چنگ هه
| چنگ هه ما سنبائو | |
|---|---|
 آرامگاه چِنگ هه در نانکن | |
| زادهٔ | ۱۳۷۱ کونیانگ, ایالت یونان، چین |
| درگذشت | ۱۴۳۳ |
| ملیت | ایرانی‌تبار چینی |
| دیگر نام‌ها | حاجی محمود شمس |
| پیشه | دریاسالار و مکتشف |
| مذهب | مسلمان |
| والدین | پدر: میرتکین، پدربزرگ: خرم‌دین |
چِنگ خه یا چِنگ هه (به چینی:鄭和، به خط پینیین: Zheng He) با نام اصلی حاجی محمود شمس[نیازمند منبع] ، نام دریاسالار و مکتشف مسلمان و از خوارزمیانِ ایرانی چینی (۱۳۷۱-۱۴۳۳ میلادی) است که در سده ۱۵ میلادی می‌زیست. نامداری او به جهت سفرهای دریایی او به آب‌های غربی می‌باشد.[نیازمند منبع]
زندگینامه[ویرایش]
ژنگ هه در سال ۱۳۷۱ میلادی با نام اصلی ما سنبائو[۱] در شهر کونیانگ[۲] واقع در ایالت یونان[۳] چین زاده شد. خانواده او از قبیله مسلمان سمو (یا سمور Semur) بودند. نیای ششم ژنگ هه که سید شمس الدین عمر نام داشت ،از ایرانیان خوارزمالگو:مدرك در بخارا بود و به دستور قوبلای خان امپراتور مغول چین به حکمرانی ایالت یون‌نان گمارده شد.
ما نام خانوادگی اصلی ژنگ هه مشتق از نام مسعود پنجمین پسر سید شمس الدین عمر است[نیازمند منبع]. میرتکین، پدر و خرم‌دین، پدربزرگ ژنگ هه هر دو به زیارت حج نائل گردیدند و شاید داستان‌های سفرهای آنان در برانگیختن حس ماجراجویی ژنگ هه بی‌تأثیر نبوده‌اند.
| بخشی از مجموعه مباحث درباره اسلام در چین |
|---|
 |
 درگاه اسلام •  درگاه چین |
با حمله ارتش امپراتوری مینگ به ایالت یون‌نان ما سنبائو جوان به اسارت در آمد و بعد از مقطوع‌النسل شدن (به سن سیزده سالگی) برای خدمت به دربار امپراتوری روانه گردید. نام ژنگ هه توسط امپراتور یونگله[۴] به دلیل بروز شایستگی در جنگ به وی اعطا گردید. ژنگ هه در آموزشگاه سلطنتی چین به تحصیل پرداخت و مدارج ترقی را طی نمود.
ژنگ هه فرماندهی ناوگان امپراتوری چین را دست کم طی هفت سفر دریایی به عهده داشت. جاوه و سوماترا، هند، ایران و خلیج فارس، دریای سرخ و بخش‌های مختلفی از آفریقا و جنوب شرقی آسیا از جمله مناطقی هستند که توسط ناوگان چین به رهبری ژنگ هه مورد کاوش قرار گرفتند. گروهی معتقدند که ناوگان او حتی به قاره آمریکا و استرالیا نیز رسید. ژنگ هه و همراهان او شرح مشاهدات خود و نقشه مکان‌های مورد بازدیدشان را به صورت گزارش ثبت می‌نمودند که بخش‌هایی از این گزارش‌ها باقی‌مانده‌اند.
برخی معتقدند که افسانه سندباد اقتباسی است از زندگی ژنگ هه و در این مورد بویژه به تشابه اسمی او (ما سنبائو) و نیز تعداد سفرهای او (هفت سفر) استناد می‌نمایند. ژنگ هه طی آخرین سفر دریاییش در گذشت و پیکرش براساس رسم دریانوردان چینی پس از سوزانده شدن به آب دریا سپرده شد. آرامگاهی نیز در پکن برای او ساخته شد که البته خالی از پیکر او بود.
پانویس[ویرایش]
نگارخانه[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- برداشت آزاد از ویکی‌پدیای انگلیسی و آلمانی
محسن جعفری مذهب " گوشه ای از پیوندهای دریایی ایران و چین: ژنگ خه در دریای پارس" پژوهشنامه خلیج فارس، جلد چهارم، 1390
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ چنگ هه موجود است. |
| عمومی | |
|---|---|
| کتابخانه‌های ملی | |
| سایر | |
 | این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ جهانگرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- امرای نیروی دریایی چین
- اهالی چین در سده ۱۴ (میلادی)
- اهالی چین در سده ۱۵ (میلادی)
- اهالی کونمینگ
- اهالی یون‌نان
- تاریخ دریانوردی نظامی چین
- تاریخ کرالا
- تدفینها در دریا
- جهانگردان و مکتشفان اهل چین
- جهانگردان و مکتشفان جمهوری خلق چین
- چینیهای ایرانی‌تبار
- درگذشتگان ۱۴۳۳ (میلادی)
- دریانوردان
- دیپلماتهای اهل چین
- دیپلماتهای سده ۱۵ (میلادی)
- زادگان ۱۳۷۱ (میلادی)
- مسلمانان اهل چین
- مکتشفان آسیا
- مکتشفان آفریقا
- مکتشفان سده ۱۵ (میلادی)
- مکتشفان هند
- هوئی