] ۱۶۴۵ در پیونگ‌یانگ، ۱۶۷۰ استان پیونگان شهر آنجو به ترتیب به عنوان معبد چونگموسا و معبد چونگچونسا در زمان سلطنت پادشاه سوکجونگ از سلسله چوسون ساخته و ثبت شد. Daedongjiji》جلد 21 Pyeongando</ ref> با این حال، به نظر می رسد که حتی قبل از آن Isik Isik، 〈اضافه شده به [[Baeksangru] وجود داشته است. ]]〉، جلد 3 از 《Taekdangjip》</ref>شین چاه هو گفت: "نبردهای زیادی در شرق و غرب وجود دارد، اما آیا کسی مانند اولجی موندوک وجود دارد که با ارتشی کوچک، هرگز در برابر یک کشور قدرتمند تزلزل نمی کند و ضربه می زند تا حتی سایه نتواند برگردد و با یک میلیون سرباز وارد اردوگاه دشمن شود و از آن خارج شود؟ حتی یک کودک با شنیدن عظمت او از گریه دست می‌کشد، و حتی علف و چوب آن نام را می‌داند و می‌ترسد. حتی اگر فقط یک نکته از آن پز را دنبال کنیم، استقلال خود را حفظ خواهیم کرد و در تاریخ بزرگ‌ترین مرد ۴٫۰۰۰ ساله ما و اوست همتای خود در کل جهان "این نادر است." -ho، 《Euljimundeokjeon》</ref> علاوه بر این، محل اختفای بسیاری از ادبیات شد. [۹]

آثاری با نام او

[ویرایش]
  • اولجیرو: یک جاده و محله ای در سئول ناحیه جونگ
  • مدال خدمت سربازی اولجی: مدال خدمت سربازی درجه ۲
  • DDH-۹۷۲ اولجی موندوک: ناوشکن کلاس گوانگ گائتو، دومین کشتی
  • یگان اولجی: نام مستعار برای لشکر ۱۲ پیاده نظام کره جنوبی

در سینما و تلوزیون

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. 홍양호, 《해동명장전》, 1794
  2. 조준, 〈안주회고〉, 《송당집》1권 칠언절구. 오광운, 〈살수첩〉, 《약산만고》5권 해동악부. 김수민, 〈을지문덕가〉, 《명은집》기동악부 등
  3. Kim Won-yong (1979). 전해종박사화갑기념 사학논총편집위원회 (ed.). 을지문덕의 출자에 대한 의론. 전해종박사화갑기념 사학논총. 일조각.
  4. "을지문덕". Korea Creative Content Agency. Archived from the original on 2021-09-20.
  5. "을지문덕 乙支文德". National Institute of Korean History. Archived from the original on 2022-09-07.
  6. "을지문덕(乙支文德)". Encyclopedia of Korean Culture. Retrieved 2022-02-02.
  7. "을지문덕 乙支文德,?~?". Doosan Encyclopedia. Retrieved 2022-02-02.
  8. لی جونگ بین، 〈نعوظ و معنی بنای یادبود اولجی موندئوک در منطقه آنجو، پیونگان-دو در سال 1847، 《تاریخ و سیلهک》جلد 51، تاریخ و جامعه سیلاک، 2013
  9. هدف، 〈یادآوری Anju، 《Songdangjip》 جلد 1، هفت کلمه. اوه گوانگ وون، 〈سال یادداشت〉, 《Yaksan Mango》 جلد 5, Haedongakbu. Kim Soo-min، 〈Euljimundeokga〉, 《Myeongeunijip》 باند موبایل و غیره