چشم‌پوشی بزرگ مردانه
چشم‌پوشی بزرگ مردانه (به انگلیسی: Great Male Renunciation) پدیده‌ای تاریخی در پایان قرن ۱۸ است که در آن مردان استفاده از فرم‌های درخشان یا پر زرق‌وبرق در لباس خود را متوقف کردند که این گونه تزئینات مختص به لباس زنانه باقی ماند.[۱] در سال ۱۹۳۰ جان فلوگل، روانکاو، این واژه را به کار برد. این اتفاق به عنوان یک نقطه عطف مهم در تاریخ لباس بود که در آن مردان از حق خود به زیبایی و تزئینات چشم‌پوشی کردند.[۲] این چشم‌پوشی بزرگ تشویقی به ایجاد انحصار کت شلوار در مد لباس مردانه در آغاز قرن نوزدهم بود.
جنبش مد با جمهوری‌خواهی در ایالات متحده آمریکا همراه بود بنجامین فرانکلین در طی انقلاب کلاه گیس خود کنار گذاشت و بعد از آن در ۱۸۴۰ در طی سخن‌رانی معروف به قاشق طلایی، مارتین ون بیورن را محکوم کرد.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Joanna Bourke, The Great Male Renunciation: The Men's Dress Reform Party in Interwar Britain, Journal of Design History, 9.1, 1996, 23-33.
- ↑ William Kremer (2013-01-24). "Why Did Men Stop Wearing High Heels?". BBC World Service.
- ↑ Peiss, Kathy (2011-11-29). Hope in a Jar: The Making of America's Beauty Culture (به انگلیسی). University of Pennsylvania Press. ISBN 0-8122-0574-X.