چندجهانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

فرضیهٔ چندجهانی از این به بعد[۱][۲] (به انگلیسی: multiverse، تلفظ: مولتی ورس) مجموعه‌ای فرضی از گیتی‌های موجود است (از جمله همین کیهان تاریخی که دائماً احساسش می‌کنیم) که مجموعاً با هم تمامی چیزهایی که وجود دارند و می‌توانند وجود داشته باشند — تمام فضا، زمان، ماده و انرژی و همچنین قوانین فیزیکی و ثابت‌هایی که به توصیف آنان می‌پردازند — را در بر می‌گیرند. این اصطلاح برای نخستین بار توسط ویلیام جیمز، فلسفه‌دان و روان‌شناس آمریکایی، به کار گرفته شد. گاهی گیتی‌های گوناگون موجود در مجموعه چندجهانی را گیتی‌های موازی می‌نامند.

ساختار گیتی‌گان، ماهیت هر گیتی موجود در آن، و رابطهٔ میان گیتی‌های تشکیل‌دهندهٔ آن، بستگی به فرضیهٔ به خصوصی از چندجهانی دارد که مد نظر است. گیتی‌های متعددی در کیهان‌شناسی، فیزیک، اخترشناسی، دین، فلسفه، روان‌شناسی فرافردی و ادبیات داستانی به‌ویژه در گونه‌های خیال‌پردازانه آن، فرضیه‌پردازی شده‌اند. در این حوزه‌ها، از اصطلاحات «جهان‌های جایگزین»، «جهان‌های کوانتومی»، «ابعاد نفوذی»، «ابعاد موازی»، «جهان‌های موازی»، «واقعیت‌های جایگزین»، «گاه‌شمارهای جایگزین» و «صفحات بُعدی» برای اطلاق به «جهان‌های مجازی» استفاده می‌شود. به بیان ساده نظریه چند جهانی این احتمال را بیان میکند که جهان هایی با احتمالات رخ داده متفاوت از جهان ما وجود دارند که بر حسب احتمال اتفاق ها و اصول متفاوت با تعداد کم و بی اهمیت یا با تعداد زیاد و اهمیت بسیار دارند .

تاریخچهٔ مفهوم چندجهانی[ویرایش]

اروین شرودینگر در سال ۱۹۵۲ در دوبلین، سخنرانی‌ای کرد که در آن شوخی به حضار نظریه‌ای هشداری داد که چیزی که قرار است گفته شود ممکن است «دیوانه‌وار به نظر برسد». او گفت که وقتی معادلاتش به نظر در حال توصیف تاریخ‌های متعدد مختلف آمدند، آن‌ها «دقیقاً شق یکدیگر نبودند، گرچه همه واقعات به‌نظر در یک زمان رخ می‌دادند».

منابع[ویرایش]

  1. سبحانی، علیرضا؛ گلشنی، مهدی (۱۳۹۳). «تک‌جهانی یا چندجهانی از نظر برخی اندیشمندان مسلمان متقدم» (PDF). فلسفه علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی: ۱۰۹–۱۳۷. دریافت‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۲۲.
  2. فتحعلیان، نرگس؛ کیاشمشکی، ابوالفضل (۱۳۹۵). «وابستگی نظریه‌های چندجهانی به افق مفهومی نظریه پردازان» (PDF). ذهن. ۱۷ (۶۷): ۱۰۳–۱۵۵. دریافت‌شده در ۱۹ آوریل ۲۰۲۲.