پرش به محتوا

چهره به چهره (فیلم ۱۹۷۶)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
چهره به چهره
کارگرداناینگمار برگمان
تهیه‌کنندهسینماتوگراف
نویسندهاینگمار برگمان
بازیگرانلیو اولمان
ارلاند یوزفسون
گونار بیورنستراند
یوستا اییکمان
آینو توبه هنریکسون
کاری سیلوان
سون لیندبرگ
موسیقیولفگانگ آمادئوس موتسارت
توزیع‌کنندهآ بی سونسک فیلمیندوستری
تاریخ‌های انتشار
فوریه ۱۹۷۶
مدت زمان
۱۳۶ دقیقه
کشورسوئد
زبانسوئدی
لاتین

چهره به چهره (به سوئدی: Ansikte mot ansikte) فیلمی سوئدی در ژانر درام و فانتزی به کارگردانی اینگمار برگمان است که در سال ۱۹۷۶ منتشر شد. این فیلم در سایت imdb توانسته نمره‌ی ۷/۵ را کسب کند.

خلاصه داستان

[ویرایش]

دکتر روان‌شناس، «ینی ایزاکسون» (اولمان) اسباب‌کشی دارد. شوهرش، «اریک» (لیندبرگ) برای کار به آمریکا سفر کرده و دختر چهارده ساله‌شان، «آنا» در اردوی تابستانی است؛ برای همین هم «ینی» تا آماده شدن خانه جدید پیش پدربزرگ «بیورنستراند» و مادربزرگش (توبه هنریکسون) می‌رود. در یک مهمانی با دکتر «توماس یاکوبی» (یوزفسون)، برادرخوانده یکی از بیمارانش («ماریا» / سیلوان)، آشنا می‌شود و با هم شام می‌خورند، ولی «ینی» از رفتار «دکتر یاکوبی» رنجیده می‌شود و می‌رود. سپس به‌طور مرموزی به خانه قدیمی‌شان دعوت می‌شود و در آنجا با «ماریا» (که از بیمارستان فرار کرده و نشئه مواد مخدر است) و دو مرد روبه‌رو می‌شود. یکی از مردان برای هتک حرمت به او حمله می‌کند؛ «ینی» با درک این نکته که این ماجرا برایش چندان ناخوشایند هم نبوده، برآشفته می‌شود و به تنهائی‌اش پی می‌برد. خاطرات دوران کودکی‌اش به او هجوم می‌آورند و در کابوس‌هایش با «مادربزرگ» (که زمانی از سختگیری و بداخمی‌اش می‌ترسید)، «پدربزرگ» (که هیچ‌وقت «ینی» به ترس او از مرگ توجهی نکرده)، پدر و مادرش (که پیش از آنکه بتواند با آنان ارتباط برقرار کند، در یک سانحه رانندگی کشته شده‌اند)، و بیمارانی که نتوانسته کمک‌شان کند، روبه‌رو می‌شود. سپس دست به خودکشی می‌زند اما با مراقبت «توماس» سلامتی‌اش را به دست می‌آورد، و از سرخوردگی‌های خودش برایش می‌گوید. «ینی» به «آنا» اطمینان می‌دهد که دیگر خودکشی نخواهد کرد، ولی متوجه شکاف عمیقی می‌شود که میان او و دخترش فاصله انداخته‌است. در خانه، با تماشای مراقبت دل‌سوزانه «مادر بزرگ» از «پدر بزرگِ» در حال مرگ، «ینی» حس می‌کند دوباره با زندگی آشتی کرده‌است.

دربارهٔ فیلم

[ویرایش]

این بار نماهای نزدیک نیکویست به درون آدم متعادلی که همه چیز را قانون‌مند و کنترل‌پذیر می‌پندارد، رسوخ کرده‌است؛ آدمی که پس از چهره به چهره شدن با خودِ واقعی‌اش و دریافت آن که احساسات و عواطف به زنجیر کشیده‌اش در نهایت از زیر نقاب بی‌تفاوتی بیرون می‌زند، رو به ویرانی می‌رود و این همه مایه‌های همیشگی یک اثر برگمان‌ی را دربارهٔ شکست خوردن آدمی از خودش، فراهم آورده‌است. در اصل مجموعه‌ای چهار قسمتی برای تلویزیون سوئد بوده‌است.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]